(2)

دعا در روز دهم و يازدهم هر ماه

سُبْحانَ خالِقِ النُّورِ، سُبْحانَ خالِقِ الظُّلْمَةِ، سُبْحانَ خالِقِ الْمِياهِ، سُبْحانَ خالِقِ السَّماواتِ، سُبْحانَ خالِقِ الْأَرَضينَ.

سُبْحانَ [خالِقِ] الرِّياحِ وَالنَّباتِ، سُبْحانَ خالِقِ الْحَياةِ وَالْمَوْتِ، سُبْحانَ خالِقِ الثَّرى وَالْفَلَواتِ، سُبْحانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ.(2)

پاك و منزّه است آفريننده روشنائى، پاك و منزّه است آفريننده تاريكى، پاك و منزّه است آفريننده آب‏ها، پاك و منزّه است آفريننده آسمان‏ها، پاك و منزّه است آفريننده زمين‏ها، پاك و منزّه است‏ آفريننده بادها و گياهان، پاك و منزّه است آفريننده زندگى و مرگ، پاك و منزّه است آفريننده خاك نمناك و بيابان‏هاى بى‏ آب و علف، پاك و منزّه است خداوند و به ستايش او مشغولم.

   محدّث قمى ‏رحمه الله در «سفينة البحار» از «دعوات» مرحوم قطب راوندى، تسبيح‏ هاى ‏رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم و ائمّه ‏عليهم السلام را اين گونه نقل كرده است:

   تسبيح رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم روز اوّل ماه، تسبيح اميرالمؤمنين‏ عليه السلام روز دوّم ماه، تسبيح‏ حضرت زهرا عليها السلام روز سوّم ماه، و همچنين بقيّه ائمّه ‏عليهم السلام تا حضرت امام رضا عليه السلام.

   تسبيح حضرت امام رضا عليه السلام روز دهم و يازدهم هر ماه، تسبيح امام جواد عليه السلام روز دوازدهم و سيزدهم هر ماه، و همچنين تا مولاى ما صاحب الزمان صلوات اللَّه وسلامه عليه ‏كه تسبيح آن حضرت، از هيجدهم هر ماه است تا آخر آن ماه.(3)

---

2) الدعوات: 93، بحار الأنوار: 207/94.

3) سفينة البحار: مادّه «سبّح».