کتاب : «امیرالمؤمنین علی علیه السلام و عصر ظهور»

 

اهميّت توجّه و تمركز فكر

آنچه كه اساس همه نمازها، دعاها، زيارت‏ ها وعبادت‏ هاى پيروان ولايت ‏اهل بيت علیهم السلام در راه رسيدن به سوى خداوند مى ‏باشد توجّه در آنهاست، شخصى كه به عبادت مى پردازد اگر در هنگام انجام آن توجّه به خداوند داشته‏ باشد و با اقبال قلبى روى به سوى خداوند نمايد، اثر عبادتش صدها برابر خواهد بود.
يكى از فوايد مهمّ تكرار عبادت‏ ها و يا تكرار يك ذكر در يك عبادت همين‏ است كه توجّه انسان به وسيله تكرار، به خداوند جلب شود و قلب او از ديگران منصرف گشته و خداى بزرگ را با توجّه عبادت نمايد.
بزرگترين مانع انسان، بستگى به ماديّات و توجّه به آنهاست و در صورتى‏ كه انسان در عبادت توجّه خود را به خداوند جلب نمايد و جذب عظمت ‏خداوند بزرگ شود، توجّه و دلبستگى او به ماديّات – اگر چه براى مدّتى كوتاه - قطع مى‏ شود.
اگر اين حالت براى انسان پيش آيد كه توجّه او كاملاً از عالم ظاهر قطع شود و جذب عالم معنى شود، بهترين موقعيّت براى دعا و توسّل و گرفتن حاجت ‏مى ‏باشد. اگر چنين موقعيّتى پيش آيد دعاى انسان به اجابت مقرون مى ‏شود.