وبا در ايران و نقش اضطراب
و وحشت مردم در مرگ آن ها
در قرن گذشته در سال 1310 قمرى وبا شهر تهران را فرا گرفته بود. مرگ و مير مردم تهران در آن زمان كه تعدادشان نسبت به اين زمان بسيار كم بوده به 1500 نفر در هر روز مى رسيد.
ميرزا يحيى دولت آبادى در جلد اوّل كتاب «حيات يحيى» مطالبى درباره فراگير شدن وبا در تهران نوشته است كه چند سطر آن را براى شما نقل مى كنيم:
او درباره وبا در محرم سال 1310 قمرى مى نويسد: «در نيمه ماه روز به روز بر طغيان وبا افزوده شد. اضطراب مردم به حدّ كمال رسيد هر كسى بيشتر مى ترسد، زودتر مى ميرد.
شمار مردگان در تهران به روزى 1500 نفر مى رسد، اموات را در تابوت، و تابوت را بر پشت الاغ به قبرستان مى برند و هيچ گونه تشريفات براى هيچ مرده اى از هر خانواده اى باشد، به جا آورده نمى شود.
با اين سادگى و آسانى باز يك روز و دو روز، جنازه هاى عزيزان در برابر پدران و مادران و ارحام و نزديكان بر زمين مانده است و وسايل كفن و دفن آن ها فراهم نمى شود.»(1)
ميرزا يحيى دولت آبادى خودش از افرادى بوده كه به وبا مبتلا شده و سپس نجات يافته است.
بنابراين مردم هيچگاه نبايد خود را تسلیم شايعات کنند.
«توجّه به شايعات و افكار منفى، نااميدى و يأس را در پى خواهد داشت. ترس افراطى و توجه به افكار منفى سبب بروز اختلال در عملكرد جسم مى شود. اين موضوع به خوبى دركتاب هاى معتبر طب قديم، در بخش اعراض نفسانى، بحث شده است».
_________________________
(1) وبسایت خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، از کتاب: حيات يحيى.
بازديد امروز : 0
بازديد ديروز : 63792
بازديد کل : 132315282
|