همه ايمان مى‌آورند

حكومت جهانى امام عصر علیه السلام

آيۀ چهارم: قال الله تعالى في سورة النساء:

(وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً)(1).

نيست از اهل كتاب، مگر آن كه البتّه به او ـ يعنى عيسى عليه السلام  پيش از مردنش ايمان آرد و در روز قيامت بر ايشان گواه مى‌باشد.

على بن ابراهيم در تفسير(2) خود از شهر بن حوشب روايت كرده كه  گفت: حجّاج مرا گفت: اى شهر! در كتاب خداى آيه‌ اى است كه مرا وامانده نموده. گفتم: اى امير! آن كدام آيه است؟ گفت: قول خداى تعالى (وَإِن مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ...)، الخ. سوگند به خداى! كه فرمان دهيم يهود و نصارا را گردن زنند و به گوشه چشم، نگران آن ها شوم. پس نمى‌ بينم كه در لب خود حركت دهند تا بميرند. گفتم: اصلح الله الإمير! معنى آن نه چنان است كه امير پنداشته. گفت: چگونه است؟
گفتم: به درستى كه عيسى عليه السلام پيش از قيامت از آسمان فرود آيد، پس اهل ملّتى از يهود و غير يهود باقى نماند، جز اين كه پيش از مردنش به او ايمان آورند و او پشت سر حضرت مهدى عليه السلام نماز گزارد. گفت: ويحک(3) از كجا اين مطلب را مى‌ گويى؟

گفتم: محمّد بن على بن الحسين عليه السلام مرا به آن حديث كرده. گفت: «جئت بها والله من عين صافية» سوگند به خداى! كه اين معنى را از سرچشمۀ صافى اخذ كرده و آورده‌اى.(4)

---

 (1) سورۀ نساء، آيۀ 159.

(2) تفسير القمّى: 1 / 158 و نيز ر . ك: بحارالانوار: 9 / 195؛ وج 14 / 439؛ وج 53 / 50.
(3) ويحك: واى بر تو!
(4) العبقرى الحسان : 1 / 16.