استمداد از عالم غيب

   در بسيارى از موارد براى رفع مسائل اضطرارى جز استمداد از عالم غيب‏ و كمك گيرى از قدرتهاى نهانِ جهان، راه حلّى وجود ندارد. وقتى كه كارد به ‏استخوان رسيد و همۀ امكانات مادّى عجز خود را بيان داشتند، چگونه‏ مى‏ توان با قدرت مادّى كه عدم توانايى خود را نشان داده، راه حلّى پيدا نمود؟ براى رفع گرفتارى در اين گونه موارد حتماً بايد به جستجوى كمك از عالم‏ غيب شتافت و با استمداد از قدرت هاى عظيم غيبىِ الهى، بيچارگى‏ هاى‏ طاقت ‏فرسا را برطرف نمود.

   در اين گونه موارد، توسّل و وسيله ‏يابى از طريق خاندان وحى كه جانشينان‏ خدا بر خلق مى‏ باشند؛ بهترين، مؤثّرترين و كاملترين نمونه استمداد از عالم‏ غيب است.

   در اين گونه موارد بعضى از افراد بر اثر اضطرار و اضطراب و حالت‏ انقطاع، با گفتن «يا على»، «يا حسين» و يا با گفتن يك «يا صاحب الزمان» از اعماق دل و از ژرفاى قلب، به وسيلۀ نام اين بزرگواران با خداوند بزرگ‏ ارتباط برقرار مى‏ كنند و به وسيلۀ آنان حاجت خود را مى‏ گيرند.

تا دلى آتش نگيرد، حرف جانسوزى نگويد

حال ما خواهى بيا از گفتۀ ما جستجو كن

   بنابر اين توسّل، به معناى جستجوى يافتن وسيله براى ارتباط با خداوند و چاره جويى در مشكلات و يافتن راه حلّ در گرفتاريهاى مادّى و معنوى، توسّط خاندان وحى كه سردمداران قدرتهاى الهى هستند، مى‏ باشد. و شيفتگان‏ اهل ‏بيت‏ عليهم السلام در طول تاريخ از انبياء و پيامبران گرفته تا انسانهاى معمولى و از ابتداء خلقت تا روز قيامت، براى تقرّب به خداوند و يا چاره جويى براى ‏مشكلات خويش، دست نياز به دامنِ لطف اين بزرگواران زده و خواهند زد.