آقاي حسين هراتي در مقاله اي پيرامون مظلوميت امام عصر ارواحنا فداه مطلبي را از کتاب «صحيفهٔ مهديه» بدين صورت نقل مي کند:

 

چرا حضرت مهدی موعود علیه السلام مظلوم ترین فرد عالم است؟

 

 در کتاب ارزشمند «صحیفۀ مهدیه» تألیف حجة الاسلام والمسلمین استاد سیّد مرتضی مجتهدی سیستانی آمده است:

حجّت الاسلام والمسلمین مرحوم آقای حاج سیّد اسماعیل شرفی نقل نمودند: به عتبات مقدّسه مشرّف شده بودم و در «حرم مطهّر سیّدالشهداء علیه السلام» مشغول زیارت بودم، چون دعای زائران در قسمت بالای سر امام حسین علیه السلام مستجاب است، در آنجا از خداوند خواستم مرا به محضر مبارک مولایم، حضرت مهدی علیه السلام مشرّف گرداند و دیدگانم را به جمال بی مثال آن بزرگوار روشن نماید.

ناگهان هنگامی که مشغول زیارت بودم، خورشید جهان تاب جمالش ظاهر شد، گرچه در آن هنگام حضرتش را نشناختم، ولی شدیداً مجذوب آن بزرگوار شدم، پس به او سلام کردم و از ایشان پرسیدم: آقا شما کیستید؟ فرمود: «من مظلوم ترین فرد عالم هستم!»، من مقصود آن حضرت را متوجّه نشدم و با خود گفتم شاید ایشان از علمای بزرگ «نجف» هستند و چون مردم به ایشان گرایش پیدا نکرده اند، خود را مظلوم ترین فرد عالم می داند، در این هنگام ناگهان متوجّه شدم که کسی در کنارم نیست، اینجا بود که فهمیدم، خداوند دعایم را مستجاب فرموده و مرا به لقای حضرتش شرفیاب نمود و او مظلوم ترین فرد عالم و امام زمان (علیه السلام) من بود و نعمت حضور آن بزرگوار را از دست دادم.

 

چرا حضرت مهدی موعود علیه السلام مظلوم ترین فرد عالم است؟

با اندکی تأمّل و دقّّت، شاید بتوان این گونه موضوع را از سه منظر نگاه کرد:

1- مردم غیر مسلمان جهان؛

2- مسلمانان غیر شیعۀ دنیا؛

3- شیعیان گیتی.

با عنایت به اینکه وجود مقدّس و بی همتای حضرت ولیّ عصر علیه السلام، یکتا استوانۀ عظیم و نگاهبان هستی و مایۀ تداوم حیات بشر است و در روایات و دعاهای معتبر اسلامی به شفّافیت و تمامیّت تبیین و اعلام شده است:

«لولا الحجّة لساخت الأرض بأهلها؛ بیمنه رزق الوری و بوجوده ثبت الأرض والسّماء»

گروه اوّل؛ یعنی مردم غیر مسلمان جهان؛ اعمّ از مشرکان و کافران که از نعمت حیاتی و فوق العادّه سترگ نقش و جایگاه امامت، به عنوان واسطۀ بین خالق و مخلوق ـ هر چند خودشان هیچ گونه درک و فهمی ندارند - برخوردار هستند، علاوه بر اینکه هیچ گونه قدرشناسی و سپاسی ندارند، در بی اعتنایی و انکار ذات مقدّس الهی و نعمت های گسترده و بی شمار خداوندی نیز کاملاً کافر و بعضاً با دین و ارزش های الهی در تضاد، ستیزه و معاند تمام عیار هستند.

گروه دوّم، مسلمانان غیر پیرو مکتب تشیّع در دنیا هستند، اینها نیز به لحاظ عدم معرفت، تحقیق و ژرف اندیشی در مسئلۀ کلیدی و مهمّ امامت و ولایت، وجود مقدّس قائم، هدایت گر و فریادرس؛ یعنی حضرت ولیّ عصر علیه السلام را انکار نموده و دست کم پذیرای قلبی و درونی ایشان نیستند.

گروه سوّم، شیعیان جهان هستند که با دارا بودن اعتقاد و باور به امامت حضرت مهدی موعود علیه السلام و حضور در ساحت آن بزرگوار و چشم انتظاری ایشان مرتکب بی تقوایی، گناه و نافرمانی الهی می شوند، حضرتش را به دست نسیان سپرده و سوگمندانه در غفلت غوطه ورند و صد البتّه نقش آن دسته از خواصّ شیعه که جنبۀ الگو و اسوه برای دیگران دارند و در عین توانمندی و تمکّن لازم دربارۀ آن جان جانان، نه سخن می رانند، نه قلم می زنند و نه افکار و اذهان دیگران را متوجّه و متمایل می سازند، نکتۀ تأسّف بار و نگران کنندۀ دیگری است که دل را می آزارد و جان را می فشارد.

این گونه است که آن یگانۀ دوران و بی همتای عصر ما که میلیون ها دلِ شیفته، همراه اوست از سوی مثلث: «رذالت»، «جهالت» و «غفلت» مورد تهاجم شدید و آزاردهندۀ ظلم و بی عدالتی است. «سلامٌ علیکم بما صبرتم.»

خدایا ! نام مهدی علیه السلام را بر لب های ما، یاد مهدی علیه السلام را در اندیشۀ ما و عشق مهدی علیه السلام را در قلب های ما و بینش، گرایش و کُنش مهدویّت و انتظار را در سرلوحه و جان مایۀ برنامه ها و اعمال ما پایدار و نهادینه گردان.

 

آمین یا ربّ العالمین

حسین هراتی 

 

-----------------------------------------------------

جريان فوق در مقدّمهٔ کتاب «صيحفهٔ مهديه» ص 51 آمده است.

براي مطالعه و دانلود کتاب «صحيفهٔ مهديه» در بخش کتابخانه پايگاه

علمي المنجي، اينجا کليک کنيد.