مقابله با دشمنان

متأسّفانه دشمنان دين از هر حربه اى براى نابودى شيعيان ‏استفاده مى ‏كنند. قتل و كشتار و خونريزى‏ ها از يك سو، ايجاد شك‏ و ترديد در مسايل دينى در ميان مردم از سوى ديگر، جسم و جان ‏شيعيان را به سوی نابودى مى‏ كشاند. هر چند خداوند خود حافظ اصل‏ دين و نگهبان و نگهدارندۀ آن است ولى افرادى هستند كه با نقشه ‏هاى خونين دشمنان دين، جان خود را از دست مى ‏دهند و يا با پخش برنامه‏ هاى شيطانی دشمنان، دچار شك و ترديد شده و گرفتار حيرت و سردرگمى مى‏ شوند. آن ها  نمى ‏دانند چه كنند و به چه ‏كسى پناه ببرند، مشكلات خود را به چه كسى بگويند و با چگونه‏ فردى درد دل كنند.

با اين وضع، وظيفۀ شيعيانى كه قدرت دارند از نظر علمی، مادّى و ساير امكانات راه نجاتى به گرفتاران عقيدتى و مادّى جامعه نشان ‏دهند، چيست؟

با اين همه گرفتارى ‏هاى گوناگونی كه براى جامعه پيش آمده و بسيارى از افراد به نوعى يا به انواعى از نابسامانى‏ هاى دينى و دنیوی گرفتار شده ‏اند؛ به كدام نوع از گرفتاران بهتر است كمك شود و آنان را از هلاكت نجات داد؟ آيا به كسانى كه رخت و لباسى براى ‏پوشيدن ندارند بهتر است كمك نمود، يا به كسانى كه نانى براى‏ خوردن ندارند؟

آيا به كسانى كه سرپناهى براى زندگى ندارند بهتر است كمك‏ نمود يا به افرادى كه قدرت تشكيل خانواده ندارند و نمى ‏توانند خود را در ميان اين همه مفاسد اجتماعى حفظ كنند؟

يا بايد از كسانى دستگيرى نمود كه دينشان در خطر افتاده و هر روز بر شكّ ‏و ترديد آنان افزوده مى‏ شود؟