«دو زيارت» و «دو حرم»!
كسانى كه به اين مقام رسيده اند تولّدى «دوباره» يافته اند؛ زيرا «دو ديده» قلب و«دو گوش» باطنى خود را گشوده اند و از حياتى تازه برخوردارند و به اينگونه، سعادت خود را در «دو جهان» تأمين نموده اند.
هاله آنان شفّاف و نورانى و سراسر وجودشان را نور فرا مى گيرد. اينان نور و روشنايى خود را از اين خاندان كسب كرده اند، نه تنها اينان بلكه هر چه نورافشانى مى كند، فروغى از پرتو انوار درخشان آل اللَّه گرفته است، حتّى نورافشانى «دوچشمه»(3) از نور وجود ايشان سرچشمه مى گيرد و «دو برادران»(4) كه بر فراز آسمان مى درخشند، درخشندگى خود را از نور اين دودمان گرفته اند.
اين خاندان، اصل نور و روشنايى مى باشند، و آنگاه كه دوران حكومت اهل بيت عليهم السلام فرا رسد، ظلمت و تاريكى از جهان رخت بسته و شب و روز با انوار درخشان حضرت صاحب الزمان ارواحنا فداه روشن مى شود.
اين خاندان، نه تنها اصل نور و روشنايى مى باشند؛ بلكه اصل هر خير و خوبى هستند و همگان هر چه در باب فضايل و معارف اين خاندان بگويند يا بنويسند، «دوبيتى»(5) از بحر معارف اين بزرگواران را نسروده اند.
از بيان اصل نور و روشنايى «دو دنيا» و از بحر معارف اين خاندان بگذريم و به شرح «دو زيارت» و «دو حرم» بپردازيم:
انسان ممكن است بر اثر پاكدلى، وجود عرشى حضرت امام رضا عليه السلام را درحرم مطهّر آن بزرگوار زيارت نموده و ببيند. و نيز ممكن است بر اثر پاكسازى قلب از آلودگى و خارج نمودن اغيار از حريم قلب كه حرم خداوند است، به خاطر تجلّى حضرت امام رضا عليه السلام بر قلب انسان، حتّى در غير حرم آن حضرت را زيارت نمايد. اينگونه حالات، معمولاً مكاشفه(6) است و گاهى ممكن است مشاهده باشد.
بايد توجّه داشته باشيم كه گفتگوى اين مطالب آسان است ولى آنان كه داراى اينگونه حالات هستند وجودشان همچون كبريت احمر و اكسير اعظم است.
البتّه همانگونه كه گفتيم همه كسانى كه به زيارت حضرت امام رضا عليه السلام شرفياب مى شوند، هر كدام از لطف و عنايت آن حضرت توشه مى گيرند.
3) دو چشمه: خورشيد و ماه.
4) دو برادران: دو ستاره درخشان در قطب شمال كه آنها را به عربى «فرقدان» گويند.
5) دوبيتى: شعرى مركّب از چهار مصرع، كه مطلب كاملى را بيان كند.
6) براى توضيح بيشتر رجوع كنيد به: «اسرار موفّقيّت ج 2 ص 255» از مؤلّف اين كتاب.
بازديد امروز : 137508
بازديد ديروز : 300908
بازديد کل : 122027466
|