كمال اخلاص

   انسانى كه اخلاص را ملكه خود ساخته است، از همه گناهان دست‏ مى كشد؛  زيرا اخلاص در صورتى به مرحله نهايى خود مى‏ رسد كه انسان كاملاً از زشتيها وآلودگيها پاك شود.

   حضرت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به اين حقيقت تصريح فرموده ‏اند:

تَمامُ الْاِخْلاصِ تَجَنُّبُ الْمَعاصي.(16)

كمال اخلاص، پرهيز از همه گناهان است.

در راه او شكسته دلى ميخرند و بس

بازار خودفروشى از آن سوى ديگر است

   كمال اخلاص، تنها نيّت پاك در انجام واجبات نيست، بلكه ترك محرمات ‏نيز در آن شرط است؛ بلكه انسانى كه در جستجوى حقايق و راه يافتن به عالم‏ معنى است، بايد فكر و انديشه خود را نيز خالص و پاك كند. همان گونه كه‏ حضرت رسول اكرم صلى الله عليه وآله وسلم در روايتى فرمودند:

فَاتَّقِ اللَّهَ تَعالى وَاَخْلِصْ ضَميرَكَ.(17)

از خداوند متعال بپرهيز و ضمير خود را خالص گردان.

   زيرا اگر انسان افكار و رفتار خود را پاك نمايد، به راه نجات دست مى ‏يابد.

   حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام مى ‏فرمايند:

بِالْاِخْلاصِ يَكُونُ الْخَلاصُ.(18)

رهائى يافتن، بوسيله اخلاص بدست مى‏ آيد.

   همان گونه كه وقتى بدن خود را شستشو مى‏ دهيد، از آلودگيها پاك ‏مى‏ شويد؛ اگر اخلاص بورزيد، رهايى مى ‏يابيد؛ رهايى از قيد و بند شيطانها و از هواهاى نفسانى؛ در اين هنگام است كه چشمه حكمتها و اسرار پنهان، در قلب و جانتان مى ‏جوشد و بر زبان شما جارى مى ‏شود.

   اينها در صورتى است كه شما براى خدا خود را خالص كنيد. جمله: «مَنْ‏ اَخْلَصَ  لِلَّهِ» يعنى كسى كه براى خدا اخلاص بورزد، نه براى بدست آوردن ‏حالات و مقامات! اگر براى رسيدن به مقامات اخلاص بورزيد و هدف شما دست يافتن به حالات و كشف مجهولات و امثال آن باشد، بايد بدانيد خود را در برابر خطرات بزرگ قرار داده‏ ايد.

---

16) بحار الأنوار: 215/77.  

17) بحار الأنوار: 280/87.  

18) اصول كافى: 468/2.