طوبى لمن أدركه

شيخ صدوق ؛ در كتاب «كمال الدين» از امّ هانى ثقفى نقل كرده است كه گفت:
صبحگاهان خدمت امام باقر عليه السلام رسيدم، به آن حضرت عرض كردم: اى سرور من، آيه‌ اى در كتاب خداوند تبارك و تعالى است كه به قلبم عارض گشته، مرا پريشان كرده و خواب را از چشمانم ربوده است.
امام عليه السلام فرمود: 

 اى اُمّ هانى؛ به من بگو كدام آيه است و از من سؤال كن؟ عرض كردم: اين آيۀ شريفه (فَلا اُقْسِمُ بَالخُنَّسِ * الجَوارِ الكُنَّس)(1).

امام عليه السلام فرمود: خوب پرسشى است، مقصود از آن ستاره پنهان، مولودى است در آخرالزمان و او مهدى اين خاندان است، برايش غيبت و حيرتى مى‌باشد كه در آن عدّه‌اى دچار گمراهى مى‌شوند، و گروهى هدايت مى‌يابند.
فيا طوبى لک إن أدركتيه، ويا طوبى لمن أدركه.
خوشا بحال تو اگر او را درك كنى و خوشا بحال كسانى كه او را درك كنند و به خدمتش شرفياب شوند.(2)

 

---

(1) سورۀ تكوير، آيۀ 15 و 16.

(2) قطره‌اى از درياى فضائل اهل بيت عليهم السلام: 1 / 779 به نقل از كمال الدين: 1 / 330 ح 14، بحار الأنوار: 51 /137 ح4، منتخب الأثر: 256.