(۶)

زیارت چهارم برای امام حسین علیه السلام

در روز عاشورا

عبد الله بن سنان گوید: در روز عاشورا خدمت مولایم امام صادق علیه السلام رسیدم، ایشان را با چهره گرفته و ظاهری اندوهگین دیدار نمودم در حالی که اشک‌های ایشان همچون مرواریدی ریزان از دیدگان جاری بود، عرض کردم: ای فرزند رسول خدا، گریه شما برای چیست، خدا چشم شما را گریان نسازد.
امام علیه السلام به من فرمود:

آیا غافلی، آیا نمی‌دانی در مثل امروز حسین بن علی علیهما السلام به شهادت رسیده است؟

عرض کردم: ای سرور من، نظر شما دربارۀ روزۀ امروز چیست؟  فرمود:

بدون اینکه از شب نیت کنی روزه بگیر، و بدون اینکه مسرور باشی افطار کن، و آن روز را روزۀ کامل نگیر، و یک ساعت بعد از نماز عصر با نوشیدن مقداری آب افطار کن، همانا در آن ساعت جنگ بر خاندان رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرونشست و حمله و هجوم برطرف شد در حالی که سی نفر از اهل بیت و موالیان ایشان کشته شده بودند و روی زمین افتاده بودند که بر رسول خدا صلّی الله علیه وآله بسیار گران بود و دشوار، و اگر ایشان در آن روز زنده بودند خود صاحب عزای آنان بودند.

در این هنگام امام صادق علیه السلام گریستند به حدّی که محاسن شریف ایشان با اشک دیدگانشان خیس شد، سپس فرمود:

همانا خداوند تبارک و تعالی هنگامی که نور را آفرید آن را در روز جمعه تقدیری در اولین روز از ماه رمضان آفرید و ظلمت را در روز چهارشنبه روز عاشورا یعنی دهم محرم تقدیری آفرید و برای هر کدام از آن‌ها راه و روشی قرار داد.
ای عبد الله بن سنان، بدان بهترین کاری که در امروز انجام می‌دهی این است که لباس پاکی بپوشی و تسلّب نمایی. عرض کردم: تسلّب چیست؟ فرمود: دکمه پیراهن را می‌گشایی و آستین‌ها را بالا می‌زنی مانند هیئت صاحبان مصیبت، سپس به زمین بی‌آب وعلف یا مکانی که کسی تو را نبیند یا منزل خالی و یا جای خلوتی هنگامی که روز بالا آمده، می‌روی، چهار رکعت نماز با رکوع و سجده و خشوع نیکو بجا می‌آوری و بین هر دو رکعت سلام می‌دهی، در رکعت اول سورۀ حمد و «قل یا ایها الکافرون» و در رکعت دوم، سورۀ حمد و «قل هو الله احد» می‌خوانی، در دو رکعت بعدی، در رکعت اوّل سورۀ حمد و سورۀ احزاب و در رکعت دوم سورۀ حمد و «اذا جاءک المنافقون» و یا آن چه برایت ممکن باشد از قرآن می‌خوانی، سپس سلام می‌دهی، آن گاه صورت به طرف قبر امام حسین علیه السلام و آرامگاه شریف آن حضرت می‌نمایی و در نزد خود قتلگاه آن حضرت و همراهانش از فرزندان و اهل و عیال را در نظر بگیر، بر آن حضرت سلام کن و بر او درود فرست و قاتل آن حضرت را لعنت کن و از افعال آن‌ها بیزاری بجو، خداوند با این عمل درجات تو را در بهشت بالا می‌برد و گناهان تو را فرومی ریزد.

سپس چند قدمی در آن محلّی که هستی راه برو و در آن حال بگو:

«إِنَّا لِلهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ‏ رَاجِعُونَ، رِضاً بِقَضَاءِ اللهِ وَتَسْلِيماً لِأَمْرِهِ»

«همانا ما از آنِ خداوندیم و به سوی او بازگشت کننده‌ایم، راضی به قضای الهی و تسلیم فرمان او هستم»

و باید در آن حال اثر غم و اندوه بر چهره‌ات ظاهر باشد، و زیاد یاد خدا نما و کلمه استرجاع بر زبان جاری کن، آنگاه پس از این چند قدم برداشتن در محلّی که در آنجا نماز بجای آوردی بایست و بگو:

أَللَّهُمَّ عَذِّبِ الْفَجَرَةَ، اَلَّذِينَ شَاقُّوا رَسُولَكَ، وَحَارَبُوا أَوْلِيَائَكَ، وَعَبَدُوا غَيْرَكَ، وَاسْتَحَلُّوا مَحَارِمَكَ، وَالْعَنِ الْقَادَةَ وَالْأَتْبَاعَ، وَمَنْ كَانَ مِنْهُمْ(1)، فَخَبَّ وَأَوْضَعَ مَعَهُمْ، أَوْ رَضِيَ بِفِعْلِهِمْ لَعْناً كَثِيراً.

أَللَّهُمَّ وَعَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ(2)، وَاجْعَلْ صَلَوَاتِكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ، وَاسْتَنْقِذْهُمْ مِنْ أَيْدِي الْمُنَافِقِينَ الْمُضِلِّينَ، وَالْكَفَرَةِ الْجَاحِدِينَ، وَافْتَحْ‏ لَهُمْ فَتْحاً يَسِيراً، وَأَتِحْ لَهُمْ رَوْحاً وَفَرَجاً قَرِيباً، وَاجْعَلْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْكَ ‏عَلَى عَدُوِّكَ وَعَدُوِّهِمْ سُلْطَاناً نَصِيراً.

خداوندا فاجران را عذاب کن که با رسول تو دشمنی نمودند و او را به مشقّت و رنج انداختند و با اولیای تو جنگیدند و غیر تو را پرستیدند و حرام تو راحلال شمردند. پیشوای آن‌ها و پیروانشان را و کسانی را که از آن‌ها بودند، خدعه نمودند و خود را با آن‌ها قرار دادند یا به فعل آن‌ها راضی بودند لعنت کن لعنت فراوان.
خداوندا در فرج آل محمّد علیهم السلام تعجیل فرما، درود و رحمتت را بر او و بر آنان قرار بده و آن‌ها را از چنگ منافقین گمراه و کافران منکر رهایی بخش، و برای آنان (هر مشکل و بسته شده‌ای را) بگشای گشودن آسانی، و آماده کن برای آنان راحتی و گشایش نزدیک، و قرار بده برای آنان از جانب خود سلطنت و قدرتی که آن‌ها را یاری دهد بر دشمن تو و دشمن آنان.

سپس دست‌هایت را بالا ببر و با این دعا نیایش کن و بگو در حالی که اشاره می‌کنی به دشمنان آل محمّد عیهم السلام:

أَللَّهُمَّ إِنَّ كَثِيراً مِنَ الْاُمَّةِ نَاصَبَتِ الْمُسْتَحْفَظِينَ مِنَ الْأَئِمَّةِ، وَكَفَرَتْ ‏بِالْكَلِمَةِ، وَعَكَفَتْ عَلَى الْقَادَةِ الظَّلَمَةِ، وَهَجَرَتِ الْكِتَابَ وَالسُّنَّةَ، وَعَدَلَتْ عَنِ الْحَبْلَيْنِ اللَّذَيْنِ أَمَرْتَ بِطَاعَتِهِمَا، وَالتَّمَسُّكِ بِهِمَا، فَأَمَاتَتِ ‏الْحَقَّ، وَجَارَتْ(3) عَنِ الْقَصْدِ، وَمَالَأَتِ الْأَحْزَابَ، وَحَرَّفَتِ الْكِتَابَ، وَكَفَرَتْ بِالْحَقِّ لَمَّا جَائَهَا، وَتَمَسَّكَتْ بِالْبَاطِلِ لَمَّا اعْتَرَضَهَا، وَضَيَّعَتْ ‏حَقَّكَ، وَأَضَلَّتْ خَلْقَكَ، وَقَتَلَتْ أَوْلاَدَ نَبِيِّكَ، وَخِيَرَةَ عِبَادِكَ، وَحَمَلَةَ عِلْمِكَ، وَوَرَثَةَ حِكْمَتِكَ وَوَحْيِكَ.

أَللَّهُمَّ فَزَلْزِلْ أَقْدَامَ أَعْدَائِكَ وَأَعْدَاءِ رَسُولِكَ وَأَهْلِ بَيْتِ رَسُولِكَ . أَللَّهُمّ‏ وَأَخْرِبْ دِيَارَهُمْ، وَافْلُلْ (4) سِلاَحَهُمْ، وَخَالِفْ بَيْنَ كَلِمَتِهِمْ، وَفُتَّ في‏ أَعْضَادِهِمْ وَأَوْهِنْ كَيْدَهُمْ، وَاضْرِبْهُمْ بِسَيْفِكَ الْقَاطِعِ، وَارْمِهِمْ بَحَجَرِكَ ‏الدَّامِغِ، وَطُمَّهُمْ بِالْبَلاَءِ طَمّاً، وَقُمَّهُمْ بِالْعَذَابِ قَمّاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذَاباً نُكْراً، وَخُذْهُمْ بِالسِّنِينَ وَالْمَثُلاَتِ الَّتي أَهْلَكْتَ بِهَا أَعْدَائَكَ، إِنَّكَ ذُو نِقْمَةٍ مِنَ الْمُجْرِمِينَ.

أَللَّهُمَّ إِنَّ سُنَّتَكَ ضَائِعَةٌ، وَأَحْكَامَكَ مُعَطَّلَةٌ، وَعِتْرَةَ نَبِيِّكَ فِي الْأَرْضِ ‏هَائِمَةٌ . أَللَّهُمَّ فَأَعِنِ الْحَقَّ وَأَهْلَهُ، وَاقْمَعِ الْبَاطِلَ وَأَهْلَهُ، وَمُنَّ عَلَيْنَا بِالنَّجَاةِ، وَاهْدِنَا إِلَى الْإِيمَانِ، وَعَجِّلْ فَرَجَنَا، وَانْظِمْهُ بِفَرَجِ أَوْلِيَائِكَ، وَاجْعَلْهُمْ لَنَا وُدّاً(5)، وَاجْعَلْنَا لَهُمْ وَفْداً.

أَللَّهُمَّ وَأَهْلِكْ مَنْ جَعَلَ يَوْمَ قَتْلِ ابْنِ نَبِيِّكَ وَخِيَرَتِكَ عِيداً، وَاسْتَهَلَّ بِهِ‏ فَرَحاً وَمَرَحاً، وَخُذْ آخِرَهُمْ كَمَا أَخَذْتَ أَوَّلَهُمْ، وَأَضْعِفِ اللَّهُمَّ الْعَذَابَ وَالتَّنْكِيلَ عَلَى ظَالِمِي أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ، وَأَهْلِكْ أَشْيَاعَهُمْ وَقَادَتَهُمْ، وَأَبِرْ (6) حُمَاتَهُمْ وَجَمَاعَتَهُمْ.

أَللَّهُمَّ وَضَاعِفْ صَلَوَاتِكَ وَرَحْمَتَكَ وَبَرَكَاتِكَ عَلَى عِتْرَةِ نَبِيِّكَ، اَلْعِتْرَةِ الضَّائِعَةِ الْخَائِفَةِ الْمُسْتَذَلَّةِ، بَقِيَّةِ (7) الشَّجَرَةِ الطَّيِّبَةِ الزَّاكِيَةِ (8) الْمُبَارَكَةِ.

وَأَعْلِ اللَّهُمَّ كَلِمَتَهُمْ، وَأَفْلِجْ حُجَّتَهُمْ، وَاكْشِفِ الْبَلاَءَ وَاللَّأْوَاءَ، وَحَنَادِسَ ‏الْأَبَاطِيلِ وَالْعَمَى (9) عَنْهُمْ، وَثَبِّتْ قُلُوبَ شِيعَتِهِمْ وَحِزْبِكَ عَلَى طَاعَتِهِمْ (10) وَوِلاَيَتِهِمْ وَنُصْرَتِهِمْ وَمُوَالاَتِهِمْ، وَأَعِنْهُمْ وَامْنَحْهُمُ الصَّبْرَ عَلَى الْأَذَى فِيكَ، وَاجْعَلْ لَهُمْ أَيَّاماً مَشْهُودَةً، وَأَوْقَاتاً مَحْمُودَةً(11) مَسْعُودَةً، تُوشِكُ ‏فِيهَا فَرَجَهُمْ، وَتُوجِبُ فِيهَا تَمْكِينَهُمْ وَنَصْرَهُمْ (12)، كَمَا ضَمِنْتَ لِأَوْلِيَائِكَ ‏في كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ، فَإِنَّكَ قُلْتَ وَقَوْلُكَ الْحَقُّ «وَعَدَ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوامِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ‏ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لاَيُشْرِكُونَ بي شَيْئاً»(13).

أَللَّهُمَّ فَاكْشِفْ غُمَّتَهُمْ، يَا مَنْ لاَيَمْلِكُ كَشْفَ الضُّرِّ إِلاَّ هُوَ، يَا أَحَدُ يَا حَيّ ‏يَا قَيُّومُ، وَأَنَا يَا إِلَهي عَبْدُكَ الْخَائِفُ مِنْكَ، وَالرَّاجِعُ إِلَيْكَ، اَلسَّائِلُ لَكَ، اَلْمُقْبِلُ عَلَيْكَ، اَللاَّجِئُ إِلَى فِنَائِكَ، اَلْعَالِمُ بِأَنَّهُ لاَ مَلْجَأَ مِنْكَ إِلاَّ إِلَيْكَ.

أَللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْ دُعَائِي، وَاسْمَعْ يَا إِلَهي عَلاَنِيَتِي وَنَجْوَايَ، وَاجْعَلْنِي مِمَّنْ‏ رَضِيْتَ عَمَلَهُ، وَقَبِلْتَ نُسُكَهُ، وَنَجَّيْتَهُ بِرَحْمَتِكَ، إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ.

أَللَّهُمَّ وَصَلِّ أَوَّلاً وَآخِراً عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ، بِأَكْمَلِ (14) وَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ‏ وَبَارَكْتَ وَتَرَحَّمْتَ عَلَى أَنْبِيَائِكَ وَرُسُلِكَ، وَمَلاَئِكَتِكَ وَحَمَلَةِ عَرْشِكَ ‏بِلاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ.

أَللَّهُمَّ وَلاَتُفَرِّقْ بَيْنِي وَبَيْنَ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ، وَاجْعَلْنِي يَا مَوْلاَيَ مِنْ شِيعَةِ مُحَمَّدٍ وَعَلِيٍّ وَفَاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ‏ وَذُرِّيَّتِهِمُ الطَّاهِرَةِ الْمُنْتَجَبَةِ، وَهَبْ لِيَ التَّمَسُّكَ بِحَبْلِهِمْ، وَالرِّضَا بِسَبِيلِهِمْ، وَالْأَخْذَ بِطَرِيقَتِهِمْ، إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ.

خداوندا همانا بسیاری از امّت نسبت به نگهبانان دین ائمّه طاهرین علیهم السلام نصب عداوت نمودند و به کلمه (توحید) کفر ورزیدند و ملازم پیشوایان ستمگر گردیدند و کتاب و سنت را رها کردند و از دو حبلی که به اطاعت آن دو (یعنی قرآن وعترت) و تمسّک به آن دو امر فرمودی عدول نمودند، پس حق را میراندند و از مقصد منحرف شدند و احزاب را مساعدت و یاری نمودند و کتاب را تحریف کردند و حق را هنگامی که به آن رسیدند انکار کردند و به باطل هنگامی که به آن برخورد کردند تمسّک نمودند، و حقّ تو را ضایع ساختند وخلق تو را گمراه نمودند، و اولاد پیامبرت و بهترین بندگانت و دارندگان علمت و وارثان حکمت و وحی‌ات را کشتند.
خداوندا قدم‌های دشمنانت و دشمنان رسول و اهل بیت رسولت را متزلزل نما و دیار آنان را خراب کن و اسلحه آنان را کند نما، و در قوای آنان شکست ایجاد کن، نیرنگ آن‌ها را سست فرما، و شمشیر برّانت را بر ایشان فرود آور، و سنگ نابودکننده‌ات را به سوی آنان رها کن، و آنان را به بلا فراگیر نما، و با عذاب ریشه کن ساز، و با عذابی سخت عذاب کن و گرفتار قحطی و بلاهای بسیار سخت فرما که با آن دشمنانت را هلاک می‌نمایی، که تو صاحب انتقام و کیفر از مجرمین هستی.
خداوندا همانا سنّت تو تباه گشته و احکام تو تعطیل شده و عترت پیامبرت در روی زمین حیران، خداوندا حق و اهل آن را کمک کن و باطل و اهل آن را نابود گردان و بر ما به نجات منّت بگذار و به سوی ایمان هدایت فرما و در فرج ما تعجیل نما و آن را با فرج اولیای خود در یک ردیف قرار ده، آنان را برای ما محبوب و ما را برای آنان میهمان قرار بده.
خداوندا کسی که روز قتل پسر پیامبر و برگزیده‌ات را عید قرار داده و بدان سبب اظهار خوشحالی و شادمانی می‌کند هلاک گردان و آخر آنان را مؤاخذه کن همان طور که اوّل آنان را مؤاخذه نمودی، خداوندا عذاب و کیفرت را بر ستمگران نسبت به اهل بیت پیامبرت دو چندان کن و پیروان و زمامداران آنان را هلاک گردان و حمایتگران و مدافعان ایشان را نابود فرما.
خداوندا درود و رحمت و برکات خود را بر عترت پیامبرت دو چندان کن، عترتی که (حق ایشان) ضایع گشت و خائف زیستند در حالی که باقیمانده شجره طیّیه مبارکه بودند. خداوندا کلمۀ آنان را فوق همه قرار بده و حجّت و برهان آنان را پیروز گردان، خداوندا بلا و گرفتاری و تاریکی‌های اباطیل و غم را از آنان برطرف کن و دل‌های شیعیان ایشان و حزب و گروه خودت را بر اطاعت و ولایت و نصرت و ارادت و دوستی ایشان ثابت گردان و آنان را مدد نما و صبر و شکیبایی بر اذیت‌ها و آزار‌ها در راه خودت را به آن‌ها مرحمت فرما، و قرار بده برای آنان روزهای مشهود و اوقات ستوده و پربرکت و سعادت، که فرج ایشان را نزدیک گرداند و باعث قدرتمندی و پیروزی آنان شود همان طور که برای اولیائت در کتاب نازل شده‌ات ضامن گردیده‌ای و گفته‌ای و گفتار تو حق است: «خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند وعده فرموده است که آنان را در زمین خلافت بخشد آن گونه که پیشینیان را خلافت بخشید و دین و آیین را که برای ایشان پسندیده قدرت و توانایی دهد و بعد از ترس آن‌ها را از امنیت برخوردار سازد تا مرا پرستش نمایند و چیزی را برای من شریک قرار ندهند».
خداوندا پس غم ایشان را برطرف کن، ای آنکه جز او کسی نمی‌تواند ضرر و زیان را دور گردند، ای یگانه، ای زنده، ای پاینده، و من ای معبود من بندۀ تو‌ام که از تو بیمناکم و بازگشت کننده به سوی تو‌ام، گدای تو‌ام، به تو روی آورده‌ام و به درِ سرایت پناهنده گشته‌ام، و می‌دانم که هیچ پناهی از تو (و عذاب تو) نیست مگر به سوی خودت.
خداوندا دعای مرا قبول فرما و بشنو ای معبود من آن چه را بلند گفتم و آهسته گفتم، و مرا قرار بده از کسانی که از عمل او خشنود گشتی و عبادت او را قبول فرمودی و به رحمت خویش او را نجات دادی، همانا تو عزیز و بزرگواری.
خداوندا ابتدا و انتها بر محمّد و آل محمّد درود فرست و بر محمّد و آل محمّد برکت ده و بر محمّد و آل محمّد رحمت فرست به کامل‌ترین و برترین درود و برکت و رحمتی که بر پیامبران و رسولان و ملائکه‌ات و حاملان عرشت می‌فرستی به اینکه هیچ معبود شایسته‌ای جز تو نیست.
خداوندا بین من و محمّد و آل محمّد ـ که درود تو بر او و بر آنان باد ـ جدایی مینداز و مرا از شیعیان محمّد و علی و فاطمه و حسن وحسین و ذریه پاک و برگزیده آنان قرار بده، ای مولای من، و تمسّک نمودن به حبل آنان و خشنود بودن به راه آنان و پیمودن طریقه آنان را بر من ببخشای که تو جواد و بزرگواری.

سپس چهره‌ات را بر خاک بمال و بگو:

يَا مَنْ يَحْكُمُ مَا يَشَاءُ وَيَفْعَلُ مَا يُرِيدُ أَنْتَ حَكَمْتَ، فَلَكَ الْحَمْدُ مَحْمُوداً مَشْكُوراً، فَعَجِّلْ يَا مَوْلاَيَ فَرَجَهُمْ، وَفَرَجَنَا(15) بِهِمْ، فَإِنَّكَ ضَمِنْتَ ‏إِعْزَازَهُمْ بَعْدَ الذِّلَّةِ، وَتَكْثِيرَهُمْ بَعْدَ الْقِلَّةِ، وَإِظْهَارَهُمْ بَعْدَ الْخُمُولِ، يَا أَصْدَقَ الصَّادِقِينَ، وَيَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

فَأَسْئَلُكَ يَا إِلَهي وَسَيِّدي، مُتَضَرِّعاً إِلَيْكَ بِجُودِكَ وَكَرَمِكَ، بَسْطَ أَمَلي ‏وَالتَّجَاوُزَ عَنِّي، وَقَبُولَ قَلِيلِ عَمَلِي وَكَثِيرِهِ، وَالزِّيَادَةَ في أَيَّامِي‏ وَتَبْلِيغِي ذَلِكَ الْمَشْهَدَ، وَأَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ يُدْعى فَيُجِيبُ إِلَى طَاعَتِهِمْ‏ وَمُوَالاَتِهِمْ وَنَصْرِهِمْ(16)، وَتُرِيَنِي ذَلِكَ قَرِيباً سَرِيعاً في عَافِيَةٍ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

ای آنکه حکم می‌کند آنچه بخواهد و انجام می‌دهد آنچه را اراده فرماید، تو حکم کردی، سپاس و ستایش برای تو است در حالی که تو ستوده و پاداش دهنده‌ای پس ای  مولای من، در فرج آنان تعجیل فرما و فرج ما را به فرج آنان قرار بده، همانا تو عزّت آنان را بعد از ذلّت، و کثرت آنان را بعد از کمی، و ظاهرشدن آنان را بعد از گمنامی ضمانت کرده‌ای. ای راستگوتر از همه راستگویان و ای مهربان‌تر از همه مهربانان.
ای معبود من و سرورم، از تو با ناله و زاری می‌خواهم به جود و کرمت، راحتی آرزویم را، و گذشت از من را، و پذیرش کم و زیاد عملم را، و افزایش در روزهایم را، و رساندم را به این حرم مطهر، و اینکه قرار دهی مرا از کسانی که فراخوانده شدند و اجابت نمودند در اطاعت آنان و ارادت و یاری ایشان، و آن را هر چه سریع‌تر و زودتر با عافیت به من نشان دهی، که تو بر هر چیز توانایی.

سپس سر خود را به سوی آسمان بالا ببر و بگو:

أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَكُونَ مِنَ الَّذِينَ لاَيَرْجُونَ أَيَّامَكَ، فَأَعِذْنِي يَا إِلَهي بِرَحْمَتِكَ ‏مِنْ ذَلِكَ.

پناه می‌برم به تو از اینکه بوده باشم از کسانی که به ایام تو امید نبسته‌اند، پس مرا به رحمتت پناه بده از آن.

- سپس امام صادق علیه السلام فرمودند: -

ای پسر سنان، همانا این عمل برتر است از چندین و چندین حج و چندین و چندین عمره که مستحبی به جای آوری و مال و ثروت خود را در آن هزینه کنی و خود را در آن خسته نمایی و از اهل و عیالت جدا شوی.
بدان که خداوند تبارک و تعالی به کسی که این نماز را در این روز بجا آورد و این دعا را خالصانه بخواند و این عمل را از روی یقین و تصدیق انجام دهد ده خصلت عطا کند که از آن‌ها است اینکه از مرگ بد او را حفظ کند، از ناپسندها و ناخوش آیندها و فقر ایمن دارد و تا هنگام مرگ دشمن را بر او پیروز نگرداند، و از جنون و جذام و برص او را و فرزندانش را تا چهار نسل مصون دارد، و شیطان و اولیاء شیطان را بر او و نسل او تا چهار نسل مسلط نفرماید.

ابن سنان گوید: بازگشتم در حالی که می‌گفتم: حمد و سپاس خداوند را که بر من با معرفت و محبت شما منّت نهاد و از او می‌خواهم به لطف و رحمتش که مرا بر آنچه واجب فرموده از اطاعت شما یاری نماید.(17)

---

(1) «معهم»، خ.

(2) «أهل بيت محمّدٍ»، خ.

(3) «وحادَتْ»، خ. 

(4) «وأَكْفِتْ»، خ.

(5) رِدْءاً، خ.

(6) وَأَيِّدْ، خ.

(7) بَقِيَّةٍ مِنَ، خ.

(8) الزَّكيَّةِ، خ.

(9) الْغَمَّ، خ.

(10) طَاعَتِكَ، خ.

(11) مَحْشُودَةً، خ.

(12) وَنُصْرَتَهُمْ، خ.

(13) سورۀ نور، آیۀ 55.

(14) كَأَكْمَلِ، خ.

(15) وَفَرِّجْنَا، خ.

(16) وَنُصْرَتِهِمْ، خ.

(17) مصباح المتهجّد: 782، مزار كبير: 473، بحار الأنوار: 303/101 ح4، مصباح الزائر: 261، مفتاح الجنّات: 406/3، الصحيفة الصادقيّة: 604، منهاج العارفين: 374، إقبال الأعمال: 42، و زاد المعاد: 387 با تفاوتی اندک.