شرمسارى

    تاكنون از عصر ظهور با عناوين گوناگونى ياد كرديم : عصر حيات و زندگى ، روزگار رهايى ، عصر درخشان ظهور ، روزگار شكوهمند ظهور ، روزگار فرخندۀ ظهور ، عصر نور ، عصر تكامل جهان ، عصر نجات و...

    اكنون بايد ببينيم ما براى فرارسيدن آن روزگار پرشكوه چه كارى انجام داده‏ ايم و چه گامى در راه نزديك شدنِ حكومت عدل جهانى برداشته‏ ايم ، در اين راه چه قدر ثروت خود را خرج كرده و از مال خود گذشته‏ ايم ؟

    آيا همان گونه كه براى سامان بخشيدن به زندگى خود و فرزندانمان تلاش و تكاپو مى‏ كنيم و در فكر آيندۀ آن‏ها هستيم ، دربارۀ آيندۀ جهان و وظيفه ‏اى كه در اين باره بر عهده داريم تلاش مى ‏كنيم ؟

    آيا ممكن است كسى منتظر ظهور باشد و در اين راه هيچ گامى برندارد ؟! آيا اين همه تلاش‏هاى گسترده براى انباشتن ثروت‏هاى روزافزون و جمع ‏آورى اموالِ كلان و بى تفاوت بودن به وظيفۀ انسانى و دينى خود براى نجات جهان ، با مسألۀ انتظار سازگار است؟!

    آيا صحيح است كسى كه - نه تنها معتقد به ظهور بلكه - منتظر ظهور است همه روزه از صبح تا شام براى پيشرفت مادّى خود بكوشد و وظيفۀ شرعى خويش را رها سازد؟

    شرم و سرافكندگى برخى از ثروتمندان آن گاه به اوج خود مى‏ رسد كه در عصر ظهور مورد سرزنش امام عصر عجّل اللَّه تعالى فرجه واقع شوند و آن حضرت مردم را به خاطر دنياپرستى و حمله به سوى جمع ‏آورى مال و ثروت دنيا توبيخ نمايند .

    حضرت باقرالعلوم عليه السلام در يك روايت تكان‏ دهنده مى‏ فرمايند :

 يجمع إليه أموال الدنيا من بطن الأرض وظهرها ، فيقول للنّاس : تعالوا إلى ما قطعتم فيه الأرحام ، وسفكتم فيه الدّماء الحرام ، وركبتم فيه ما حرّم اللَّه عزّ وجلّ ، فيعطي شيئاً لم يعطه أحد كان قبله ، ويملأ الأرض عدلاً وقسطاً ونوراً كما ملئت ظلماً وجوراً وشرّاً .(89)

 ثروت‏هاى دنيا به سوى او جمع مى‏ گردد ؛ ثروت‏هاى زيرزمينى و ثروت‏هاى روى زمين ، آن گاه به مردمان مى‏ گويد: بياييد به سوى آنچه به خاطر آن قطع رحم نموديد و خون‏هاى حرام را ريختيد و مرتكب آنچه كه خداوند عزّ وجلّ حرام كرده بود شديد.

 پس به اندازه‏ اى ثروت عطا مى ‏كند كه احدى قبل از او به ديگرى عطا نكرده ، و زمين را سرشار از عدالت و قسط و نور مى‏ نمايد همان گونه كه پر از ظلم و جور و شرّ شده باشد .

    آرى ؛ آن زمان ، زمان شرمسارى و سرافكندگى است ؛ شرمسارى و سرافكندگى براى كسانى  كه امكانات مادّى براى آنان فراهم بود و در راه نجات انسانها و رفع گرفتارى‏ هاى مردمان گامى برنداشتند و شرمسارتر از آنان ، كسانى خواهند بود  كه نه تنها از اموال خود دريغ ورزيده ، بلكه مال امام زمان ارواحنا فداه را نيز نگه داشته و از صرف آن در امورى كه مورد رضايت آن حضرت مى ‏باشد خوددارى مى‏ كنند . آيا اين گونه افراد نبايد در رفتار و كردار خود تجديد نظر نمايند ؟!

---

89) الغيبة مرحوم نعمانى : 237 باب 13 ح 26 ، نوادر الأخبار : 275 ، و نظير آن در بحار الأنوار : 29/51.