(4)

حرز ديگر از حضرت امام رضا عليه السلام

براى برطرف‏ شدن بيمارى

وشّاء گويد: شخصى بر حضرت امام رضا عليه السلام وارد شد، امام‏ عليه السلام به او فرمود:

چه شده، مى ‏بينم رنگ چهره ‏ات زرد گشته است؟

عرض كرد: اين تبى كه هر چهار روز يك بار به سراغم مى ‏آيد، مرا از پاى در آورده ‏است. امام‏ عليه السلام قلم و دوات خواست و بر كاغذى نوشت:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ، أَبْجَدْ هَوَّزْ حُطّي عَنْ فُلانِ ‏بْنِ فُلانَةٍ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعالى.

بنام خداوند بخشنده مهربان، به نام خدا و به يارى خدا، ابجد، هوّز، حطّى (بيرون برو از وجود) فلانى  پسر  فلان زن به اذن و فرمان خداوند تعالى.

سپس در زير نوشته هفت مرتبه مهر زد «خاتم سليمان»، و آن را پيچيد. سپس‏ فرمود:

اى معتب؛ نخى به من بده كه نه آب و نه آب دهان به آن نرسيده باشد.

آن را حاضر كرد، امام ‏عليه السلام بر آن گرهى زد، سپس به دهان مبارك خود نزديك كرد از طرفى چهار گره بر آن زد و بر هر گرهى سوره «حمد»، «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ»، «قُلْ‏ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ»، «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد» و «آية الكرسى» خواند، و بر طرف ديگر آن، سه‏ گره زد و بر هر گرهى همان سوره‏ ها و «آية الكرسى» را خواند، آنگاه آن را به مريض ‏داد و فرمود:

بر بازوى راست خود ببند و «آية الكرسى» را تا آخر بخوان، و تا مادامى كه بر بازو بسته ‏اى مجامعت نكن.(10)

---

10) مكارم الأخلاق: 263/2، و در بحار الأنوار: 21/95 و 28 با اختلاف.