تصميم، قدرت، توفيق و اصابت

يا چهار ركن سعادت

   انسان سعادتمند كسى است كه بر طبق توفيق بتواند عمل كند. يعنى علاوه ‏بر تصميم، قدرت و توفيق، بتواند توفيق الهى را به صورت عمل در آورده و بافريب و نيرنگ شيطان، توفيق را از دست ندهد. بسيارى از مردم همه شرايط موفقيّت را دارند، ولى به وسيله افكار منفى و شيطانى، از انجام آن خوددارى ‏مى‏ كنند و توفيق را از دست مى‏ دهند.

   امام صادق‏ عليه السلام مى ‏فرمايند:

ما كُلُّ مَنْ نَوى شَيْئاً قَدَرَ عَلَيْهِ وَلاكُلُّ مَنْ قَدَرَ عَلى شَي‏ءٍ وُفِّقَ لَهُ ‏وَلاكُلُّ مَنْ وُفِّقَ لِشَي‏ءٍ اَصابَ لَهُ، فَاِذَا اجْتَمَعَتِ النِّيَّةُ وَالْقُدْرَةُ وَالتَوْفيقُ وَالْاِصابَةُ فَهُنالِكَ تَمَّتِ السَّعادَةُ.(4)

اين گونه نيست كه هر كس هر چه را تصميم بگيرد، قدرت انجام آن را داشته ‏باشد و بر تمام هر چه قدرت آن را دارد، توفيق انجام آن را داشته باشد، و بر تمام آنچه توفيق دارد، به آن اصابت كند و برسد. پس هرگاه نيّت، قدرت، توفيق ‏و اصابت به مقصود، با هم جمع شدند، سعادت انسان كامل مى‏ شود.

---

4) كنز الفوائد كراجكى به نقل بحار الأنوار: 210/5.