معرفت، يا راه انتظار
يكى از امورى كه درس انتظار را به ما مى آموزد و لازم است به آن توجّه داشته باشيم، مسألۀ معرفت و شناخت خداوند و جانشينان او و عظمت مقام آنان مى باشد .
كسى كه واقعاً در راه معرفت پروردگار و شناختِ صحيح ائمّه اطهار عليهم السلام گام بردارد و با لطف و عنايت آن بزرگواران ، قلبش با انوار تابناك معارف الهيّه خاندان وحى روشن شود، به اين وسيله و از اين طريق ، با وظيفه هاى ديگر خود آشنا مى گردد و متوجّه مى شود كه غفلت از امام عصر ارواحنا فداه زشت و ناپسند است .
اين نورانيّت بر اثر درخشيدن نور امام عليه السلام است ؛ زيرا امام عليه السلام در هر زمانى قلب دوستان واقعى خود را نورانى و روشن مى سازد .
اكنون به اين روايت جالب توجّه كنيد :
عن أبي خالد الكابلي قال : سألت أباجعفر عليه السلام عن قول الله عزّوجلّ «فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذي أَنْزَلْنا»(141) .
فقال : يا أبا خالد ، النور والله الأئمّة من آل محمّد صلى الله عليه وآله وسلم إلى يوم القيامة ، وهم والله نور الله الّذي أنزل، وهم والله نور الله في السماوات وفي الأرض.
واللَّه يا أبا خالد ، لَنور الإمام في قلوب المؤمنين أنور من الشمس المضيئة بالنهار ، وهم والله ينوّرون قلوب المؤمنين ، ويحجب الله عزّوجلّ نورهم عمّن يشاء فتظلم قلوبهم .
واللَّه يا أبا خالد ، لايحبّنا عبد ويتولّانا حتّى يُطهّر الله قلبه ، ولا يُطهّر الله قلب عبد حتّى يُسلّم لنا ، ويكون سلماً لنا ، فإذا كان سلماً لنا سلّمه الله من شديد الحساب ، وآمنه من فزع يوم القيامة الأكبر.(142)
ابو خالد كابلى مى گويد : از امام محمّد باقر عليه السلام در مورد آيۀ شريفه كه مى فرمايد : «پس ايمان بياوريد به خدا و پيامبر او و نورى كه فرو فرستاديم» پرسيدم .
حضرت فرمود : اى ابو خالد؛ به خدا سوگند ؛ منظور از نور همان امامان از آل محمّد عليهم السلام تا روز قيامت مى باشد .
به خدا سوگند ؛ آنان همان نور خداوند هستند كه فرو فرستاده است .
به خدا سوگند ؛ آنان نور خدا در آسمان ها و زمين مى باشند.
به خدا سوگند اى ابو خالد ؛ نور امام در قلب هاى مؤمنين تابناك تر از خورشيد فروزان در روز است .
به خدا سوگند ؛ آنان قلب هاى مؤمنين را روشن مى سازند ، و خداوند نور آنان را از هر كس كه بخواهد پنهان مى نمايد ، پس قلب هاى شان تاريك مى شود .
به خدا سوگند اى ابو خالد ؛ هيچ بنده اى به ما محبّت نمى ورزد و ولايت ما را نمى پذيرد مگر بعد از آنكه خداوند دل او را پاك نمايد ، و دل هيچ بنده اى را خداوند پاك نمى گرداند تا اين كه منقاد و تسليم ما شود و سرِ سازش با ما داشته باشد . پس هنگامى كه با ما سازش داشت ، خداوند او را از سختى هاى حساب (در روز قيامت) سالم نگه مى دارد ، و او را از ترس و وحشت روز بزرگ قيامت ايمن مى گرداند .
آيا ممكن است كسى قلبش به نور امام زمان ارواحنا فداه نورانى و روشن شده باشد ولى از آن حضرت غافل باشد ؟
141) سورۀ تغابن ، آيۀ 8 .
142) الكافي : 194/1 .
بازديد امروز : 18079
بازديد ديروز : 45723
بازديد کل : 131513098
|