نسخهٔ نخست:

 

الحمد للَّه الملك المحمود، المالك الودود، مصوِّر كلّ مولود،ومآل كلّ مطرود، ساطح المهاد وموطد الأطواد ومرسل الأمطار، ومسهل الأوطار عالم الأسرار ومدركها، ومدمّر الأملاك‏ ومهلكها، ومكوّر الدهور ومكرّرها، ومورد الاُمور ومصدرها،عمّ سماحه وكمل ركامه وهمل وطاوع السؤال والأمل، وأوسع‏ الرمل وأرمل.

أحمده حمداً ممدوداً، وأوحده كما وحّد الأوّاه وهو اللَّه لا إله ‏للاُمم سواه ولا صادع لما عدّله وسوّاه، أرسل محمّداً علماً للإسلام، وإماماً للحكّام، مسدّداً للرعاء ومعطّل أحكام ودّ وسواع أعلم وعلم وحكم وأحكم، وأصّل الاُصول ومهد، وأكّد الموعود وأوعد، أوصل اللَّه له الإكرام، وأودع روحه السلام،ورحم آله وأهله الكرام، ما لمع رائل وملع دال، وطلع هلال‏ وسمع أهلال.

إعملوا رعاكم اللَّه أصلح الأعمال، واسلكوا مسالك الحلال،واطرحوا الحرام ودعوه، واسمعوا أمر اللَّه وعوه، وصلوا الأرحام‏ وراعوها، وعاصوا  الأهواء واردعوها، وصاهروا أهل الصلاح‏ والورع، وصارموا رهط اللهو والطمع ومصاهركم أطهر الأحرار مولداً، وأسراهم سؤدداً، وأحلاهم مورداً.

وها هو أمّكم وحلّ حرمكم، مملكاً عروسكم المكرمه، وماهر لها كما مهر رسول‏ اللَّه ‏صلى الله عليه وآله وسلم اُمّ سلمه، وهو أكرم صهر أودع الأولاد،وملك ما أراد وما سها مملكه ولا وهم، ولا وكس ملاحمه ولاوصم سأل اللَّه لكم احماد وصاله ودوام إسعاده، وألهم كلا إصلاح‏ حاله والإعداد لمآله ومعاده، وله الحمد السرمد والمدح لرسوله‏ أحمد صلى الله عليه وآله وسلم.(645)

حمد و سپاس خدايى را سزاست كه پادشاه پسنديده، مالك مهربان، وتصويرگر هر زاييده شده است، خدايى كه پناه هر رانده شده و گسترنده‏ زمين پست و استوار كننده كوههاست.

خدايى كه فرود آورنده بارانها، آسان كننده حاجتها و نيازها، داناى نهانها ودرك كننده آن، ويران كننده املاك و نابود كننده آن، درهم پيچنده روزگاران ‏و تكرار كننده آن، و محل اُمور و سرچشمه آن است.

خدايى كه جود و بخشش او عمومى و عنايات متراكم او، كامل و جارى‏ است و پرسش و آرزو را پذيرا و باران و نعمت‏هايش گسترده است.

ستايش مى‏ كنم ستايشى كه قطع نگردد، و به يكتايى مى‏خوانم همان‏ گونه كه ‏بسيار دعا كنندگان به يكتايى مى‏ خوانند. او خدايى است كه براى اُمّتها جز او معبودى نيست و بر آنچه او استوار و برقرار نموده ويران‏ كننده‏ اى نيست.

خدايى كه حضرت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم را به عنوان نشانه اسلام و پيشواى حاكمان‏ و مسدّد هدايتگر بر رعايا و تعطيل كننده احكام دوبت «ودّ» و «سواع» فرستاد.

او اعلام كرد و دانست، حكم نمود و محكم نمود و اصول را ريشه‏ دار كرد وآن را گسترانيد، و در مورد روز رستاخيز تأكيد فرموده و آن را با تهديد به ‏مردم اعلام  نمود.

خداوند نيز او را گرامى داشت و در روحش سلامتى را به وديعه نهاد و بر آل‏ و خاندان گرامش رحمت نمود، مادامى كه شتر به بچّه‏ اش شير مى‏ دهد وابن آوى از مادرش شير مى‏ خورد، و مادامى كه هلال ماه طلوع مى‏كند وصداى باران‏ ها شنيده مى‏ شود.

خداوند شما را مراعات كند! شايسته‏ ترين اعمال را انجام دهيد، و از راه‏هاى حلال برويد، و حرام را رها كرده و واگذاريد، و به فرمان خدا گوش‏ فرا داده و در آن دقّت كنيد، صله ارحام نموده و آن را مراعات كنيد، و ازهواى نفسانى سرپيچى نموده و آن را ترك كنيد، و با افراد شايسته و با تقوا اُفت و خيز كنيد، و با اهل لهو و طمع، قطع رابطه كنيد، و با پاكيزه‏ترين‏ آزادگان از نظر ولادت، والاترين آنها از نظر سرورى و زيباترين آنان از نظرموقعيّت تزويج نماييد.

اينك او در ميان شماست و در حرم شما فرود آمده كه صاحب عروس‏ گرامى شماست، و بر او همانند مهريّه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم به اُمّ سلمه، مهريّه ‏قرار داده است، او گرامى‏ترين دامادى است كه فرزندانش را  به وديعت‏ گذارده و آنچه خواسته مالك شده كه سهو و وهم در ملك او راه ندارد، پيشگويى‏ هاى او كم و زياد نبوده و عيبى ندارد.

از خداوند براى شما نهايت وصالش، هميشگى ياريش، الهام اصلاح‏ حالش و آمادگى براى فرجام و معادش را خواهانم و حمد و ستايش دايمى‏ تنها بر اوست و مدح و تمجيد از آنِ فرستاده‏ اش حضرت احمد صلى الله عليه وآله وسلم است.

-----------------------------------------------------------

645) فضائل آل الرسول‏ عليهم السلام: 6. محقّق گويد: اين دو خطبه شريف را استاد على محمّد على دخيّل در رساله‏ اى گردآورده و لغات مشكل آن را توضيح داده است، مراجعه شود.