شوق اهل آسمان‌ها

برای زیارت امام حسین علیه السلام

شوق زیارت امام حسین علیه السلام به اهل زمین اختصاص ندارد بلکه هیچ موجودی در آسمان‌ها نیست مگر اینکه مشتاق زیارت آن حضرت است و از خدا می‌خواهد که به او اجازه زیارت دهد،
و در حرم آن حضرت در هر لحظه تعداد فراوانی از اهل آسمان‌ها هستند، گروهی فرود می‌آیند و گروهی بالا می‌روند، پس بر ما لازم است که در هنگام زیارت آن حضرت به عظمت مکان توجه داشته باشیم و بدانیم که در آنجا زائر فراوانی از اهل آسمان‌ها هستند که برای هر کدام شأن مهمی است، اگر چه ما با چشم خود آن‌ها را نبینیم، و بر این مطلب دلالت می‌کند روایتی که صدوق رحمه الله از اسحاق بن عمار روایت کرده است. او گفته است، از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود:

هیچ موجودی در آسمان‌ها نیست مگر آنکه از خدا می‌خواهد به او اجازه دهد به زیارت امام حسین علیه السلام رود، همواره گروهی فرود می‌آیند و گروهی بالا می‌روند.(1)

از بزرگ‌ترین آثار زیارت مولای ما حضرت ابا عبد الله علیه السلام حضور حضرت فاطمه علیهاالسلام نزد زوّار امام حسین علیه السلام  واستغفار آن حضرت برای آن‌ها است، و این از بزرگ ترین برکات زیارت آن حضرت است، و دلالت می‌کند بر این حضور، روایت داود بن کثیر از امام صادق علیه السلام که فرمودند:

إنّ فاطمة علیهاالسلام بنت محمّد صلی الله علیه وآله تحضر زوّار قبر ابنها الحسین علیه السلام فتستغفر لهم [ذنوبهم].
همانا فاطمه دختر رسول خدا صلی الله علیه وآله نزد زوار قبر فرزندش امام حسین علیه السلام حضور پیدا می‌کند و برای آن‌ها طلب آمرزش می‌نماید.(2)

و جز افراد نادر و کسانی که وجودشان همچون کبریت احمر بسیار کمیاب است این حضور را احساس نمی‌کنند. وغیر آن حضرت از سایر معصومین علیهم السلام نیز نزد زوّار امام حسین علیه السلام حضور پیدا می‌کنند همان طور که روایتی در زمینه حضور رسول خدا صلی الله علیه وآله نزد زوّار امام حسین علیه السلام وارد شده است.
و توجّه به این مسأله مهم از مهم‌ترین آداب زیارت مولای ما حضرت ابا عبد الله علیه السلام است زیرا با توجه به این نکته حال زائر دگرگون می‌گردد به گونه‌ای که در زیارت به او حال حضور دست می‌دهد.
 

---

(1) تهذیب الاحکام: 46/6 ح15، صدوق رحمه الله این روایت را در کتاب ثواب الاعمال ص96 نقل نموده با این تفاوت که در ابتدای آن «لیس شيء في السماوات» نیست، بلکه «لیس ملك في السماوات والارض» می‌باشد، یعنی «هیچ فرشته‌ای در آسمان و زمین نیست مگر ..». ابن قولویه رحمه الله در کامل الزیارات: ص272 ح4 آن را در ضمن حدیثی نقل کرده، با این تفاوت که فرموده‌اند: «لیس ملك ولا نبيّ في السماوات إلّا...» «هیچ فرشته و پیامبری در آسمان ها نیست مگر...».
(2) کامل الزیارات: ص118 ح4، بحارالانوار: 55/101 ح14، المستدرك: 243/10 ح21.