ترك توسّل يا رمز گناه

   ارزش و اهميّت توسّل و تمسّك جستن به اهل بيت عصمت ‏عليهم السلام آن قدر زياد است كه در برخى از روايات فرموده‏ اند: وسيلۀ اطاعت خداوند فراهم ‏نمى‏ شود مگر در صورتى كه انسان به دامان ولاء آن بزرگواران چنگ زند.

   حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام مى‏ فرمايند:

وَلايَقْبَلُ تَوْحيدَهُ إِلاَّ بِالْإِعْتِرافِ لِنَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ بِنُبُوَّتِهِ، و لايَقْبَلُ ديناً إِلّا بِوِلايَةِ مَنْ أَمَرَ بِوِلايَتِهِ، وَلايَنْتَظِمُ اَسْبابَ طاعَتِهِ‏ إِلاَّ بِالتَّمَسُّكِ بِعِصَمَهِ وَعِصَمِ أَهْلِ وِلايَتِهِ.(26)

خداوند، يگانه پرستى كسى را قبول نمى‏ كند، مگر همراه با اعتراف به نبوّت‏ پيغمبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله وسلم باشد. و دينى را نمى‏ پذيرد، مگر با ولايت كسى كه امر به‏ داشتن ولايت او نموده، باشد. و اسباب اطاعت خداوند سامان نمى‏ پذيرد، مگر با تمسّك جستن به عصمت خدا و صاحبان ولايت او.

   در اين فرمايش حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فراهم شدن اسباب اطاعت‏ خداوند را در صورتى امكان پذير مى‏ دانند كه انسان متوسّل و متمسّك به عصمت‏ خداوند و آل اللَّه شود و در صورت عدم توجّه به آن بزرگواران كه واسطۀ فيض‏ ميان خالق و مخلوق هستند، وسيلۀ اطاعت از دستورات خداوند فراهم نمى‏ شود.

   بنابر اين روايت، علّت مهمّ گناهِ گناهكاران، ترك توسّل و تمسّك آنان به ‏اهل ‏بيت ‏عليهم السلام مى‏ باشد. پس اگر توسّل را ترك كنيم، در دام شيطان گرفتار شده ومرتكب معصيت مى‏ شويم. اين است رمز گناهان.

---

26) بحارالأنوار: 114/97.