یکی از پیامدهای سقیفه

در روز غدیر مردم مأمور شدند که به کتاب خدا و از عترت پیامبر او عمل نمایند یعنی تسلیم فرمان خدا و فرمان پیغمبر اکرم صلّی الله علیه وآله و سنّت او باشند و به این جهت مسلمانان را مسلمان می گویند چون در برابر دین اسلام، تسلیم هستند و به انکار آن نمی پردازند.

امّا در سقیفه نتیجه این شد که سنّت پیامبر خدا صلّی الله علیه وآله کنار گذارده شود و از روش ابوبکر و عمر پیروی شود. و از همان آغاز حکومتِ سقیفه که حکومت ابوبکر بود، نوشتن و تدوین احادیث پیغمبر اکرم صلّی الله علیه وآله ممنوع شد، بلکه بسیاری از روایاتی که از رسول اکرم صلّی الله علیه وآله نوشته شده بود به آتش کشیده شد.

ابوبکر از کسانی بوده است که روایات پیغمبر اکرم صلّی الله علیه وآله را به آتش کشید، آن هم نه یک روایت و دو روایت یا ده روایت و صد روایت! بلکه پانصد روایت از روایات پیغمبر اکرم صلّی الله علیه وآله را به آتش کشید.

جالب توجّه است که این مطلب را علمای اهل تسنّن در کتاب های خود نقل کرده اند و گفته اند: این مطلب از عایشه نقل شده است که او گفته است: پدرم ابوبکر پانصد روایت از روایات پیغمبر اکرم صلّی الله علیه وآله را که نزد او بود آتش زد!

و پس از ابوبکر، در حکومت عمر و حکومت معاویه نهی از نقل روایات پیغمبر اکرم صلّی الله علیه وآله به اوج خود رسید!

با توجّه به این مسئله آیا اهل تسنّن پیرو سنّت پیغمبر اکرم صلّی الله علیه وآله هستند یا تابع سنّت ابوبکر و عمر؟

آیا جریان غدیر به نفع سنّت پیغمبر اکرم صلّی الله علیه وآله و حفظ آن است یا جریان سقیفه؟