امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
57 ـ دعاى سهم الليل ، از امام زمان ارواحنا فداه

 57 ـ دعاى سهم الليل ، از امام زمان ارواحنا فداه

    اين دعا از حضرت صاحب الزمان صلوات اللَّه عليه روايت شده است :

    أَللَّهُمَّ إِنّي أَسْأَلُكَ بِعَزيزِ تَعْزيزِ اعْتِزازِ عِزَّتِكَ ، بِطَوْلِ حَوْلِ شَديدِ قُوَّتِكَ ، بِقُدْرَةِ مِقْدارِ اقْتِدارِ قُدْرَتِكَ ، بِتَأْكيدِ تَحْميدِ تَمْجيدِ عَظَمَتِكَ ، بِسُمُوِّ نُمُوِّ عُلُوِّ رَفْعَتِكَ ، بِدَيْمُومِ قَيُّومِ دَوامِ مُدَّتِكَ ، بِرِضْوانِ غُفْرانِ أَمانِ رَحْمَتِكَ ، بِرَفيعِ بَديعِ مَنيعِ سَلْطَنَتِكَ ، بِسُعاةِ صَلاةِ بِساطِ رَحْمَتِكَ .

    بِحَقائِقِ الْحَقِّ مِنْ حَقِّ حَقِّكَ ، بِمَكْنُونِ السِّرِّ مِنْ سِرِّ سِرِّكَ ، بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عِزِّ عِزِّكَ ، بِحَنينِ أَنينِ تَسْكينِ الْمُريدينَ ، بِحَرَقاتِ خَضَعاتِ زَفَراتِ الْخائِفينَ ، بِآمالِ أَعْمالِ أَقْوالِ الْمُجْتَهِدينَ ، بِتَخَشُّعِ تَخَضُّعِ تَقَطُّعِ مَراراتِ الصَّابِرينَ ، بِتَعَبُّدِ تَهَجُّدِ تَمَجُّدِ تَجَلُّدِ الْعابِدينَ .

    أَللَّهُمَّ ذَهَلَتِ الْعُقُولُ ، وَانْحَسَرَتِ الْأَبْصارُ ، وَضاعَتِ الْأَفْهامُ ، وَحارَتِ الْأَوْهامُ ، وَقَصُرَتِ الْخَواطِرُ ، وَبَعُدَتِ الظُّنُونُ عَنْ إِدْراكِ كُنْهِ كَيْفيَّةِ ما ظَهَرَ مِنْ بَوادي عَجائِبِ أَصْنافِ بَدائِعِ قُدْرَتِكَ ، دُونَ الْبُلُوغِ إِلى مَعْرِفَةِ تَلَأْ لُؤِ لَمَعانِ بُرُوقِ سَمائِكَ .

    أَللَّهُمَّ مُحَرِّكَ الْحَرَكاتِ ، وَمُبْدِئَ نِهايَةِ الْغاياتِ ، وَمُخْرِجَ يَنابيعِ تَفْريعِ قُضْبانِ النَّباتِ ، يَا مَنْ شَقَّ صُمَّ جَلاميدِ الصُّخُورِ الرَّاسِياتِ ، وَأَنْبَعَ مِنْها ماءً مَعيناً حَياةً لِلْمَخْلُوقاتِ ، فَأَحْيى مِنْهَا الْحَيَوانَ وَالنَّباتَ ، وَعَلِمَ مَا اخْتَلَجَ في سِرِّ أَفْكارِهِمْ مِنْ نُطْقِ إِشاراتِ خَفِيَّاتِ لُغاتِ النَّمْلِ السَّارِحاتِ .

    يا مَنْ سَبَّحَتْ وَهَلَّلَتْ وَقَدَّسَتْ وَكَبَّرَتْ وَسَجَدَتْ لِجَلالِ جَمالِ أَقْوالِ عَظيمِ عِزَّةِ جَبَرُوتِ مَلَكُوتِ سَلْطَنَتِهِ مَلائِكَةُ السَّبْعِ السَّماواتِ .

    يا مَنْ دارَتْ فَأَضاءَتْ وَأَنارَتْ لِدَوامِ دَيْمُومِيَّتِهِ النُّجُومُ الزَّاهِراتُ ، وَأَحْصى عَدَدَ الْأَحْياءِ وَالْأَمْواتِ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ خَيْرِ الْبَرِيَّاتِ ، وَافْعَلْ بي كَذا وَكَذا .

    خدايا؛ همانا از تو درخواست مى‏ كنم به واسطه عزّتمندى راستين و عزّت ‏بخشت؛ به واسطه توانايى نيروى بزرگ قدرتت ؛ به واسطه توان اندازه ‏هاى توانايى قدرتت؛ به واسطه بزرگيت كه بسى جاى سپاس و شكوهمندى حقيقى دارد؛ به واسطه رفعت و والاييت كه بسى والا و بلندمرتبه است ؛

  به واسطه دايمى‏ بودنت كه مدّتت بسى پايدار و استوار است ؛ به واسطه خشنودى آمرزش كه امنيّت رحمتت را به همراه مى‏ آورد؛ به واسطه پادشاهى نوآور و استوارت كه بسيار والامرتبه است و با همه متفاوت و از همه بهتر است؛ به واسطه گستره رحمت تو به كوشندگان نماز .

    به واسطه حقيقت حقّ تو كه داراى حقايقى راستين است؛ به واسطه آن بخش از راز و رمز ويژه‏ات كه آن را نيز در پرده راز نهاده‏اى؛ به واسطه آن بخش از عزّت و اقتدارت كه پايه ‏هاى عزّت توست؛ به واسطه ناله ‏هاى پنهانى و شِكوه ‏هاى ارادتمندانت؛ به واسطه آه‏هاى آتشين و فروتنانه كسانى كه از تو مى‏ ترسند؛ به واسطه آرزوها ، كارها ، گفتار كوشش ‏كنندگان؛ به واسطه خشوع و خضوع شكيبايان كه در هنگام تلخى‏ها از خود نشان مى ‏دهند؛ به واسطه عبادت‏ها، شب‏ زنده‏ دارى‏ ها و ثنا و ستايش ‏گويى‏ ها و نشاط كسانى كه به عبادت و پرستش تو مشغول‏ اند .

    خداى من؛ عقل‏ها و خردها از كار افتادند، و چشم‏ها ناتوان شدند، و فهم و درك‏ها تباه شده و به نابودى گراييد، و خيال‏ها و انديشه‏ هاى ژرف‏نگر سرگردان شدند، و خاطرها نتوانستند ادامه راه را بروند ، و گمان‏ها در دوردست‏ها ناكام ماندند ؛ ولى هيچ يك نتوانستند به طور كامل اين را دريابند كه شگفتى‏هاى آغازين و نوآورى‏هاى گوناگون قدرتت چگونه است؟ و نتوانستند به اين شناخت دست يابند كه چگونه آسمان تو به نورافشانى و درخشندگى برق خود مى‏پردازد .

    بار الها؛ اى جنباننده جنبنده ‏ها ؛ اى آغازگر پايان مقصودها؛ اى كسى كه چشمه‏ ها ساقه‏ هاى گياهان را بيرون مى‏ آورد ؛ اى كسى كه سنگ‏هاى سخت و به زمين چسبيده را شكافت و از آن‏ها آبى گوارا كه باعث زندگانى آفريدگان است بيرون آورد و از آن آب نيز حيوان‏ها و گياهان را زندگى بخشيد؛ و آن چه را در انديشه ‏هاى پنهان‏شان - همانند برق - مى‏گذرد آگاهى دارد ، چنان كه از گفتارى كه مورچگان با اشاره‏هاى رمزى (به عنوان لغت و زبان) دارند آگاه است .

    اى كسى كه فرشتگان هفت آسمان براى شكوهِ زيبايى گفتارهاى بزرگ مرتبه عزّت جبروت پادشاهى استوارش، زبان به تسبيح و تهليل و تقديس و تكبير گشوده‏اند و به سجده افتاده ‏اند .

    اى كسى كه ستارگان پرتوافشان، در برابر دايمى بودن راستين او به چرخش در آمده‏ اند و به نورافشانى  پرداخته ‏اند؛ اى كسى كه تعداد زندگان و مردگان را مى‏ داند و به شماره درآورده است؛ بر محمّد و آل محمّد - كه بهترين مردم هستند - درود بى پايانت را نثار فرما ؛ و اين كارم را براى من انجام بده .

 و به جاى «كذا و كذا» حاجات خود را مسألت مى‏ كنى .(33)

 


33) المصباح : 354 ، البلد الأمين : 479 .

 

 

    بازدید : 10783
    بازديد امروز : 0
    بازديد ديروز : 67639
    بازديد کل : 129140402
    بازديد کل : 89660218