جشن گرفتن بنی امیه لعنة الله علیهم

*******************************************

 1 صفر وارد کردن سر مبارک حضرت سيّدالشهداء عليه السلام به دمشق و عيد گرفتن بنی اميه لعنة الله عليهم اجمعين، سال ۶۱ هـ ق

*******************************************

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در روز عید فطر فرمودند:

إنّما هو عيد لمن قبل الله صيامه وشكر قيامه وكلّ يوم لايعصى الله فيه ‏فهو يوم عيد، انتهى.

   و عجب اين است كه بزرگترين روزى كه خداى عظيم را مردم به معصيت بزرگ‏ معصيت كردند و آن را عيد قرار دادند، روزى بود كه سر مبارك حسين‏ عليه السلام را با سرها و اسيران آل پيغمبر وارد شام كردند.

كانت مآتم بالعراق تعدّها

امويّة بالشام من أعيادها

   و باز از جهت ديگر نيز بايد مؤمن در اين روز ملول و محزون باشد؛ زيرا كه قلب‏ مبارك حضرت بقيّة الله ارواحنا له الفداء وعجّل الله تعالى فرجه الشريف، ملول و محزون است؛ چنان كه در كتاب شريف «من لايحضر» و هم «فروع كافى» است كه:

حنّان بن سدير از عبدالله بن سنان از امام باقر عليه السلام روايت کرده است که آن حضرت فرمود:

يا عبدالله؛ ما من يوم عيد للمسلمين أضحى ولا فطر إلاّ وهو يجدّد لآل‏ محمّد فيه الحزن.

قال: قلت: ولِمَ؟

قال: لأنّهم يرون الحقّ في يد غيرهم.

هيچ روز عيدى براى اهل اسلام پيش ‏آمد نمى ‏كند چه عيد قربان و چه عيد فطر، مگر اين‏ كه اندوه و حزن براى آل پيغمبر تازه مى ‏شود.

راوى عرض مى ‏كند: گفتم : براى چه حزن شما تجديد مى ‏شود؟

فرمود: از جهت آن‏ كه حقّ خود را در دست غاصبان مى ‏بينند.

   مسلّم است كه حزن اين خانواده‏ عليهم السلام از براى حبّ جاه و رياست نيست؛ بلكه ازجهت محبّت و شفقت بر امّت و رعيّت است كه ايشان را در حيرت و ضلالت مى‏ بينند و از ترس اشرار و معاندان نمى ‏توانند كه ايشان را هدايت نمايند.

   پس به مضمون حديث مذكور، امروز كه روز عيد فطر است، روز حزن امام زمان‏ حضرت بقيّة الله عجّل الله تعالى فرجه الشريف است و سزاوار است كه اهل ايمان و منتظرين ‏آن حضرت اظهار حزن كنند و دعاى ندبه را بخوانند كه از جمله اوقات خواندن دعاى ‏ندبه، روز عيد فطر است و ندبه و گريه كنند و فرج آن سرور را از درگاه ربوبيّت طلب ‏نمايند و بگويند:

يا اباة الضيم ما هذا القعود

فالموالى اليوم سادتها العبيد

حقّكم ضاع وفي الأيدى الضّبا

أيضيع الحقّ والبيض شهود

اى كسى كه ستم را نمى ‏پذيرى، اين كنار نشستن براى چيست؟ امروز كه بردگان برسروران حكم مى ‏رانند.

حقّ شما ضايع شده و در دست حقّه ‏بازان قرار گرفته است؛ آيا در حالى ‏كه سران‏ حضور دارند، بايد حقّ ضايع شود؟

   اين است كه در دعاى ندبه مى‏ خوانيم: «أين معزّ الأولياء».

   بالجمله معلوم است كه روز فرح و وقت سرور و عيد براى شيعيان و دوستان وسادات ايشان آن روزى است كه امام عصر ارواحنا فداه ظاهر شده باشد و نماز عيد را با آن‏ امام عادل خوانده باشند. و حقيقتاً عيد و سرور وقتى است كه اهل ايمان چشم هاشان به‏ جمال مولا و صاحبشان روشن شده باشد، و عيد آن وقتى است كه آن حضرت شمشير كشيده و روى زمين را از خار و خاشاك ظلم پاك ساخته باشد و بسيط خاك را پر ازعدل و داد فرموده باشد و قوانين الهيّه را بين خلق اجرا نموده باشد و دوستان خود راعزّت و دشمنان خود را به ذلّت رسانيده و انتقام از ظالمين گرفته باشد؛ به خصوص از كسانى كه روز عاشورا دور جدّ بزرگوارش امام حسين‏ عليه السلام را گرفتند و آن حضرت را با ياران و جوانانش با لب‏هاى تشنه كشتند. أين الطالب بدم المقتول بكربلاء.

فما العيش بعد السبط إلاّ منغّض

عليَّ ولو اوتيت ملك ابن داود

وما الدهر حتّى العيد الاّ ماتم

وهل ترك العاشور للنّاس من عيد

زندگى پس از سبط پيامبر بر من تلخ است؛ هر چند پادشاهى ابن داود را به من ‏بخشند.

تمام روزگار و حتّى عيد جز ماتم نيست، و آيا عاشورا براى مردم، عيد هم گزارده‏ است؟(1)

_______________________________

1) نفائح العلاّم فى سوانح الأيّام: 26/2.

 

منبع: معاویه ج ... ص ...