پيشگويى حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام درباره كربلا

*******************************

4 محرم الحرام خطبهٔ عبيدالله بن زياد لعنة الله عليهما در مسجد کوفه برای تحريک کردن مردم به جنگ با امام حسين عليه السلام، سال ۶۱ هـ ق

*******************************

حسن بن محبوب از ثابت ثمالى، از سويد بن غفلة نقل مى ‏كند: روزى حضرت على عليه السلام خطبه مى ‏خواند، مردى از پاى منبر برخاست و گفت: اى اميرالمؤمنين؛ من از وادى القرى عبور كردم متوجّه شدم كه خالد بن عرفطه مرده است، براى او آمرزش بخواه.

حضرت على عليه السلام فرمود:

به خدا سوگند؛ او نمرده است و نخواهد مرد تا آنگاه كه لشكر گمراهى را رهبرى كند و كسى كه رايت او را بر دوش مى‏كشد حبيب بن حمار^[1] است.

در اين هنگام، مرد ديگرى از پاى منبر برخاست و گفت: اى اميرالمؤمنين؛ من حبيب بن حمارم و من شيعه و دوستدار تو هستم.

على عليه السلام فرمود: تو حبيب بن حمارى؟

گفت: آرى.

على عليه السلام دوباره پرسيد: تو را به خدا سوگند تو خود حبيب بن حمارى؟

گفت: سوگند به خدا آرى.

فرمود: به خدا سوگند؛ كه تو آن رايت را بر دوش مى‏كشى، و با آن رايت از اين در وارد مسجد مى‏شوى و به باب الفيل مسجد كوفه اشاره فرمود.

ثابت گفت: به خدا سوگند؛ نمردم تا هنگامى كه ابن‏ زياد را ديدم كه عمر بن سعد را به جنگ حسين بن على عليهما السلام گسيل داشت؛ او خالد بن عرفطه را بر مقدّمه (لشكر) خود گماشت و حبيب بن حمار رايت او را بر دوش داشت و با آن از باب الفيل وارد مسجد شد.^[2]

 

---

(1) با آنكه در چاپ سنگى تهران نيز نام پدر اين مرد به همين صورت است ولى ظاهراً صحيح آن جماز است كه ‏در«اختصاص» مفيد و« بصائر الدرجات» صفّار آمده است. ر. ك: بحار الأنوار: 41/ 289

(2) جلوه تاريخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد: 1/ 397.

 

 منبع: معاويه، ج 1 ، ص 358