2 - پرهيز از پرخورى
براى تصحيح فكر و قدرت بر تأمّل، خوددارى از پرخورى ضرورى است؛ زيرا خوردن و آشاميدن اگر از حدّ اعتدال خارج باشد، در فساد فكر وانديشه، اثرى مهم دارد. آسايش و آرامش فكرى در ارتباط با آسايش جسمى است و در صورتى فكر راحت است كه احساس پرخورى و سنگينى نشود. در اين هنگام ذهن آرام و از طغيان افكار زشت، و هجوم انديشه هاى شيطانى محفوظ خواهد بود.
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايند:
مَنِ اقْتَصَرَ في اَكْلِهِ كَثُرَتْ صِحَّتُهُ وَصَلُحَتْ فِكْرَتَهُ.(19)
كسى كه در خوردن به قدر لازم اكتفا كند، صحّت جسمى او بيشتر مى شود وفكرش اصلاح مى گردد.
بر اثر پرخورى، بخارات بدن بيشتر شده و به سوى مغز روان مى شود و برقدرت نفوذ شياطين مى افزايد؛ به اين جهت افكار فاسد و وسوسه هاى شيطانى زياد مى شود. بر اثر پرهيز از پرخورى، بخارات بدن كمتر شده و راه براى نفوذ شيطان كمتر مى شود و كيف نفسانى تقليل مى يابد. از اين رو حديث نفس و وسواس كمتر شده و فكر اصلاح مى شود.
19) شرح غررالحكم: 372/5.
اليوم : 66757
الامس : 250790
مجموع الکل للزائرین : 127596491
|