در مجلّهٔ ماهنامهٔ موعود شمارهٔ 109 نمازي از کتاب «صحيفهٔ مهديه» به عنوان نماز گشايش و فرج از امام عصر ارواحنا فداه، بدين صورت نقل شده است:
نماز گشایش و فرَج از امام عصر ارواحنا فداه
چه خوب شد كه ابوجعفر كليددار، تقاضاي مرا پذيرفت و درهاي روضه را بست. اينجا ـ حرم موسي بن جعفر (علیه السلام) ـ خلوت و سكوتش رنگي ديگر دارد.
رنگ نزديكي و صميميت!
انگار باد و باران هم نياز مرا به اين نزديكي مي‌دانند...
بيرون، آن قدر هوا سرد است كه كسي نمي‌تواند از كوچه و صحن اطراف حرم بگذرد؛ و اين بهترين فرصت است براي من كه در اين تنهايي و وصل، دست به دعا بردارم و پروردگارم را بخوانم...
خداي من! سخت پريشان و درمانده‌ام...
تو مي‌داني دَين من به ابومنصور، آن‌چنان است كه نمي‌توانم از عهده‌اش برآيم، او در طلب من است و من از او گريزان.
پروردگارا! هراسانم، مرا پناه ده... آبرويم را حفظ نما... اي غني‌ترين! نيازمنديم را درياب...
اي بزرگ‌ترين! پستي‌ام را در برابر بنده‌ات مخواه...
صداي پاي كه مي‌آيد؟! مگر ابوجعفر درها را قفل نكرده؟!
... چه آواز خوشي دارد اين جوان ـ كه نمي‌دانم از كجا وارد روضه شده است!
سبحان‌الله، تاكنون زيبارويي، اين‌چنين نديده بودم!
جامة سپيدش چشم‌نواز است و عمامه و ردايش برازندة وي!
عجيب است!
او بر يك يك انبياي اولوالعزم سلام داد، امامان پاك را درود فرستاد، امّا...
پس چرا نامي از حجّت خدا نبرد؟
يا فراموش كرده يا ايشان را نمي‌شناسد.
خوشا به معرفت او، چه نمازي مي‌خواند!
به سوي قبر امام محمّد تقي(علیه السلام) مي‌رود، بايد به دنبالش بروم...
ايشان را نيز همان‌گونه زيارت كرد و دعا خواند و نماز به جاي آورد...
دلم مي‌لرزد... او كيست؟
فرمود: اى اباالحسين پسر ابی العلا! چرا تو دعاى فرج را نمى خوانى؟
گفتم: چگونه است ای سرور من؟
فرمود: دو ركعت نماز بگذار و بعد از آن بگو:
يا مَنْ أَظْهَرَ الْجَميلَ وَسَتَرَ الْقَبيحَ، يا مَنْ لَمْ يُؤاخِذْ بِالْجَريرَةِ وَلَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ، ياعَظيمَ الْمَنِّ، يا كَريمَ الصَّفْحِ، يا مُبْتَدِئَ النِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها، يا حَسَنَ التَّجاوُزِ، یا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ، يا باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ، يا مُنْتَهى كُلِّ نَجْوى، وَيا غايَةَ كُلّشَكْوى، وَيا عَوْنَ كُلِّ مُسْتَعينٍ، يا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها، (يا رَبَّاهُ) « ده مرتبه» (يا سَيِّداهُ) «ده مرتبه» (يا مَوْلاهُ) ده مرتبه، (يا غايَتاهُ) ده مرتبه، (يا مُنْتَهى رَغْبَتاهُ) ده مرتبه.
أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هذِهِ الْأَسْماءِ، وَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرينَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ إِلّا ماكَشَفْتَ كَرْبي، وَنَفَّسْتَ هَمّي، وَفَرَّجْتَ عَنّي، وَأَصْلَحْتَ حالي.
پس از آن هر چه مى خواهى دعا مى كنى، آنگاه گونه راست خود را بر زمين مى گذارى و در سجده صدمرتبه مى گويى:
يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ، يا عَلِيُّ يا مُحَمَّدُ، إِكْفِياني فَإِنَّكُما كافِياني، وَانْصُراني فَإِنَّكُما ناصِراني.
بعد گونه چپ را بر زمين مى گذارى و صد مرتبه مى گويى: (أَدْرِكْني) و يا زياد تكرار مى كنى، و بعد مى گويى: (اَلْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ) و اين ذكر را به قدر يك نفس تكرار مى كنى، آنگاه سر از سجده بر مى دارى، كه خداوند از كرم خود حاجت تو را برمى آورد، إن شاء اللَّه.
منابع: ـ مجلهٔ ماهنامهٔ موعود ، شمارهٔ 109
از کتاب «صحیفه مهدیه : 127»
-----------------------------------------------------
اين نماز به طور مفصل همراه با حکايات آن، در بخش اول (نمازها) کتاب «صحيفهٔ مهديه»
تحت عنوان «نماز و دعاي فرَج براي رفع مشکلات مهم» آمده است.
براي مطالعه و دانلود کتاب «صحيفهٔ مهديه» در بخش کتابخانه پايگاه
|
بازديد امروز : 69736
بازديد ديروز : 72005
بازديد کل : 89804055
|