(2)

دعاى مهمّى در عظمت خداوند

شيخ صدوق‏ رحمه الله به سند خود از بعضى از اصحاب روايت كرده است كه گفت:

   حضرت امام رضا عليه السلام به قبرى از قبرهاى اهل بيتش مرورش افتاد، دست مبارك برروى آن قبر نهاد، سپس اين دعا را خواند:

إَلهي بَدَتْ قُدْرَتُكَ وَلَمْ تَبْدُ هَيْئَةٌ، فَجَهَلُوكَ وَقَدَّرُوكَ، وَالتَّقْديرُعَلى غَيْرِ ما بِهِ وَصَفُوكَ، وَإِنّي بَري‏ءٌ يا إِلهي مِنَ الَّذينَ بِالتَّشبيهِ ‏طَلَبُوكَ، لَيْسَ كَمِثْلِكَ شَيْ‏ءٌ.

   إِلهي وَلَنْ يُدْرَكُوكَ وَظاهِرُ ما بِهِمْ مِنْ نِعَمِكَ دَليلُهُمْ عَلَيْكَ، لَوْعَرَفُوكَ وَفي خَلْقِكَ يا إِلهي مَنْدُوحَةً إِنْ يَتَناوَلُوكَ بَلْ سَوَّوْكَ بِخَلْقِكَ فَمِنْ ثَمَّ لَمْ يَعْرِفُوكَ، وَاتَّخَذُوا بَعْضَ اياتِكَ رَبّاً، فَبِذلِكَ وَصَفُوكَ، فَتَعالَيْتَ رَبّي عَمَّا بِهِ الْمُشَبِّهَةُ نَعَتُوكَ.(2)

خداى من؛ قدرت و توانائى تو ظاهر گشت و برايت كيفيّت و شكل و صورتى آشكار نشد، پس نشناختند تو را و برايت اندازه معيّن كردند، و فرض و اندازه بر غير آن چيزى است كه به آن تو را وصف كردند، و براستى من بيزارم - اى پروردگارم – از ‏كسانى كه تو را با تشبيه مى ‏جويند، هيچ چيزى همانند تو نيست. خدايا؛ هرگز تو را در نمى ‏يابند، و آنچه از نعمت ‏هايت براى ايشان ظاهر است آن‏ها را بر تو دلالت مى ‏كنند اگر تو را بشناسند، و در آفريدگانت - اى خداى من؛ - راه فراخ و گسترده هست اگر به تو برسند، ولى آن‏ها تو را با مخلوقاتت مساوى دانستند و از آنجا است كه تو را نشناختند، و بعضى از آيات و نشانه ‏هايت را پروردگار گرفتند، و به آن جهت تو را توصيف كردند، تو بلندمرتبه و برترى  پروردگارم؛ از آنچه  تشبيه‏ كنندگان تو را به آن وصف نمودند.

---

2) عيون اخبار الرضا عليه السلام: 95/1، و در بحار الأنوار: 181/94 ح 9 با اختلاف.