امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
نور امام زمان ارواحنا فداه در قلبهاي مؤمنان ، روشنتر از آفتاب درخشنده در روز

در کتاب «آشنائي با امام زمان ارواحنا فداه» از کتاب «صحيفهٔ مهديه» مطلبي پيرامون نور امام عصر ارواحنا فداه در قلبهاي مؤمنان، بدين صورت نقل شده است:

 

نور امام زمان ارواحنا فداه در قلبهاي مؤمنان

روشنتر از آفتاب درخشنده در روز

 

حضرت ابو جعفر امام محمّد باقر عليه السلام به ابو خالد كابلى فرمودند:

به خدا اى ابو خالد؛ نور امام در دل‏هاى مؤمنين از آفتاب درخشنده در روز روشن‏تر است، و آن‏ها (امامان) به خدا قسم دل‏هاى مؤمنين را نورانى ‏مى ‏كنند.

خداوند عزّوجلّ نورشان را از هر كه بخواهد بازمى‏ دارد، پس دل‏هاى آن كسان تاريك مى گردد.

واللَّه اى ابو خالد؛ هيچ بنده ‏اى ما را دوست ندارد و به ما تولّى نجويد تا آنكه خداوند دلش را پاك سازد، و خداوند دل هيچ بنده‏ اى را پاك نمى ‏نمايد تااينكه تسليم ما شود و با ما سازگارى كند، پس هر گاه چنين شد كه با ما سازگارى نمود خداوند او را از سختى حساب نگاه دارد و از هراس بزرگ روزقيامت ايمنى بخشد.

 

و از امورى كه شاهد بر اين معنى است، روايتى است كه ابوبصير از امام باقر عليه السلام نقل نموده است:

ابو بصير - كه از اصحاب امام باقر عليه السلام است - مى‏ گويد:

با امام باقر عليه السلام وارد مسجد شدم، و مردم در حال رفت و آمد بودند. امام‏ عليه السلام به من فرمودند: از مردم بپرس آيا مرا مى‏ بينند؟

من با هر كس ملاقات كردم از او سؤال كردم كه آيا امام باقر عليه السلام را ديدى؟ مى‏ گفت: نه؛ در حالى كه امام‏ عليه السلام ايستاده بود، تا فردى نابينا به نام ‏ابو هارون وارد شد.

امام‏ عليه السلام فرمودند: از اين مرد سؤال كن.

به او گفتم: آيا امام باقر عليه السلام را ديدى؟

ابوهارون در جواب گفت: مگر ايشان اينجا نايستاده‏ اند؟

ابوبصير گفت: از او سؤال كردم تو از كجا دانستى كه امام‏ عليه السلام ايستاده است؟

ابوهارون گفت: چگونه به آن علم و آگاهى پيدا نكنم و حال آن كه امام‏ عليه السلام نورى است آشكار و نمايان.

ابو بصير مى‏ گويد: و شنيدم كه امام باقر عليه السلام به مردى از اهل آفريقا مى‏ فرمود: حال راشد چگونه است؟

او گفت: از آفريقا كه خارج شدم او زنده و سالم بود و به شما سلام مى‏ رساند.

امام باقر عليه السلام فرمودند: خداوند او را رحمت كند.

مرد آفريقايى گفت: او مُرد؟!

امام‏ عليه السلام فرمودند: آرى.

او پرسيد: در چه زمانى؟

امام‏ عليه السلام فرمودند: دو روز بعد از خارج شدن تو از آفريقا مُرد.

آفريقايى گفت: به خدا قسم؛ راشد نه مريض بود و نه هيچ‏گونه دردى داشت!

امام‏ عليه السلام به او فرمودند: مگر هر كس كه مى‏ ميرد به خاطر مرض يا درد مى ‏ميرد؟

ابوبصير گفت: از امام‏ عليه السلام پرسيدم: اين مرد آفريقايى كيست؟

امام‏ عليه السلام فرمودند: دوست ما و پيرو ما خاندان است.

آن گاه امام‏ عليه السلام فرمودند: آيا مى‏ پنداريد براى ما با شما، چشمانى نظاره‏گر و گوش ‏هايى شنوا وجود ندارد؟ چه پندار نادرستى؛ به خدا قسم بر ما هيچ چيزى از اعمال شما پنهان نيست. پس همه ما را حاضر در نزد خود بدانيد و نفس‏هاى خود را به كارهاى پسنديده عادت دهيد و اهل كارهاى‏ نيك شويد تا به آن شناخته شويد.

من فرزندان و شيعيان خود را به آنچه گفتم امر مى‏ كنم.

 

منبع : کتاب « آشنائی با امام عصر ارواحنا فداه»

از کتاب «صحیفهٔ مهدیه: 94»

 

-----------------------------------------------------

شايان ذکر است که اين جريان در مقدّمهٔ کتاب «صحيفهٔ مهديه» آمده است.

براي مطالعه و دانلود کتاب «صحيفهٔ مهديه» در بخش کتابخانه پايگاه

علمي المنجي، اينجا کليک کنيد.

 

 

 

بازدید : 12895
بازديد امروز : 36336
بازديد ديروز : 50731
بازديد کل : 130548921
بازديد کل : 90511734