زیارت عاشورا

 

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَاعَبْدِاللهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلاَمُ‏ عَلَيْكَ يَابْنَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ وَابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَابْنَ ‏فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللهِ وَابْنَ ثَارِهِ، وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنَائِكَ، عَلَيْكُمْ مِنِّي‏ جَمِيعاً سَلاَمُ اللهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ.

يَا أَبَاعَبْدِاللهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ، وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنَا وَعَلَى جَمِيعِ أَهْلِ الْإِسْلاَمِ، وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصِيبَتُكَ فِي السَّمَاوَاتِ‏ عَلَى جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ، فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقَامِكُمْ، وَأَزَالَتْكُمْ عَنْ‏ مَرَاتِبِكُمُ الَّتي رَتَّبَكُمُ اللهُ فِيهَا، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ، وَلَعَنَ اللهُ ‏الْمُمَهِّدِينَ لَهُمْ بِالتَّمْكِينِ مِنْ قِتَالِكُمْ، بَرِئْتُ إِلَى اللهِ وَإِلَيْكُمْ مِنْهُمْ وَمِنْ ‏أَشْيَاعِهِمْ وَأَتْبَاعِهِمْ وَأَوْلِيَائِهِمْ.

يَا أَبَا عَبْدِاللهِ، إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ إِلَى يَوْمِ ‏الْقِيَامَةِ، وَلَعَنَ اللهُ آلَ زِيَادٍ وَآلَ مَرْوَانَ، وَلَعَنَ اللهُ بَنِي اُمَيَّةَ قَاطِبَةً، وَلَعَنَ اللهُ ابْنَ مَرْجَانَةَ، وَلَعَنَ اللهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ، وَلَعَنَ اللهُ شِمْراً، وَلَعَنَ ‏اللهُ اُمَّةً أَسْرَجَتْ وَأَلْجَمَتْ وَتَنَقَّبَتْ لِقِتَالِكَ.

بِأَبي أَنْتَ وَاُمِّي لَقَدْ عَظُمَ مُصَابي بِكَ، فَأَسْئَلُ اللهَ الَّذِي أَكْرَمَ مَقَامَكَ، وَأَكْرَمَنِي بِكَ أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ‏ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ. أَللَّهُمَّ اجْعَلْنِي عِنْدَكَ وَجِيهاً بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ ‏السَّلاَمُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ.

يَا أَبَا عَبْدِاللهِ، إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَى اللهِ وَإِلَى رَسُولِهِ وَإِلَى أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ‏ وَإِلَى فَاطِمَةَ وَإِلَى الْحَسَنِ وَإِلَيْكَ بِمُوَالاَتِكَ، وَبِالْبَرَائَةِ مِمَّنْ قَاتَلَكَ ‏وَنَصَبَ لَكَ الْحَرْبَ، وَبِالْبَرَائَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَيْكُمْ، وَأَبْرَءُ إِلَى اللهِ وَإِلَى رَسُولِهِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِكَ، وَبَنى عَلَيْهِ بُنْيَانَهُ، وَجَرى فِي ظُلْمِهِ وَجَوْرِهِ عَلَيْكُمْ وَعَلَى أَشْيَاعِكُمْ.

بَرِئْتُ إِلَى اللهِ وَإِلَيْكُمْ مِنْهُمْ، وَأَتَقَرَّبُ إِلَى اللهِ ثُمَّ إِلَيْكُمْ بِمُوَالاَتِكُمْ‏ وَمُوَالاَةِ وَلِيِّكُمْ، وَبِالْبَرَائَةِ مِنْ أَعْدَائِكُمْ وَالنَّاصِبِينَ لَكُمُ الْحَرْبَ، وَبِالْبَرَائَةِ مِنْ أَشْيَاعِهِمْ وَأَتْبَاعِهِمْ، إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ ‏حَارَبَكُمْ، وَوَلِيٌّ لِمَنْ وَالاَكُمْ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُمْ، فَأَسْئَلُ اللهَ الَّذِي ‏أَكْرَمَنِي بِمَعْرِفَتِكُمْ وَمَعْرِفَةِ أَوْلِيَائِكُمْ، وَرَزَقَنِي الْبَرَائَةَ مِنْ أَعْدَائِكُمْ، أَنْ ‏يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، وَأَنْ يُثَبِّتَ لي عِنْدَكُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِي ‏الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ.

وَأَسْئَلُهُ أَنْ يُبَلِّغَنِي الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ عِنْدَاللهِ، وَأَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ‏ثَارِي مَعَ إِمَامٍ مَهْدِيٍّ ظَاهِرٍ نَاطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْكُمْ، وَأَسْئَلُ الله بِحَقِّكُمْ، وَبِالشَّأْنِ الَّذي لَكُمْ عِنْدَهُ، أَنْ يُعْطِيَنِي بِمُصَابِي بِكُمْ أَفْضَلَ مَا يُعْطِي‏ مُصَاباً بِمُصِيبَتِهِ مُصِيبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَأَعْظَمَ رَزِيَّتَهَا فِي الْإِسْلاَمِ وَفِي‏جَمِيعِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ.

أَللَّهُمَّ اجْعَلْنِي في مَقَامِي هَذَا مِمَّنْ تَنَالُهُ مِنْكَ صَلَوَاتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ. أَللَّهُمَّ اجْعَلْ مَحْيَايَ مَحْيَا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَمَمَاتِي مَمَاتَ‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ. أَللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا يَوْمٌ تَبَرَّكَتْ بِهِ بَنُواُمَيَّةَ، وَابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ اللَّعِينُ بْنُ اللَّعِينِ عَلَى لِسَانِكَ وَلِسَانِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، في كُلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ فِيهِ نَبِيُّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ.

أَللَّهُمَّ الْعَنْ أَبَاسُفْيَانَ وَمُعَاوِيَةَ وَيَزِيدَ بْنَ مُعَاوِيَةَ، عَلَيْهِمْ مِنْكَ اللَّعْنَةُ أَبَدَ الْآبِدِينَ، وَهَذَا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيَادٍ وَآلُ مَرْوَانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَيْنَ ‏صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ. أَللَّهُمَّ فَضَاعِفْ عَلَيْهِمُ اللَّعْنَ مِنْكَ وَالْعَذَابَ الْأَلِيمَ. أَللَّهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ في هَذَا الْيَوْمِ، وَفي مَوْقِفِي هَذَا وَأَيَّامِ حَيَاتِي‏ بِالْبَرَائَةِ مِنْهُمْ، وَاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ، وَبِالْمُوَالاَتِ لِنَبِيِّكَ وَآلِ نَبِيِّكَ، عَلَيْهِ‏ وَعلَيْهِمُ السَّلاَمُ.

سلام بر تو اى ابا عبداللَّه، سلام بر تو اى پسر رسول خدا، سلام بر تو اى پسر امير مؤمنان، و پسر سرور اوصيا، سلام بر تو، اى پسر حضرت فاطمه، سرور زنان جهانيان، سلام بر تو، اى خون خدا، و پسر خون خدا، و خونى كه به ناحق ريخته شده و تاكنون انتقامش گرفته نشده، سلام بر تو و بر روان‏هاى پاكى كه در آستان تو آرميدند، من، بر تمامى شما، سلام الهى را ـ تا زنده‏ ام و تا شب و روز باقى است ـ نثار مى‏ كنم .

    اى ابا عبداللَّه، به راستى كه سوگ تو بسيار بزرگ بود، و مصيبت تو بر ما و بر تمام مسلمانان بسيار گران و سنگين و بزرگ است، و مصيبت تو در آسمان‏ها بر تمام اهل آسمان‏ها بزرگ و گران آمد .
    پس خدا لعنت كند مردمى را كه پايه ستم و جور بر شما اهل بيت را بنا نهادند، و خدا لعنت كند مردمى را كه شما را از جايگاه‏تان دور كردند، و از مرتبه ‏ها و درجاتى كه خداوند، شما را در آن مرتبه‏ ها قرار داده بود، راندند، و خداوند لعنت كند كسانى را كه شما را كشتند، و خدا لعنت كند كسانى را كه زمينۀ جنگ را براى دشمنان با قادر ساختن آنان به جنگ با شما فراهم كردند، من به سوى خدا و شما از آنان، و از پيروان آن‏ها، و دنباله‏ روان آن‏ها، و دوستان و مواليان آن‏ها بيزارى مى‏ جويم .
اى اباعبداللَّه، من، نسبت به كسانى كه با شما سازش دارند، سازش دارم؛ و با كسانى كه به جنگ شما برخيزند، سر جنگ دارم تا روز قيامت . و خدا لعنت كند آل زياد، و آل مروان را، و خدا لعنت كند تمام افراد خاندان بنى اميّه را، و خدا لعنت كند پسر مرجانه را، و خدا لعنت كند عمر بن سعد را، و خدا لعنت كند شمر را، و خدا لعنت كند مردمى را كه اسب‏ها را زين كردند و لجام زدند، و نقاب زدند تا با تو بجنگند .
    پدر و مادرم فدايت، به راستى كه مصيبت تو بر من بسيار گران آمده است ؛ پس از خداوند، كه مقام و منزلت تو را ارجمند ساخت، و مرا نيز به واسطۀ تو گرامى داشت؛ درخواست مى‏ كنم كه را خون‏خواهى تو به همراه امام پيروزمندى از اهل بيت محمّد ـ كه درود خدا بر او و آل او باد ـ نصيبم سازد . خدايا، مرا نزد خودت به واسطۀ امام حسين ـ كه سلام بر او باد ـ در دنيا و آخرت، آبرومند قرار بده .
    اى ابا عبداللَّه، من به درگاه خدا و رسولش و امير مؤمنان و فاطمۀ زهرا و امام حسن و تو، خود را نزديك مى‏ سازم با دوستى و موالات تو، و نيز با بيزارى جستن از نبرد كنندگان و برپا كنندگان آتش جنگ عليه تو ؛ و نيز با بيزارى از هر كسى كه پايه ستم و جور به شما را بنا نهاد . و به خدا و رسولش بيزارى خود را را اعلام مى‏ دارم از كسى كه پايه اين كارها را بنا نهاد، و بنيان خويش را بر آن بنا نهاد، و ستم و جور خود را بر شما و شيعيان شما روا داشت .
    به خدا و نيز به شما بيزارى خود را از آنان اعلام مى‏ كنم . و به سوى خدا و نيز به سوى شما تقرّب مى‏ جويم، با دوستى شما و دوستى دوستان شما، و نيز با بيزارى جستن از دشمنان شما و كسانى كه آتش جنگ را عليه شما برپا كردند، و نيز با اعلام بيزارى از پيروان‏شان و دنباله‏ روان آنها .
    من با كسانى كه با شما سازش دارند سازش دارم، و سر جنگ دارم با هر كه با شما سر جنگ دارد، و دوست هستم نسبت به كسى كه با شما دوستى كند، و دشمن هستم نسبت به كسى كه با شما دشمنى كند؛ بدين‏سان، از خداوند ـ كه با شناخت شما و اولياى شما بر من ارج نهاده، و بيزار بودن از دشمنان‏تان را نصيبم ساخته است ـ درخواست مى‏ كنم تا در دنيا و آخرت، مرا با شما قرار دهد، و قدم راستى و دوستى نزد شما را در دنيا و آخرت برايم ثابت و استوار گرداند .
    و نيز درخواست مى‏ كنم مرا به جايگاه پسنديده‏ اى كه شما نزد خدا داريد برساند، و خون‏خواهى را همراه امام هدايت‏گرى از شما كه آشكار و گوينده به حق است، نصيبم سازد . و از خدا درخواست مى‏ كنم به خاطر حقّ شما و به منزلتى كه در پيشگاه او داريد، به واسطۀ اين كه مصيبتى كه به جهت شما به من رسيده، پرارزش‏ترين ثوابى را كه به مصيبت‏ زدگان مى‏ دهد، عطايم كند، مصيبتى كه چه بسيار بزرگ بود، و سوگى كه در اسلام و در تمام آسمان‏ها و زمين، گران تمام شده است.
    بارالها، در اين جايگاهى كه هستم، مرا از كسانى قرار ده كه درودها و رحمت و آمرزش تو، به ايشان مى‏ رسد. بار الها، زندگى و مرگ مرا همانند زندگى و مرگ محمّد و آل محمّد قرار بده . بار الها، امروز، روزى است كه بنى اُميّه و پسر زن (هنده) جگر خواره آن را مبارك شمردند؛ همان فرزند ملعون پسر فرد لعنت شده بر زبان تو و بر زبان پيامبرت كه درود خدا بر او و آل او باد، در هر جا كه وقوف كرد و جاى گرفت پيامبر تو ـ درود خدا بر او و آل او باد ـ .
    بار الها، ابوسفيان، معاويه و يزيد را لعنت كن، از سوى تو لعنت تا ابد و هميشه بر آن‏ها باد. و امروز روزى است كه آل زياد و آل مروان خوشحال شدند كه توانسته‏ اند حسين ـ كه درودهاى خدا بر او باد ـ را به قتل برسانند. خدايا، به اين خاطر، لعنت و عذاب دردناكت را بر ايشان چند برابر كن .
    بار الها، به راستى كه من در اين روز (عاشورا)، و در اين جايگاه، و در تمام روزهاى زندگانيم، با بيزارى جستن از اين دشمنان، و لعنت فرستادن بر ايشان، و با دوستى و موالات پيامبرت و آل پيامبرت ـ كه بر او و بر ايشان درود باد -، به تو تقرّب مى‏ جويم و به درگاهت نزديك مى‏ شوم.

سپس صد مرتبه بگوييد: أَللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَآخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِكَ. أَللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَةَ الَّتِي جَاهَدَتِ الْحُسَيْنَ، وَشَايَعَتْ وَبَايَعَتْ وَتَابَعَتْ عَلَى قَتْلِهِ. أَللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِيعاً.
بارالها، اوّلين كسى را   كه در حقّ محمّد و آل محمّد ستم روا داشت، و آخرين فردى  كه در اين ستم از او پيروى كرد، لعنت كن، خدايا، جماعتى را كه به نبرد با حسين عليه السلام پرداخت، و گروهى كه در كشتن آن حضرت از آنان پيروى، بيعت و دنباله ‏روى كردند، لعنت كن . خدايا، همه آن‏ها را لعنت كن .

سپس صد مرتبه بگوييد: اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَاعَبْدِاللهِ، وَعَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِي‏حَلَّتْ بِفِنَائِكَ، عَلَيْكَ مِنِّي سَلاَمُ اللهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ، وَلاَ جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيَارَتِكُمْ، اَلسَّلاَمُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَعَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَعَلَى أَوْلاَدِ الْحُسَيْنِ وَعَلَى أَصْحَابِ الْحُسَيْنِ.

  سلام بر تو اى اباعبدالله، و بر جانها و روان‏هايى كه در آستانت آرميدند، سلام هميشگى خداوند از من بر تو باد تا هنگامى كه من هستم و شب و روز باقى است . خدا اين زيارت را آخرين زيارتم از شما قرار ندهد، سلام بر حسين و بر علىّ بن الحسين و بر فرزندان حسين، و بر ياران حسين.

آن گاه بگوييد : أَللَّهُمَّ خُصَّ أَنْتَ أَوَّلَ ظَالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنِّي، وَابْدَأْ بِهِ أَوَّلاً ثُمَّ الْعَنِ ‏الثَّانِيَ وَالثَّالِثَ وَالرَّابِعَ. أَللَّهُمَّ الْعَنْ يَزِيدَ خَامِساً، وَالْعَنْ عُبَيْدَاللهِ بْنَ ‏زِيَادٍ وَابْنَ مَرْجَانَةَ وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً وَآلَ أَبِي سُفْيَانَ وَآلَ زِيَادٍ وَآلَ ‏مَرْوَانَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.

بارالها، اوّلين ظالم و ستمكار را به لعنت من گرفتار كن، و اين لعنت را ابتدا بر اوّلى، سپس دوّمى و سوّمى و چهارمى بفرست . خدايا يزيد را به عنوان پنجمين نفرشان لعنت كن، و عبيداللَّه فرزند زياد، و پسر مرجانه، و عمر پسر سعد، و شمر، و آل ابوسفيان، و آل مروان را تا روز قيامت، لعنت كن.

  سپس به سجده بروید، و بگوييد :  أَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاكِرِينَ لَكَ عَلَى مُصَابِهِمْ، اَلْحَمْدُ لِلهِ عَلَى عَظِيمِ رَزِيَّتِي. أَللَّهُمَّ ارْزُقْنِي شَفَاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ ‏الْوُرُودِ، وَثَبِّتْ لي قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَأَصْحَابِ الْحُسَيْنِ، اَلَّذِينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ (1).(2)

بار الها، ستايش براى توست، آن ستايشى كه شكرگزاران بر مصيبت‏هاى‏ شان نسبت به تو دارند، ستايش براى خداست در اين مصيبت بزرگ من. بار الها، شفاعت امام حسين‏ عليه السلام را هنگام ورود به صحنۀ قيامت نصيبم كن، و گام صادقانه را براى من با امام حسين عليه السلام و يارانش، در نزد خودت استوار كن، همان‏ هايى كه جان‏شان را به پاى امام حسين ـ كه درود بر او باد ـ ريختند.

در کتاب بلدالامین آمده است که: سپس دو رکعت نماز زیارت بخوان و بعد از آن بگو:

أَللَّهُمَّ إِنِّي لَكَ صَلَّيْتُ، وَلَكَ‏ رَكَعْتُ، وَلَكَ سَجَدْتُ، وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ، لِأَنَّهُ لاَ يَجُوزُ الصَّلاَةُ وَالرُّكُوعُ إِلاَّ لَكَ، لِأَنَّكَ أَنْتَ اللهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ. أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّي أَفْضَلَ السَّلاَمِ وَالتَّحِيَّةِ، وَاُرْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمُ ‏السَّلاَمَ وَالتَّحِيَّةَ.

أَللَّهُمَّ وَهَاتَانِ الرَّكْعَتَانِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَى سَيِّدِي وَمَوْلاَيَ الْحُسَيْنِ بْنِ ‏عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ. أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَتَقَبَّلْهُمَا مِنِّي، وَأْجُرْنِي ‏عَلَيْهِمَا أَفْضَلَ أَمَلِي وَرَجَائِي فِيكَ وَفي وَلِيِّكَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ.(3)

 خداوندا همانا من برای تو نمازگذاردم و برای تو رکوع و سجده نمودم، تو یکتایی و شریکی برایت نیست، زیرا نماز و رکوع جز برای تو جایز نیست، زیرا که تو خداوندی هستی که هیچ معبود شایسته‌ای جز تو نیست، خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و از طرف من بهترین درود‌ها و تحیّت‌ها را به ایشان برسان و از طرف ایشان پاسخ درود و تحیت مرا به من بازگردان.
خداوندا این دو رکعت هدیه‌ای است از طرف من به سرور و مولایم حضرت حسین بن علی علیهما السلام ، خداوندا بر محمّد و خاندان پاکش درود فرست و آن دو رکعت را از من بپذیر و اجر و پاداش بده مرا بهتر از آنچه امید و آرزو نسبت به تو و ولیّ تو دارم ای سرپرست مؤمنان.

علقمه گوید: امام باقر علیه السلام فرمودند:
اگر توانستی هر روز آن حضرت را با این زیارت، زیارت کنی حتماً انجام بده و برای تو ثواب و پاداشی است که گفته شد.

صاحب «مفتاح الجنّات» بعد از نقل زیارت عاشورا گفته است: 

اگر زیارت تو از نزدیک است بعد از زیارت ، دو رکعت نماز زیارت بجای آور، و ثوابش را ، اگر در حرم امیرالمؤمنین علیه السلام هستی ، به آن حضرت؛ و اگر در حرم مطهّر امام حسین علیه السلام زیارت نموده‌ای، به امام حسین علیه السلام هدیه کن ... (4)

* * *

سیف بن عمیرة در دنباله حدیث سابق گفته است:

و از دعاهایی که صفوان بعد از زیارت امیرالمؤمنین و امام حسین علیهما السلام خواند، این دعاست [ ما آن را در این فصل ذکر می‌کنیم از باب آسانی کار برای خواننده ] :

---

(1) کامل الزیارات: 328 ح 9، مزار شهید: 203 ، بلدالامین : 382، مصباح المتهجد: 773.

(2) علّامۀ امينى رضوان اللّه عليه مى‏ فرمايد : علّامه مولى شريف شيروانى در كتاب «الصدف ج 2 ص 199» از مشايخ و اساتيد بزرگوارش با ذکر سند از امام هادى علیه السلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود :

   هر كس این لعن زيارت عاشورا را بخواند و بعد از آن يک مرتبه بگويد : أَللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميعاً تِسْعاً وَتِسْعينَ مَرَّةً، مانند كسى است كه صد مرتبه لعن کرده است.

      هر كس این سلام زيارت عاشورا را بخواند و بعد از آن يك مرتبه بگويد : اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَعَلى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَعَلى أَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَعَلى أَصْحابِ الْحُسَيْنِ تِسْعاً وَتِسْعينَ مَرَّةً، مانند كسى است كه صد مرتبه سلام را از اوّل تا آخر به طور كامل خوانده است. (أدب الزائر : 60)

      در معناى اين عبارت چند احتمال وجود دارد كه به دو تا از آن‏ها اشاره مى ‏كنيم :

      الف) پس از آن كه يک مرتبه لعن را كاملاً گفت، يک مرتبه بگويد : أَللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميعاً تِسْعاً وَتِسْعينَ مَرَّةً، و پس از آن، تمام سلام را بخواند و يک مرتبه بگويد : اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَعَلى... تِسْعاً وَتِسْعينَ مَرَّةً.

       ب) یا پس از آن كه يک مرتبه لعن را كامل گفت، نود و نه مرتبه بگويد : أَللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميعاً و پس از آن كه يك مرتبه سلام را به طور كامل گفت، نود و نه مرتبه بگويد : اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَعَلى... أَصْحابِ الْحُسَيْنِ.

      احتمال اوّل ظاهرتر است و مانند آن در روايات وارد شده است ؛ نظير جريان حضرت نوح علیه السلام، وقتى كه آن حضرت قصد كرد سوار كشتى شود خداوند به او وحى كرد هزار مرتبه بگو : «لا إله إلّا اللَّه» و چون آن حضرت فرصت نداشت، گفت : «لا إله إلّا اللَّه ألف مرّة» و وارد كشتى شد. [رجوع كنيد به بحار الأنوار : 11/62]

      و نیز حسین بن خالد گفت:

      به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام عرض کردم: نقش خاتم حضرت آدم علیه السلام چه بود؟  فرمود: «لا اله الّا الله، محمّد رسول الله »، «معبودی شایسته جز خداوند نیست. حضرت محمّد رسول خدا است»، که حضرت آدم به همراه خودش از بهشت آورد، و حضرت نوح هنگامی که در کشتی سوار شد خداوند به او وحی فرمود: اگر از غرق شدن بیم داری هزار مرتبه «لا اله الّا الله» بگو ـ تا آنکه فرمود: ـ 

   حضرت نوح علیه السلام فرمود: کلامی که به سبب آن خداوند مرا از غرق شدن نجات داد سزاوار است که از آن مفارقت نداشته باشم و لذا در نگین انگشتر خویش نقش نمود: « لا اله الّا الله ألف مرّة، یا ربّ أصلحني» « معبودی شایسته جز خداوند نیست، هزار مرتبه، پروردگارا مرا اصلاح فرما».  (مستدرک الوسائل: 3 / 303)

(3) بلد الامین : 385.

(4) مفتاح الجنّات: 617/2.