گزارش منابع تاريخی

دربارۀ مخالفت با عزاداری امام حسین علیه السلام

«به گزارش منابع تاريخى، نخستين تنازعات بر سر برگزارى ‏مراسم عزادارى عاشورا به اواخر قرن چهارم هجرى بر مى‏ گردد. مورخانى مانند ابن اثير و ابن كثير در كتاب‏ هاى خود، تلاش عده ‏اى ‏از سنّيان حنبلى براى برهم زدن عزادارى شيعيان محله كرخ بغداد را (از جمله در سال ‏هاى 353 ، 361 ، 362 و 363  ق) گزارش كرده ‏اند. يكى از شديد ترين اين درگيرى ها در سال 362 ق - درست 10 سال پس از برگزارى نخستين عزادارى علنى در بغداد به دستور معزالدوله رخ داد. به گزارش ابن اثير در الكامل در محرم آن سال، آشوبى در بغداد به راه افتاد كه در آن قريب 17 هزار نفر در آتش‏ سوزانده شدند و 300 دكان و 33 مسجد تخريب شد و اموال ‏بسيارى ‏به غارت رفت. ثمره اين تنازعات، ارتقاى جايگاه عزادارى ‏نزد شيعيان و اصرار بيشتر آن‏ ها بر برگزارى آن بود با روى كار آمدن ‏سلجوقيان و به ويژه از دوره ى سلطان محمود غزنوى به بعد، اين ‏تنازعات به موازات اعلام ممنوعيت عزادارى توسّط حكومت‏ شدت گرفت. به عنوان نمونه مى‏ توان به درگيرى ‏هاى سال های 406 ، 407، 408 ، 417 ، 422 ، 441 ، 443 ، 445،  458 ق) ق اشاره ‏كرد. در قرن ششم نيز اين اختلافات ادامه داشت.»(1)

كشتن عزاداران و زائران امام حسين علیه السلام منحصر به قرن ‏هاى گذشته ‏نيست، بلكه در روزگار ما مخالفان زيارت و عزادارى امام‏ حسين علیه السلام نقشه‏ هاى بسيار گسترده ‏اى را براى از ميان برداشتن آن‏طرح نموده و انجام مى ‏دهند.

____________________________

(1) فرهنگ سوگ شيعى: 346.