ارتباط معاويه

با يهود توسّط كعب الأحبار

 در کتاب «نهایة الأرب» می نویسد :  روايتى است كه معاوية بن ابى سفيان به كعب گفت: مرا به داناترين اشخاص به تورات راهنمايى كن تا مطالب تو راهمراه مطالب او بشنوم.

   كعب مردى از يهود يمن را نام برد. معاويه او را فراخواند و هر دو را حاضر كرد. كعب به آن مرد گفت: تو را سوگند مى‏ دهم به كسى كه دريا را براى موسى شكافت؛ آيا در كتاب آسمانى اين مطلب را نديده‏ اى كه موسى به تورات نگاه كرد وگفت: «پروردگارا؛ من امّتى مورد مهر و محبّت واقع‏ شده را مى‏ بينم كه بهترين امّتى است كه از ميان و براى مردم بيرون‏ آمده است، آن ملّت به كار نيك فرمان مى‏ دهد و از كار زشت بازمى‏ دارد و به كتاب اوّل (تورات) و به كتاب آخر (قرآن) ايمان مى ‏آورد(176) و با گمراهان جنگ مى ‏كند و با اعور كذّاب هم ستيزه خواهد كرد، خدايا؛ آن ‏ها را امّت من قرار بده و خداوند فرمود: آن ها امّت محمّدند».

   آن دانشمند گفت: چرا؛ اين موضوع را ديده‏ ام.

   كعب به او گفت: تو را به خدايى سوگند مى‏ دهم كه دريا را براى موسى شكافت؛ آيا اين مطلب را در كتاب آسمانى‏ موسى نديده‏ اى كه موسى به تورات نگريست و گفت: «پروردگارا؛ امّتى را مى‏ بينم كه چون به جاى بلندى مى‏ رسد تكبير مى‏ گويد و چون وارد دشت و صحرا مى‏ شود خدا را مى‏ ستايد، رویۀ زمين براى ايشان پاك‏ كننده است چنانكه اگر آب‏ نيابند از جنابت با تيمّم طاهر مى‏ شوند، هر كجا باشند مسجدشان همانجاست، چهره‏ هايشان از وضو درخشان است،خدايا؛ ايشان را امّت من قرار بده و خداوند فرمود: ايشان امّت احمدند».

   گفت: آرى؛ اين را ديده‏ ام.

   كعب گفت: تو را به خدايى سوگند كه دريا را براى موسى شكافته است؛ آيا در كتاب نازل‏ شده به موسى اين مطلب را ديده‏ اى كه موسى به تورات نگريست و گفت: «پروردگارا؛ امّتى را مى ‏بينم كه چون يكى از ايشان تصميم به انجام كار نيكى بگيرد اگرچه عمل هم نكند براى او يك پاداش منظور مى‏ شود، و اگر عمل كند از ده تا هفتصد پاداش براى او منظور مى‏ شود، و چون آهنگ انجام كارى زشت كند تا عمل نكرده است گناهى براى او نوشته نمی ‏شود و چون عمل كند فقط يك گناه برايش ثبت مى‏ شود، خدايا؛ ايشان را امّت من قرار بده و خداوند فرمود: آن‏ها امّت احمدند».

   دانشمند مذكور گفت: آرى؛ اين را ديده‏ ام.

   كعب گفت: تو را به خدايى كه دريا را براى موسى شكافته است؛ آيا در كتاب نازل‏ شده به موسى اين مطلب را يافته‏ اى‏ كه موسى به تورات نگريست و گفت: «خدايا؛ من امّتى را مى‏ بينم كه از صدقات و كفّاره‏ هاى خود مى‏ خورند و آن را به‏ درويشان خود مى‏ دهند و آن‏طور كه امّت‏ هاى ديگر آن را مى‏ سوزانند رفتار نمى ‏كنند»؟

   و در حديث ديگرى اين قسمت چنين آمده است كه: قربانى‏ هاى خود را مى ‏توانند بخورند و منظور گوشت‏ هاى‏ قربانى عيد قربان و غيره است.(177)

---

176) به ص 217 ج اوّل «سيرة الحلبيّه» مراجعه شود.

177) نهاية الأرب: 126/1.