(2)

زيارت دوّم حضرت امام رضا عليه السلام

هر گاه از وطن خود به قصد زيارت خارج شديد، اين دعا را بخوانيد:

أَللَّهُمَّ إِلَيْكَ أَخْرُجُ، وَإِلَيْكَ أَتَوَجَّهُ، وَبِكَ امَنْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَبِكَ‏ اسْتَعَنْتُ، وَإِلى مَشاهِدِ أَوْلِيآئِكَ وَأَصْفِيآئِكَ قَصَدْتُ، وَإِلَيْكَ رَغِبْتُ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدِنِ الطَّاهِرينَ، وَبَلِّغْني أَمَلي وَرَجآئي في‏ زِيارَتي إِيَّاهُمْ، وَقَصْدي إِلَيْهِمْ في خَيْرٍ وَعافِيَةٍ وَسِتْرٍ وَسَلامَةٍ وَأَمْنٍ‏ وَكِفايَةٍ، وَرُدَّني مَقْبُولاً مَبْرُوراً مَأْجُوراً مَوْفُوراً سَعيداً غانِماً، وَارْزُقْنِي ‏الْعَوْدَ. أَللَّهُمَّ ما أَبْقَيْتَني، فَلاتَجْعَلْهُ اخِرَ الْعَهْدِ لِزِيارَةِ مَشاهِدِهِمْ وَمَعارِجِهِمْ، إِنَّكَ أَرْحَمُ الرَّاحِمينَ.

خداوندا؛ به سوى تو خارج مى ‏شوم، و به سوى تو متوجّه مى ‏شوم، و به تو ايمان آوردم، و بر تو توكّل نمودم، و از تو طلب كمك مى‏ نمايم، و مشاهد اولياى تو و برگزيدگانت را قصد نمودم، و به سوى تو مايل گشتم، پس بر محمّد و آل پاك او درود فرست، و مرا به اميد و آرزويم برسان در زيارتى كه آن‏ها را مى ‏نمايم، و قصدى كه به سوى آن‏ها دارم، در خير و عافيت و حفظ و سلامتى و امنيّت و كفايت، و مرا برگردان با زيارت قبول‏ شده و نيكو با اجر فراوان و با سعادت و غنيمت، و بازگشت به آن را روزيم فرما. خداوندا؛ مادامى كه مرا نگه مى ‏دارى آن را آخرين مرتبه براى زيارت محلّ شهادت و عروج آنان قرار مده كه تو رحم‏ كننده‏ ترين رحم‏ كنندگان هستى.  

   پس هر گاه به شهر رسيديد از جايى كه غسل واجب است غسل نموده، و در راه ‏زياد خداوند را تسبيح، تحميد، تهليل، تكبير و تمجيد نماييد، و بافضيلت‏ تر وجامع‏ تر از همه اين است كه بگوييد:

سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ للَّهِِ، وَلا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ، وَاللَّهُ أَكْبَرُ، لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدِنِ النَّبِيِّ، وَعَلى الِهِ الطَّيِّبينَ ‏الطَّاهِرينَ، وَسَلَّمَ تَسْليماً.(15)

منزّه است خداوند و ستايش مخصوص خداوند است، و خداوندى غير از اللَّه نيست، و خدا بزرگتر از آنست كه توصيف شود، قدرت و قوّه‏ اى نيست مگر به وسيله خداوند بزرگ و باعظمت، و درود خداوند بر (حضرت) محمّد پيامبر خدا، و بر آل پاك و طاهر او، و سلام فراوان بر آنان باد.

   هنگامى كه كنار مرقد پاك حضرت امام رضا عليه السلام رسيديد، بگوييد:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَلَمُ الْهادي، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الزَّكِيُّ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَلَمُ الْمُطَهَّرُ مِنَ‏ الذُّنُوبِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وِعآءَ حُكْمِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَيْبَةَ سِرِّ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْحافِظُ لِوَحْيِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُسْتَوْفي في ‏طاعَةِ اللَّهِ.

   اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُتَرْجِمُ لِكِتابِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الدَّاعي إِلى تَوْحيدِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُعَبِّرُ لِمُرادِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُحَلِّلُ لِحَلالِ اللَّهِ، وَالْمُحَرِّمُ لِحَرامِ اللَّهِ، وَالدَّاعي إِلى دينِ اللَّهِ، وَالْمُعْلِنُ ‏لِأَحْكامِ اللَّهِ، وَالْفاحِصُ عَنْ مَعْرِفَةِ اللَّهِ.

   اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا أَبَاالْحَسَنِ، أَشْهَدُ يا مَوْلايَ أَنَّكَ حُجَّةُ اللَّهِ وَأَمينُهُ، وَصَفْوَةُ اللَّهِ وَحَبيبُهُ، وَخِيَرَةُ اللَّهِ مِنْ خَلْقِهِ، وَحُجَّتُهُ عَلى عِبادِهِ، أَشْهَدُ أَنَّهُ ‏مَنْ والاكَ فَقَدْ والَى اللَّهَ، وَمَنْ عاداكَ فَقَدْ عادَى اللَّهَ، وَمَنِ اسْتَمْسَكَ بِكَ‏ وَبِالْأَئِمَّةِ مِنْ ابآئِكَ وَوُلْدِكَ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى، وَأَشْهَدُ أَنَّكُمْ ‏كَلِمَةُ التَّقْوى، وَأَعْلامُ الْهُدى، وَنُورٌ لِسآئِرِ الْوَرى.

سلام بر تو اى پرچم هدايتگر، سلام بر تو اى وصىّ و جانشين پارسا، سلام بر تو اى پيشواى نيكوكار باتقوا، سلام بر تو اى شخصيّت برجسته‏ اى كه از گناهان مبرّا و پاك هستى، سلام بر تو اى ظرف حكم خداوند، سلام بر تو اى صندوق اسرار پروردگار، سلام بر تو اى حافظ و نگهدارنده وحى الهى، سلام بر تو اى كامل در اطاعت و فرمانبردارى خداوند، سلام بر تو اى بيان‏ كننده كتاب خدا، سلام بر تو اى دعوت‏ كننده به توحيد و يكتائى خدا، سلام بر تو اى بازگوكننده مقصود پروردگار، سلام بر تو اى حلال‏ كننده حلال خداوند، و اى حرام ‏كننده حرام خداوند، و فراخواننده به سوى دين خدا، و آشكاركننده احكام الهى، و كاوش ‏كننده از معرفت خداوند. سلام بر تو اى ابا الحسن، گواهى مى ‏دهم اى مولاى من كه تو حجّت خداوند و امين او، و برگزيده خدا و حبيب او، و انتخاب ‏شده از ميان آفريدگان او، و حجّت او بر بندگانش مى ‏باشى، گواهى مى‏ دهم كه هر كس‏ تو را دوست بدارد خدا را دوست داشته، و هر كس با تو دشمنى كند با خدا دشمنى نموده، و هر كس به تو و ديگر امامان از پدران و فرزندانت تمسّك بجويد و به دامن شما چنگ زند به دست‏ آويز مورد اطمينان چنگ زده و پيوسته است، و گواهى مى‏ دهم كه شما نشانه تقوا، و پرچم‏ هاى هدايت، و روشنى ‏بخش همه جهانيان هستيد.

سپس خود را روى قبر انداخته و آن را ببوسيد و بگوييد:

بِأَبي أَنْتَ وَاُمّي أَيُّهَا الصِّدّيقُ الشَّهيدُ، بِأَبي أَنْتَ وَاُمّي يَابْنَ ‏أَميرِالْمُؤْمِنينَ وَسَيِّدِ الْوَصِيّينَ، وَإِمامِ الْمُسْلِمينَ، وَحُجَّةِ اللَّهِ عَلَى الْخَلْقِ ‏أَجْمَعينَ.

پدر و مادرم فدايت اى راست‏گفتار و درست كردار شهيد، پدر و مادرم فدايت اى پسر امير مؤمنان و سرور اوصياء، و پيشواى مسلمانان،  و حجّت خدا بر همه آفريدگان.

   و نزد آن، دو ركعت نماز گزارده و وقتى فارغ شديد و خواستيد وداع كنيد بگوييد:

   يا مَوْلايَ يا أَبَاالْحَسَنِ، يا مَوْلايَ أَيُّهَا الرِّضا، أَتَيْتُكَ زآئِراً، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ خَيْرُ مَزُورٍ بَعْدَ ابآئِكَ، وَأَفْضَلُ مَقْصُودٍ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مَنْ زارَكَ فَقَدْ وَصَلَ رَسُولَ اللَّهِ، وَأَبْهَجَ فاطِمَةَ سَيِّدَةَ نِسآءِ الْعالَمينَ، وَنالَ مِنَ اللَّهِ ‏الْفَوْزَ الْعَظيمَ، فَلا جَعَلَهُ اللَّهُ اخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيارَتِكَ، وَإِتْيانِ مَشْهَدِكَ، وَرَزَقَنِي الْعَوْدَ ثُمَّ الْعَوْدَ إِلَيْكَ، امينَ رَبَّ الْعالَمينَ.(16)

اى مولاى من اى اباالحسن،؛ اى مولاى من اى امام رضا؛ به زيارت تو آمده ‏ام، و گواهى مى‏ دهم كه تو بهترين زيارت‏ شده بعد از پدرانت، و والاترين مقصود هستى، و گواهى مى‏ دهم كه هر كس تو را زيارت كند با رسول خدا خوش رفتارى و نيكويى كرده، و (حضرت) فاطمه سرور زنان جهانيان را شادمان و مسرور ساخته، و به رستگارى بزرگى از ناحيه خداوند دست يافته است. خداوند اين زيارت را آخرين‏ زيارت از شما و ديدارتان، و آمدن به زيارتگاهتان قرار ندهد، و بازگشت ديگر و ديگر روزيم گرداند، اين دعايم را به اجابت برسان (اى) پروردگار جهانيان.

---

15) بحار الأنوار: 323/100.

16) بحار الأنوار: 50/102.