اگر مردم حقّ تعیین خلیفه

و شورا داشته باشند ...

   كسانى كه در شورا شركت مى ‏كنند آيا بايد تعداد خاصّى و افراد مخصوصى باشند يا همۀ مردم بايد در شورا شركت كنند؟ اگر لازم است همه در شورا شركت كنند كه در سقيفه چنين نبوده است و نه تنها مردم در شهرها و آبادى‏ هاى غير مدينه بلكه بسيارى از مردم‏ مدينه نيز از تشكيل شورا بى ‏خبر بودند. و اگر بايد افراد خاصّى شورا را تشكيل دهند، اين گروه خاصّ را چه كسى بايد تعيين كند خدا يا مردم؟ و در هر دو صورت افرادى كه در سقيفه شركت كردند نه ‏خداوند آنان را براى اين كار تعيين كرده بود و نه ميليون‏ ها مسلمانى كه ‏در آن زمان در شهر و آبادى‏ هاى گوناگون زندگى مى‏ كردند، بنابراين‏ انسان‏ هاى آزاده چگونه مى‏ توانند از چنين شورايى پيروى كنند؟

   بنا به آمارى كه «گوستاولوبون» در كتاب «تاريخ اسلام و عرب» نوشته است در زمان رحلت رسول خدا صلّی الله علیه وآله حدود هفت ميليون نفر مسلمان در مكّه و مدينه و ديگر شهرها و روستاها زندگى مى‏ كردند، با توجّه به چگونگى وسائل رفت و آمد و ارتباط در آن زمان آيا ابوبكر كانديد هفت ميليون نفر مسلمان بود، چگونه هفت ميليون نفر در زير يك سايبان به نام «سقيفه بنى ساعده» به مشورت با يكديگر نشستند؟! آيا سقیفه براى نشستن چند نفر گنجايش داشته‏ است؟!

   به اين نكته توجّه داشته باشيد كه همۀ علماء اهل سنّت قبول ‏دارند كه كار انتخاب ابوبكر به خلافت در سقيفه تمام شد و همان جا عدّه‏ اى با او بيعت كردند. آيا تعداد آنان كه او را در سقيفه انتخاب‏ كردند و آنان كه در آن جا با او بيعت كردند چند نفر بودند؟

   نكتۀ جالب توجّه اين است كه تعدادى از کسانى كه در سقیفه ‏بودند به مخالفت با خلافت ابوبكر برخاستند. آن ‏ها سعد بن ساعده‏ و طرفداران او بودند كه در فكر زمامدارى سعد بن عباده بودند.

   حال توجّه كنيد كه تعداد مخالفين را که در سقیفه بودند از آن جمعیّت کم کنیم و موافقين بيعت با ابوبكر كه در سقیفه جمع شده بودند چند نفر بوده است؟!