(8)

حرز براى حفظ از شرّ دشمنان

اهل بيت‏ عليهم  السلام

سید بن طاووس در «مهج الدعوات» نقل کرده است :

اين حرزى است كه در لباس آن حضرت يافت شد، گفته ‏اند: هنگامى كه حضرت ‏امام رضا عليه السلام دار فانى را وداع كرد تعويذى از آن حضرت پيدا شد، و در آن، حرزى بود كه گفته شده:

پدرانش‏ عليهم السلام فرموده‏ اند كه جدّ بزرگوارشان حضرت امير المؤمنين ‏عليه السلام به آن خود را از دشمنان حفظ مى‏ كرد و آن را در غلاف شمشير نصب كرده و آويخته بود و در آخر آن نام‏ هاى خداوند عزيز و بلند مرتبه بود، و آن حضرت بر فرزندان و بستگانش شرط كرده بود كه آن را عليه كسى نخوانند؛ زيرا كه اين دعا هرگز از ناحيه پروردگار محجوب نمى ‏ماند و رد نمى ‏شود:

أَللَّهُمَّ بِكَ أَسْتَفْتِحُ وَبِكَ أَسْتَنْجِحُ، وَبِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَالِهِ‏ أَتَوَجَّهُ. أَللَّهُمَّ سَهِّلْ لي حُزُونَتَهُ وَكُلَّ حُزُونَةٍ، وَذَلِّلْ لي صُعُوبَتَهُ وَكُلّ‏ صُعُوبَةٍ، وَاكْفِني مَؤُنَتَهُ وَكُلَّ مَؤُنَةٍ، وَارْزُقْني مَعْرُوفَهُ وَوُدَّهُ، وَاصْرِفْ‏ عَنّي ضُرَّهُ وَمَعَرَّتَهُ، إِنَّكَ تَمْحُو ما تَشآءُ وَتُثْبِتُ، وَعِنْدَكَ اُمُّ الْكِتابِ.

«أَلا إِنَّ أَوْلِيآءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ»(41)، «إِنَّا رُسُلُ‏ رَبِّكَ لَنْ يَصِلُوا إِلَيْكَ»(42) ، طه حم لايُبْصِرُونَ، وَ«جَعَلْنا في أَعْناقِهِمْ ‏أَغْلالاً فَهِيَ إِلَى الْأَذْقانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ × وَجَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْديهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لايُبْصِرُونَ»(43)، «اُولئِكَ الَّذينَ طَبَعَ اللَّهُ‏ عَلى قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصارِهِمْ وَاُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ»(44).

«لاجَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَما يُعْلِنُونَ»(45)، «فَسَيَكْفيكَهُمُ اللَّهُ ‏وَهُوَ السَّميعُ الْعَليمُ»(46)، «وَتَريهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ وَهُمْ لايُبْصِرُونَ»(47)، «صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لايَرْجِعُونَ»(48)، «طسم × تِلْكَ اياتُ الْكِتابِ ‏الْمُبينِ × لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ أَلّا يَكُونُوا مُؤْمِنينَ × إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ‏ مِنَ السَّمآءِ ايَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعينَ»(49).

   نام‏ها: أَللَّهُمَّ إِنّي أَسْأَلُكَ بِالْعَيْنِ الَّتي لاتَنامُ، وَبِالْعِزِّ الَّذي لايُرامُ، وَبِالْمُلْكِ الَّذي لايُضامُ، وَبِالنُّورِ الَّذي لايُطْفى، وَبِالْوَجْهِ الَّذي لايَبْلى، وَبِالْحَياةِ الَّتي لاتَمُوتُ، وَبِالصَّمَدِيَّةِ الَّتي لاتُقْهَرُ، وَبِالدَّيْمُومَةِ الَّتي‏ لاتَفْنى، وَبِالْإِسْمِ الَّذي لايُرَدُّ، وَبِالرُّبُوبِيَّةِ الَّتي لاتُسْتَذَلُّ أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَكَذا، و حاجت خود را ذكر كن كه ‏برآورده شود ان شاء اللَّه تعالى.(50)

خداوندا؛ به كمك تو آغاز مى‏ كنم، و به كمك تو كاميابى و توفيق مى ‏طلبم، و به محمّد - كه درود خداوند بر او و آل او باد – روى مى ‏آورم. خداوندا؛ براى من سختى آن و هر سختى را آسان گردان، و ناهموارى آن‏ و هر ناهموارى را هموار كن، و رنج و زحمت آن و هر رنج و زحمتى را  كفايت كن، و خير و خوبى آن و دوستى ‏اش را روزى من فرما، و بدرفتارى و اذيّت و آزارش را از من دور نما، كه تو هر چه خواهى بزدايى يا ثبت فرمايى و نزد تو اصل كتاب است، «به راستى كه دوستان خدا نه ترسى بر آن‏ها است و نه غصّه ‏اى مى ‏خورند»، (فرشتگان گفتند:) «ما فرستادگان پروردگار تو هستيم و آنان هرگز به تو دست نمى ‏يابند»، به احترام اسماء مقدّس طه، حم‏ آن‏ها نمى ‏بينند، و «ما بر گردن‏ها تا چانه ‏هاى ايشان حلقه ‏هاى آهنى قرار داديم در نتيجه سر بلند كرده و چشمها را فرو بسته ‏اند × و از پيش روى ايشان سدّى و از پشت سرشان سدّى قرار داده و ايشان را پوشانيده ‏ايم پس آن‏ها نمى ‏بينند»، «آن‏ها كسانى هستند كه خداوند بر دل‏ها و گوش‏ها و ديدگان‏شان مهر نهاده و آنان غافل و بى‏ خبرند». «ناگزير آنچه آنان پنهان مى ‏كنند و آنچه را آشكار مى ‏كنند خدا مى‏ داند»، «پس به زودى خدا شرّ ايشان را از تو كفايت كند و او شنوا و دانا است»، «و مى  ‏بينى كه به سويت نگاه مى‏ كنند ولى آن‏ها نمى ‏بينند» ، «آن‏ها كرند، لال ‏اند، كورند و باز نمى ‏گردند»، طا سين ميم ( از رموز قرآنى است) × اين آيه‏ هاى كتاب روشن و آشكار است × گويا خودت را از غصّه اينكه آن‏ها ايمان نمى ‏آورند مى‏ خواهى به كشتن دهى × اگر بخواهيم آيه و نشانه ‏اى از آسمان   بر  آن‏ها  فرو مى ‏فرستيم  تا   در برابر آن گردن فرود آورند. خداوندا؛ از تو درخواست مى ‏كنم به ديدگانى كه به خواب نمى‏ رود، و به عزّت و اقتدارى كه هيچ‏ كس به آن نمى ‏رسد، و به فرمانروايى و سلطنتى كه مورد ستم و تجاوز قرار نمى ‏گيرد، و به نورى كه خاموش نمى ‏شود، و به چهره‏ اى كه فرسوده نمى ‏شود، و به حيات و زندگى ‏اى كه دچار مرگ نمى ‏شود، و به سرور و تفوّقى كه مقهور و مغلوب نمى ‏شود، و به آن جاودانگى كه از بين نمى ‏رود، و به اسمى كه بازگردانده نمى‏ شود، و به پروردگارى و ربوبيّتى كه ذليل و خوار نمى ‏شود، كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى، و با  من چنين  و چنان  كنى.

---

41) سوره يونس، آيه 62.  

42) سوره هود، آيه 81.

43) سوره يس، آيه 8 و 9.

44) سوره نحل، آيه 108.

45) سوره نحل، آيه 23.

46) سوره بقره، آيه 137.

47) سوره اعراف، آيه 198.

48) سوره بقره، آيه 18.

49) سوره شعراء، آيه 1 - 4.

50) مهج الدعوات: 297، بحار الأنوار: 345/94.