هدف معاويه چه بود؟

هدف معاويه از حفر اين قنات و جارى ساختن آن از كنار يا از داخل قبور شهداء ـ كه به دستور مستقيم وى انجام مى‌گرفت ـ اين بود كه با انتقال اجساد شهداء به نقاط مختلف و محو آثار و قبور آنان، يك مشكل سياسى ـ اجتماعى را كه فكر او را دائماً به خود مشغول ساخته بود حل نمايد.
زيرا على‌رغم تبليغات فراوانى كه به نفع او و بر ضدّ اهل بيت ، به ويژه بر ضدّ امير مؤمنان على علیه السلام در سراسر كشور اسلامى انجام مى‌گرفت ، سالانه هزاران زائر كه از نقاط مختلف وارد مدينه مى‌شدند، با حضور در كنار قبر حمزه و شهداى احد، صحنه جنگ اُحد و جنايت‌هاى ابوسفيان و هند و شخص معاويه در به شهادت رسانيدن اين شهداء و مُثله كردن آنان و شكافتن سينه حمزه علیه السلام و جويدن جگر او و به طور كلّى برافراشتن پرچم جنگ بر ضدّ اسلام و قرآن به وسيله خاندان معاويه در اذهان زنده مى‌شد و همه جنايات آنان را تداعى مى‌كرد و اين وضع براى معاويه قابل تحمّل نبود و لذا تصميم گرفت اجساد اين شهداء را كه به عقيده او پس از گذشت بيش از چهل سال به جز يك مشت استخوان پوسيده از آنان باقى نيست ، به دست بازماندگان اين شهداء به نقاط مختلف منتقل و پراكنده كند و اثر قبرها را محو سازد تا احد و جنگ آن در اثر عدم حضور مسلمانان در اين نقطه ، به دست فراموشى سپرده شود.
آرى ؛ براى اجراى اين سياست بود كه معاويه دستور حفر قنات و عبور دادن آن ، از محلّ دفن شهداء را صادر كرد و تا نبش قبر آنان، اين سياست به خوبى پيش مى‌رفت ولى با كرامت شهيدان و سالم بودن اجسادشان مواجه گرديد و براى جلوگيرى از تبليغات منفى بر ضدّ او به طور اجبار اجساد شهداء در همان محلّ به خاك سپرده شدند.