(6)

 نماز استسقاء يا طلب باران

نماز استسقاء كه منسوب به حضرت امام رضا عليه السلام است: اين نماز دو ركعت است و اذان و اقامه ندارد، امام جماعت با مردم بيرون مى ‏رود و در زير آسمان دو ركعت نماز مى‏ خواند، سپس بر بالاى منبر مى ‏رود و در حالى‏ كه رداى خود را وارونه مى ‏پوشد رو به قبله نموده با صداى بلند صد مرتبه تكبير مى‏ گويد.

   سپس به طرف راست خود رو كرده و با صداى بلند صد مرتبه تسبيح – يعنى «سُبْحانَ اللَّه» - مى ‏گويد و سپس به طرف چپ رو كرده و صد مرتبه با صداى بلند تهليل - يعنى «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ» - مى‏ گويد، آنگاه رو به مردم نموده و صد مرتبه با صداى ‏بلند «اَلْحَمْدُ للَّهِِ» مى‏ گويد و پس از آن دست‏ها را به سوى آسمان بالا مى ‏برد و اين دعا را مى خواند:

أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَعَلى آلِ مُحَمَّدٍ. أَللَّهُمَّ اسْقِنا غَيْثاً مُغيثاً مُجَلَّلاً، طَبَقاً مُطْبَقاً جَلَلاً مُونِقاً راجِياً غَدَقاً مُغْدِقاً، طيِّباً مُبارَكاً، هاطِلاً مُنْهَطِلاً مُتَهاطِلاً، رَغَداً هَنيئاً مَريئاً، دائِماً رَوِيّاً سَريعاً، عامّاً مُسْبِلاً نافِعاً غَيْرَ ضارٍّ، تُحْيي بِهِ الْعِبادَ وَالْبِلادَ، وَتَنْبُتُ بِهِ الزَّرْعَ وَالنَّباتَ، وَتَجْعَلُ فيهِ بَلاغاً لِلْحاضِرِ مِنَّا وَالْبادِ.

   أَللَّهُمَّ أَنْزِلْ عَلَيْنا مِنْ بَرَكاتِ سَمآئِكَ مآءً طَهُوراً، وَأَنْبِتْ لَنا مِنْ‏ بَرَكاتِ أَرْضِكَ نَباتاً مُسْقِياً، وَتُسْقيهِ مِمَّا خَلَقْتَ أَنْعاماً وَاُناسِيَّ كَثيراً. أَللَّهُمَّ ارْحَمْنا بِمَشايِخٍ رُكَّعٍ، وَصِبْيانٍ رُضَّعٍ، وَبَهآئِمٍ رُتَّعٍ، وَشُبَّانٍ ‏خُضَّعٍ.(6)

خداوندا؛ بر محمّد و آل محمّد درود فرست. خداوندا؛ ما را از بارانى سيراب كن كه فرياد رسنده فراگير، پوشاننده، در برگيرنده، زيبا و پرطراوت، اميدواركننده، با قطرات فراوان، پُرآب، پاك، بابركت، پيوسته، پياپى، با قطره ‏هاى درشت، فراخ، گوارا، خوش عاقبت، بادوام، سيراب‏ كننده، شتابان روان، فراگير، گسترده بر روى زمين، سودمند، بدون آسيب. به وسيله آن بندگان و شهرها را زنده گردانى، زراعت و گياه را برويانى، و در آن قرار دهى رساننده براى شهرنشينان و باديه نشينان. خداوندا؛ از بركات آسمانت بر ما آبى پاك نازل كن، و از بركات زمينت گياهى سيراب ‏كننده براى ما برويان، و چهارپايان و مردمان را كه آفريده‏ اى زياد سيراب كنى. خداوندا؛ به ما رحم كن به خاطر پيران ركوع ‏كننده و كودكان شيرخوار و حيوانات علفخوار و جوانان فروتن.

---

6) فقه الرّضا عليه السلام: 153، بحار الأنوار:333/91 ح 18.