(12)

دعا براى حفظ شدن از شرّ دجّال

    معاذ بن جبل مى‏ گويد : روزى پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم مرا نزد عبداللَّه بن سلام فرستاد تا خدمت حضرتش شرفياب شود، در حالى كه گروهى از ياران حضرت دورش حلقه زده بودند عبداللَّه بن سلام وارد شد، پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم رو به او كرد و فرمود :

 اى عبداللَّه ! روزى كه حضرت ابراهيم عليه السلام به آتش انداخته شد خدا ده كلمه به او ياد داد آنها را بيان كن، آيا آن كلمات در تورات نوشته شده است؟

    عبداللَّه گفت: اى پيامبر خدا ! پدر و مادرم فداى شما باد، آيا چيزى در اين مورد براى شما نازل شده است؟ من پاداش آن‏ها را در تورات خوانده ‏ام، ولى آن كلمات را پيدا نكرده‏ ام، آن‏ها ده دعا است كه اسم اعظم خدا را داراست.

    رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم فرمود : آيا آن كلمات را خدا به موسى عليه السلام ياد داد؟

    گفت : خدا آن كلمات را به جز ابراهيم خليل عليه السلام به ديگرى ياد نداد.

    پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم فرمود : ثواب و پاداش آن دعا در تورات چگونه آمده است؟

    عبداللَّه گفت : اى رسول خدا ! چه كسى مى‏ تواند پاداش آن را بيان كند، جز آنچه من ديدم در تورات نوشته شده است :

    هيچ بنده‏اى نيست كه خداى بر او منّت فرموده و اين كلمات را در قلب او جاى داده، مگر آنكه در چشمان او نور، و در قلبش يقين، قرار مى‏ دهد، و سينه او را براى پذيرش ايمان مى‏ گشايد، و براى او نورى قرار مى ‏دهد كه از محلّى كه نشسته تا عرش نور افشانى مى‏ كند ؛ و به سبب او روزى دو مرتبه براى ملائك مباهات مى‏ نمايد، حكمت را در زبان او قرار داده، و حفظ قرآن را بر او روزى مى‏ كند گرچه حريص بر اين امر نباشد.

    او را در دين فقيه و عالم مى‏ نمايد، و محبّت او را در قلب‏هاى بندگانش مى‏ اندازد، و از عذاب قبر و فتنه دجّال ايمنش مى ‏دارد، و از ترس هولناك و بزرگ روز قيامت ايمن مى‏ دارد.

    او را در گروه شهداء برمى‏ انگيزد، خداوند او را گرامى مى‏ دارد و آنچه از كرامتش به پيامبران مى‏ بخشد، به او ارزانى مى ‏نمايد، هنگامى كه مردم از چيزى بيم دارند او نمى ‏ترسد، و چون كه مردم محزون هستند او غمگين نمى‏ شود، او در پيشگاه خدا از صدّيقان نوشته مى‏ شود، و در روز قيامت با قلبى آرام و مطمئن محشور مى‏ شود، و از كسانى است كه با حضرت ابراهيم عليه السلام هم رتبه هستند.

    او با اين دعا چيزى از خدا مسألت نمى‏ كند مگر آنكه خداوند به او احسان مى‏ كند، و اگر خدا را سوگند دهد، قسم او را نيكو داشته و در دار الجلال همسايه حضرت رحمان می شود، و بر اوست پاداش هر شهيدى كه از اوّل آفرينش دنيا شهيد شده ‏اند.

    پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمود : اى ابن سلام ! دار الجلال چيست؟

    گفت : بهشت جاودان است، آنجا محلّ عرش خداى رحمان و پروردگار عزيز است، و آنجا در جوار خدا است.

    ابن سلام عرض كرد : اى رسول خدا ! بر ما احسان فرما و آن دعا را ياد بده همچنانكه خدا براى شما احسان فرموده است.

    حضرت پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم فرمود : براى خداوند سجده كنيد.

    راوى گويد : همه اصحاب و كسانى كه در حضورش بودند به سجده افتادند، چون سر از سجده برداشتند پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمود : آن دعا اينست :

    يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ، أَنْتَ الْمَرْهُوبُ مِنْكَ جَميعُ [خَلْقِكَ]، يا نُورَ النُّورِ، أَنْتَ الَّذِي احْتَجَبْتَ دُونَ خَلْقِكَ فَلاتُدْرِكُ نُورَكَ نُورٌ، يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ، أَنْتَ الرَّفيعُ الَّذِي ارْتَفَعْتَ فَوْقَ عَرْشِكَ مِنْ فَوْقِ سَمائِكَ، فَلايَصِفُ عَظَمَتَكَ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِكَ، يا نُورَ النُّورِ قَدِ اسْتَنارَ بِنُورِكَ أَهْلُ سَمائِكَ، وَاسْتَضاءَ بِضَوْئِكَ أَهْلُ أَرْضِكَ.

    يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ، أَنْتَ الَّذي لا إِلهَ غَيْرُكَ، تَعالَيْتَ عَنْ أَنْ يَكُونَ لَكَ شَريكٌ، وَتَعَظَّمْتَ عَنْ أَنْ يَكُونَ لَكَ وَلَدٌ، وَتَكَرَّمْتَ عَنْ أَنْ يَكُونَ لَكَ شَبيهٌ، وَتَجَبَّرْتَ عَنْ أَنْ يَكُونَ لَكَ ضِدٌّ، فَأَنْتَ اللَّهُ الْمَحْمُودُ بِكُلِّ لِسانٍ، وَأَنْتَ الْمَعْبُودُ في كُلِّ مَكانٍ، وَأَنْتَ الْمَذْكُورُ في كُلِّ أَوانٍ وَزَمانٍ، يا نُورَ النُّورِ، كُلُّ نُورٍ خامِدٌ لِنُورِكَ، يا مَليكَ كُلِّ مَليكٍ، يَفْنى غَيْرُكَ يا دائِمُ، كُلُّ حَيٍّ يَمُوتُ غَيْرُكَ.

    يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ الرَّحْمانُ الرَّحيمُ، اِرْحَمْني رَحْمَةً تُطْفِئُ بِها غَضَبَكَ، وَتَكُفُّ بِها عَذابَكَ، وَتَرْزُقُني بِها سَعادَةً مِنْ عِنْدِكَ، وَتَحُلُّني بِها دارَكَ الَّتي تَسْكُنُها خِيَرَتُكَ مِنْ خَلْقِكَ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

    يا مَنْ أَظْهَرَ الْجَميلَ، وَسَتَرَ الْقَبيحَ، يا مَنْ لَمْ يُؤاخِذْ بِالْجَريرَةِ، وَلَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ، يا عَظيمَ الْعَفْوِ، يا حَسَنَ التَّجاوُزِ، يا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ، يا باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ، يا صاحِبَ كُلِّ نَجْوى، وَيا مُنْتَهى كُلِّ شَكْوى، يا كَريمَ الصَّفْحِ، يا عَظيمَ الْمَنِّ، يا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها، يا رَبَّاهُ يا رَبَّاهُ، وَيا سَيِّداهُ وَيا أَمَلاهُ، وَيا غايَةَ رَغْبَتاهُ، أَسْأَلُكَ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ أَنْ لاتُشَوِّهَ خَلْقي فِي النَّارِ.

    عرض كرد : اى رسول خدا ؛ پاداش اين كلمات (دعا) چيست؟

    حضرت فرمود :

 هيهات هيهات كه قلم از نوشتن ثواب اين دعا باز ايستد، اگر ملائكه همه هفت آسمان و زمين گرد هم آيند تا پاداش اين دعا را تا روز قيامت توصيف نمايند، نخواهند توانست يك جزء از هزار جزء آن را توصيف نمايند.

    آن گاه حضرت براى اين دعا پاداش و فضائلى را بيان كرد كه اينجا محلّ ذكر آن نيست، و ما به جهت طولانى شدن مطلب به همين مقدار اكتفا كرديم. (1)

---

1) بحار الأنوار : 355/95.