نصيحت ‏هاى حضرت اباالفضل العبّاس علیه السلام

در روز عاشورا

يكى از برنامه‏ هاى بسيار مؤثّر در زندگانى حضرت ‏اباالفضل علیه السلام ، نصيحت به مردم و خيرخواهى براى آنان بوده است. پند و اندرزى كه از زبان آن حضرت جارى مى‏ شد و نگاه ‏هاى پر هيبتى كه آن بزرگوار به اين و آن مى نمودند در دل و جان آنان نفوذ مى‏ كرد و افكار و انديشه ‏هاى آنان را دگرگون مى‏ ساخت.

در زيارت آن حضرت مى‏ خوانيم:

وَأَشْهَدُ أَنَّك بالَغْتَ فِي النَّصيحَة...(1)

و شهادت مى‏ دهم كه شما نهايت تلاش را در نصيحت انجام ‏داديد.

حضرت اباالفضل العبّاس علیه السلام آن چنان زياد به نصيحت و خيرخواهى افراد مى‏ پرداختند، كه هر كس به زيارت آن بزرگوار شرفياب مى ‏شود، بايد به اين حقيقت كه در زيارت نامه آن ‏حضرت وارد شده،  تصريح  كند.

از اين جمله، چنين استفاده مى‏ كنيم: حضرت اباالفضل علیه السلام زياد مردم را پند و اندرز داده و  آنان را نصيحت مى ‏نمودند، هر چند متن‏ آن گفتارها - جز مقدار كمى - به ما نرسيده است.

بنابراين حضرت عبّاس علیه السلام با برخوردارى از قدرت الهى نه ‏تنها به خاطر دارا بودن نيروى جسمانى؛ بلكه از قدرت روحى كه ‏از  سرچشمه ولايت اميرالمؤمنين على علیه السلام مى‏ جوشيده است ‏بهره‏ مند بودند و با قدرت فصاحت و بلاغتى كه از پدر بزرگوارشان ‏در  ايشان وجود داشته، چنان سخن مى ‏گفته ‏اند و چنان به نصيحت ‏خواهى مى ‏پرداختند كه همگان را تحت نفوذ گفتار و سخنان خود قرار مى  ‏دادند. گاهى با سخنانى كوتاه آن چنان در افكار مردم موج‏ ايجاد مى‏ كردند كه آنان از انديشه‏ هاى موروثى خود دست برداشته ‏و حقّ و حقيقت را در كلام حضرت عبّاس علیه السلام مى ‏يافتند.

اكنون نمونه ‏اى از تأثير كلام آن حضرت را كه در روز عاشورا بيان فرموده ‏اند نقل مى ‏كنيم.

 

________________________

(1) صحيفه حسينيّه، زیارت بیستم: 500.