(6)

دعاى روز سوّم ماه شعبان

  علاّمه مجلسى رحمه الله در كتاب «بحار الأنوار» مى‏ فرمايد : وكيل امام حسن عسكرى عليه السلام قاسم بن علاء همدانى - نامه ‏اى از ناحيه مقدّسه دريافت كرد كه در آن فرموده بودند :

 همانا مولاى ما امام حسين عليه السلام در روز پنج‏شنبه سوّم شعبان به دنيا آمدند؛ آن روز را روزه بگير ، و اين دعا را بخوان.(8)

  و در كتاب «زاد المعاد» مى‏ فرمايد: امام زمان صلوات الله عليه اين دستور را صادر فرمودند:

 روز سوّم ماه شعبان را روزه بگير و اين دعا را بخوان؛ زيرا اين روز ، روز ولادت امام حسين عليه السلام است:

  أَللَّهُمَّ إِنّي أَسْئَلُكَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ في هذَا الْيَوْمِ ، اَلْمَوْعُودِ بِشَهادَتِهِ قَبْلَ اسْتِهْلالِهِ وَوِلادَتِهِ ، بَكَتْهُ السَّماءُ وَمَنْ فيها ، وَالْأَرْضُ وَمَنْ عَلَيْها ، وَلَمَّا يَطَأْ لابَتَيْها قَتيلِ الْعَبَرَةِ وَسَيِّدِ الْاُسْرَةِ ، اَلْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَةِ يَوْمَ الْكَرَّةِ ، اَلْمُعَوَّضِ مِنْ قَتْلِهِ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ نَسْلِهِ ، وَالشِّفاءَ في تُرْبَتِهِ ، وَالْفَوْزَ مَعَهُ في أَوْبَتِهِ ، وَالْأَوْصِياءَ مِنْ عِتْرَتِهِ ، بَعْدَ قائِمِهِمْ وَغَيْبَتِهِ ، حَتَّى يُدْرِكُوا الْأَوْتارَ ، وَيَثْأَرُوا الثَّارَ ، وَيُرْضُوا الْجَبَّارَ ، وَيَكُونُوا خَيْرَ أَنْصارٍ ، صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ ، مَعَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ.

  أَللَّهُمَّ فَبِحَقِّهِمْ إِلَيْكَ أَتَوَسَّلُ ، وَأَسْئَلُ سُؤالَ مُقْتَرِفٍ [وَ] مُعْتَرِفٍ ، مُسي‏ءٍ إِلى نَفْسِهِ ، مِمَّا فَرَّطَ في يَوْمِهِ وَأَمْسِهِ ، يَسْئَلُكَ الْعِصْمَةَ إِلى مَحَلِّ رَمْسِهِ . أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَعِتْرَتِهِ ، وَاحْشُرْنا في زُمْرَتِهِ ، وَبَوِّئْنا مَعَهُ دارَ الْكَرامَةِ ، وَمَحَلَّ الْإِقامَةِ .

  أَللَّهُمَّ وَكَما أَكْرَمْتَنا بِمَعْرِفَتِهِ ، فَأَكْرِمْنا بِزُلْفَتِهِ ، وَارْزُقْنا مُرافَقَتَهُ وَسابِقَتَهُ ، وَاجْعَلْنا مِمَّنْ يُسَلِّمُ لِأَمْرِهِ ، وَيُكْثِرُ الصَّلاةَ عَلَيْهِ عِنْدَ ذِكْرِهِ ، وَعَلى جَميعِ أَوْصِيائِهِ وَأَهْلِ اصْطِفائِهِ ، اَلْمَمْدُودينَ مِنْكَ بِالْعَدَدِ الْإِثْنَيْ عَشَرَ ، اَلنُّجُومِ الزُّهَرِ ، وَالْحُجَجِ عَلى جَميعِ الْبَشَرِ .

  أَللَّهُمَّ وَهَبْ لَنْا في هذَا الْيَوْمِ خَيْرَ مَوْهِبَةٍ ، وَأَنْجِحْ لَنا فيهِ كُلَّ طَلِبَةٍ ، كَما وَهَبْتَ الْحُسَيْنَ لِمُحَمَّدٍ جَدِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَعاذَ فُطْرُسُ بِمَهْدِهِ، فَنَحْنُ عائِذُونَ بِقَبْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ ، نَشْهَدُ تُرْبَتَهُ ، وَنَنْتَظِرُ أَوْبَتَهُ ، آمينَ رَبَّ الْعالَمينَ .(9)

 اى خدا؛ از تو درخواست مى‏ كنم به حقّ مولود در اين روز كه پيش از آن كه چهره‏ اش ظاهر شود و متولّد گردد به‏ شهادت او وعده داده شده، كسى كه بر او آسمان و هر كه در آن است و زمين و هر كه بر روى آن است بر (مظلوميّت) او گريستند ، در حالى كه هنوز قدم به اين دنيا نگذاشته بود ، او كشته گريه و سرور خاندان است؛ آن كه با انتقام خون پاكش در رجعت آل محمّد نصرت و ظفر پايدار خواهد يافت، و در عوض شهادتش امامان و پيشوايان دين از نسل پاك آن حضرت ، و شفاى هر درد و مرضى در تربت اوست، و رستگارى و پيروزى همراه اوست به هنگام رجعتش، و اوصيا از عترت او هستند، پس از حضرت مهدى‏ عليه السلام و بعد از غيبت آن حضرت تا اين كه به خونخواهى آن حضرت برخيزند و انتقام گيرند، و خداوند جبّار را از خودشان خشنود كنند، و از بهترين ياوران (دين خدا) باشند. درود خدا بر آنان تا زمانى كه روز و شب در رفت و آمد هستند .

  بار خدايا ؛ به حقّ آنان به درگاه تو توسّل مى‏ جويم، و از تو درخواست مى‏ كنم مانند گنه‏ كارى كه اعتراف به گناهان خود مى‏ كند؛ به خود بدى نموده به خاطر اين كه در روز و شب خود كوتاهى كرده است ، از تو درخواست مى‏ كند كه او را تا هنگام مرگ از گناه محفوظ دارى . خدايا؛ بر حضرت محمّد (صلى الله عليه وآله وسلم) و عترت پاكش درود فرست، و ما را در زمرۀ آن بزرگوار محشور فرما، و در سراى كرامت يعنى بهشت و محل اقامت ابدى، مرا با او همنشين گردان .

  خدايا؛ همان طور كه ما را با معرفت و شناخت او گرامى داشتى، پس با تقرّب به او نيز گرامى دار؛ و دوستى، همراهى و شتافتن به سوى او را روزى ما بگردان، و ما را از كسانى قرار ده كه در برابر امر او تسليم است و در هنگام ياد نمودن از او درود بسيار بر او و تمامى اوصيا و برگزيدگان او مى‏ فرستد ، آنان كه از طرف تو پيوسته آمده ‏اند، و تعدادشان دوازده تن مى‏ باشد؛ همۀ آن‏ها ستارگان درخشان ، و براى تمامى انسان‏ها حجّت مى‏ باشند .

  خدايا ؛ در اين روز، بهترين بخشش خود را به ما ببخش؛ و در اين روز، تمامى حاجات ما را برآورده كن ، همان طور كه امام حسين عليه السلام را به جدّش حضرت محمّد - كه درود خدا بر او و آل او باد - هديه دادى و فطرس - فرشتۀ الهى - به گهواره ‏اش پناه برد؛ ما نيز پس از شهادتش به قبر او پناه مى‏ بريم و در نزد تربت او حاضر مى‏ شويم و منتظر بازگشتش مى‏ باشيم؛ اى پروردگار هستى؛ دعاى ما را مستجاب كن.

---

8) بحار الأنوار : 347/101 .

9) زاد المعاد : 57 ، مصباح المتهجّد : 826 ، المصباح : 720 ، إقبال الأعمال : 202 .