شرمسارى
تاكنون از عصر ظهور با عناوين گوناگونى ياد كرديم : عصر حيات و زندگى ، روزگار رهايى ، عصر درخشان ظهور ، روزگار شكوهمند ظهور ، روزگار فرخندۀ ظهور ، عصر نور ، عصر تكامل جهان ، عصر نجات و...
اكنون بايد ببينيم ما براى فرارسيدن آن روزگار پرشكوه چه كارى انجام داده ايم و چه گامى در راه نزديك شدنِ حكومت عدل جهانى برداشته ايم ، در اين راه چه قدر ثروت خود را خرج كرده و از مال خود گذشته ايم ؟
آيا همان گونه كه براى سامان بخشيدن به زندگى خود و فرزندانمان تلاش و تكاپو مى كنيم و در فكر آيندۀ آنها هستيم ، دربارۀ آيندۀ جهان و وظيفه اى كه در اين باره بر عهده داريم تلاش مى كنيم ؟
آيا ممكن است كسى منتظر ظهور باشد و در اين راه هيچ گامى برندارد ؟! آيا اين همه تلاشهاى گسترده براى انباشتن ثروتهاى روزافزون و جمع آورى اموالِ كلان و بى تفاوت بودن به وظيفۀ انسانى و دينى خود براى نجات جهان ، با مسألۀ انتظار سازگار است؟!
آيا صحيح است كسى كه - نه تنها معتقد به ظهور بلكه - منتظر ظهور است همه روزه از صبح تا شام براى پيشرفت مادّى خود بكوشد و وظيفۀ شرعى خويش را رها سازد؟
شرم و سرافكندگى برخى از ثروتمندان آن گاه به اوج خود مى رسد كه در عصر ظهور مورد سرزنش امام عصر عجّل اللَّه تعالى فرجه واقع شوند و آن حضرت مردم را به خاطر دنياپرستى و حمله به سوى جمع آورى مال و ثروت دنيا توبيخ نمايند .
حضرت باقرالعلوم عليه السلام در يك روايت تكان دهنده مى فرمايند :
يجمع إليه أموال الدنيا من بطن الأرض وظهرها ، فيقول للنّاس : تعالوا إلى ما قطعتم فيه الأرحام ، وسفكتم فيه الدّماء الحرام ، وركبتم فيه ما حرّم اللَّه عزّ وجلّ ، فيعطي شيئاً لم يعطه أحد كان قبله ، ويملأ الأرض عدلاً وقسطاً ونوراً كما ملئت ظلماً وجوراً وشرّاً .(89)
ثروتهاى دنيا به سوى او جمع مى گردد ؛ ثروتهاى زيرزمينى و ثروتهاى روى زمين ، آن گاه به مردمان مى گويد: بياييد به سوى آنچه به خاطر آن قطع رحم نموديد و خونهاى حرام را ريختيد و مرتكب آنچه كه خداوند عزّ وجلّ حرام كرده بود شديد.
پس به اندازه اى ثروت عطا مى كند كه احدى قبل از او به ديگرى عطا نكرده ، و زمين را سرشار از عدالت و قسط و نور مى نمايد همان گونه كه پر از ظلم و جور و شرّ شده باشد .
آرى ؛ آن زمان ، زمان شرمسارى و سرافكندگى است ؛ شرمسارى و سرافكندگى براى كسانى كه امكانات مادّى براى آنان فراهم بود و در راه نجات انسانها و رفع گرفتارى هاى مردمان گامى برنداشتند و شرمسارتر از آنان ، كسانى خواهند بود كه نه تنها از اموال خود دريغ ورزيده ، بلكه مال امام زمان ارواحنا فداه را نيز نگه داشته و از صرف آن در امورى كه مورد رضايت آن حضرت مى باشد خوددارى مى كنند . آيا اين گونه افراد نبايد در رفتار و كردار خود تجديد نظر نمايند ؟!
89) الغيبة مرحوم نعمانى : 237 باب 13 ح 26 ، نوادر الأخبار : 275 ، و نظير آن در بحار الأنوار : 29/51.
بازديد امروز : 1511
بازديد ديروز : 41238
بازديد کل : 132576185
|