دعا براى ظهور امام زمان عجّل اللَّه فرجه
پس از نماز عصر
سيّد بن طاووس رحمه الله در كتاب «فلاح السائل» مى نويسد : از اذكار مهمّ بعد از نماز عصر اقتدا كردن به مولاى مان حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام در دعا نمودن براى مولاى مان حضرت مهدى صلوات اللَّه عليه است ، چنان كه يحيى بن فضل نوفلى روايت كرده است كه گفت :
در بغداد بر ابى الحسن موسى بن جعفر عليهما السلام - وقتى از نماز عصر فارغ شده بود - وارد شدم . ديدم دستها را به سوى آسمان بلند كرده و شنيدم كه مى گويد :
أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، اَلْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْباطِنُ ، وَأَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، إِلَيْكَ زِيادَةُ الْأَشْياءِ وَنُقْصانُها ، وَأَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، خَلَقْتَ الْخَلْقَ بِغَيْرِ مَعُونَةٍ مِنْ غَيْرِكَ ، وَلا حاجَةٍ إِلَيْهِمْ ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، مِنْكَ الْمَشِيَّةُ وَ إِلَيْكَ الْبَدْءُ.
أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، قَبْلَ الْقَبْلِ وَخالِقُ الْقَبْلِ ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، بَعْدَ الْبَعْدِ وَخالِقُ الْبَعْدِ ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، تَمْحُو ما تَشاءُ وَتُثْبِتُ وَعِنْدَكَ اُمُّ الْكِتابِ .
أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، غايَةُ كُلِّ شَيْءٍ وَوارِثُهُ ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، لايَعْزُبُ عَنْكَ الدَّقيقُ وَلَا الْجَليلُ ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، لايَخْفى عَلَيْكَ اللُّغاتُ ، وَلاتَتَشابَهُ عَلَيْكَ الْأَصْواتُ .
كُلَّ يَوْمٍ أَنْتَ في شَأْنٍ ، لايَشْغَلُكَ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ ، عالِمُ الْغَيْبِ وَأَخْفى ، دَيَّانُ الدّينِ ، مُدَبِّرُ الْاُمُورِ ، باعِثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ ، مُحْيِ الْعِظامِ وَهِيَ رَميمٌ .
أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْنُونِ الْمَخْزُونِ ، اَلْحَيِّ الْقَيُّومِ ، اَلَّذي لايَخيبُ مَنْ سَأَلَكَ بِهِ ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ ، وَأَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَ الْمُنْتَقِمِ لَكَ مِنْ أَعْدائِكَ ، وَأَنْجِزْ لَهُ ما وَعَدْتَهُ ، يا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ .
تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست ، اوّل و آخر و ظاهر و باطن تويى ؛ خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست ؛ فزونى و كاستى چيزها در اختيار توست ؛ تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست ؛ آفرينش را بدون كمك ديگران و بدون نياز به آنان آفريدى ؛ تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست ، مشيّت از توست و آغاز كردن بستگى به تو دارد .
تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست ، قبل از هر قبلى بوده اى و تو آفريدگار قبل هستى ؛ تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، بعد از هر بعدى هستى و آفريدگار بعد تويى، تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، هر چه را بخواهى محو يا اثبات مى كنى و امّ الكتاب نزد توست .
تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست ، نهايت و وارث هر چيزى ؛ تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست ، هيچ چيز كوچك و بزرگ از نظرت پنهان نمى ماند ؛ تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست ، هيچ لغتى بر تو پوشيده نمى ماند و صداهاى مختلف تو را به اشتباه نمى اندازد .
هر روز تو در شأن و كارى هستى كه هيچ شأنى تو را از شأن ديگر باز نمى دارد . داناى غيب و پنهانى ها ، پاداش دهندۀ كار ، تدبيرگر امور ، برانگيزانندۀ افرادى كه در قبرهايند ، زنده كنندۀ استخوانها در حالى كه پودر و خاكستر شده اند تو هستى .
از تو مى خواهم به اسم پنهان ذخيره شده ات ، كه زنده و پاينده است ، كه هر كس تو را به آن نام بخواند نا اُميد نمى شود؛ كه بر محمّد و آل محمّد درود بفرستى و فرج و گشايش در كار انتقام گيرنده ات از دشمنانت را تعجيل فرمايى و آنچه به او وعده داده اى به جاى آورى؛ اى صاحب جلالت و كرامت.
يحيى بن فضل مى گويد: عرض كردم: براى چه كسى دعا كرديد؟
حضرت فرمود:
براى مهدى آل محمّد عليهم السلام .
آنگاه فرمودند : پدرم فداى آن كه داراى شكم ستبر ، ابروهاى به هم پيوسته است ؛ ساق باريك ؛ شانه هاى پهن و رنگ گندمگون دارد كه به خاطر شب زنده دارى كمى مايل به رنگ زرد است .
پدرم فداى آن كسى كه با ركوع و سجده شب را به صبح مى رساند ؛ پدرم فداى آن كسى كه در راه خدا از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى هراسد ؛ چراغ فروزنده در تاريكى ها است؛ پدرم فداى قيام كنندۀ به امر خدا باد .
گفتم : چه وقت خروج مى كند ؟
حضرت فرمود : هنگامى كه ديدى لشكريان به ساحل فرات و صرات و دجله آمده اند و پل كوفه ويران شد و بعضى از خانه هاى كوفه سوزانده شد ، هنگامى كه اين نشانه ها را مشاهده كردى، بدان كه خداوند آنچه بخواهد انجام مى دهد و كسى نيست كه بر امر خدا غلبه كند و يا حكمش را به تأخير بيندازد . (1)
1) . فلاح السائل : 199 ، و در المصباح : 51 و البلد الأمين : 35 با تفاوتى .
بازديد امروز : 0
بازديد ديروز : 150990
بازديد کل : 138768449
|