(۴۲)

وداع حبیب بن مظاهر

 

سپس با حبیب بن مظاهر وداع می‌کنی و می‌گویی:

أَسْتَودِعُكَ الله وَأَسْتَرْعِيْكَ وَأَقْرَأُ عَلَيْكَ السَّلاَمَ، آمَنَّا بِاللهِ وَبِرَسُولِهِ‏ وَكِتَابِهِ وَبِمَا جَاءَ مِنْ عِندِاللهِ، أَللّهمَّ اكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ.

أَللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ زِيَارَتِهِ وَتَرْزُقُنِي زِيَارَتِهِ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي وَاحْشُرْنِي مَعَهُ فِي الجِنَانِ وَعَرِّفْ بَيْنِي وَبَيْنَهُ وَبَيْنَ رَسُولِكَ ‏وَأَوُلِيَائِكَ، أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَوَفَّنِي عَلَى الْإِيْمَانِ بِكَ‏ وَالتَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ وَالوِلاَيَةِ لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَوُلْدِهِ الأَئِمَّةِ عَلَيْهِمُ‏ السَّلاَمُ وَالْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِهِمْ فَإِنِّي رَضِيْتُ بِذَلِكَ يَا رَبِّ وَصَلَّى اللهُ‏ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.(1)

تو را به خدا می‌سپارم و از او خواستار رعایت و نگهبانی توأم و بر تو سلام می‌کنم، به خدا و رسول او و کتابش و آنچه از طرف خداوند آورده ایمان دارم، خداوندا ما را در زمرۀ گواهان بنویس.
خداوندا این زیارت را آخرین زیارتم قرار مده و زیارت او را برای من همیشگی گردان تا مادامی که مرا باقی داشته‌ای و مرا در بهشت با ایشان محشور فرما و میان من و رسولت و اولیائت آشنایی بر قرار فرما، خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا بمیران در حالی که دارای ایمان به تو و تصدیق رسولت و ولایت علی بن ابی طالب و ائمه از فرزندان او علیهم السلام و برائت از دشمنان ایشان هستم، همانا من به این خشنودم ای پروردگار من، و درود خدا بر محمّد و آل محمد.
 

---

(1) مفتاح الجنّات: 446/2.