ج) تحوّل عظيم در جهان

    در روزگار پر شكوه ظهور، تحوّلى عظيم در زمين رخ مى ‏دهد و به فرموده قرآن مجيد: «يَوْمَ تُبَدَّلُ الاَرْضُ غَيْرَ الْاَرْضِ »(24)، زمين به گونه‏ اى ديگر و در وضع و شرايط جديد قرار مى‏ گيرد. نه تنها زمين، بلكه زمان نيز دستخوش تحوّل تازه مى ‏شود.(25)

    امروز همه دانشمندان بر اين نكته هم عقيده هستند كه مادّه از ارتعاشات تشكيل شده است. ارتعاشات را مى ‏توان توسط كابل يا امواج صوتى، مثل تصاوير و اصوات، به دورترين نقاط منتقل كرد؛ در نتيجه ارگانيزم انسان را كه از مادّه ساخته شده، مى‏ توان به ارتعاش تبديل كرد و توسط الكترونيك به هر نقطه عالم فرستاد. نظر من اين است كه در آينده ‏اى نه چندان دور، حتى قبل از مسافرتهاى فضايى، مى‏ توان روشهايى پيدا كرد تا پيكر آدمى را به ارتعاشاتى تجزيه نمود و آن را به فضا فرستاد و در آنجا ذرات از هم گسسته را به هم متصل ساخت.

    حال خوانندگان ما مى‏ توانند اين را خود قضاوت كنند كه انسان روح است و جسم او جز ذرات متمركز مادّه چيز ديگرى نيست كه با كُند ساختن و پايين آوردن ارتعاشات، مى‏ توان آن را به اَشكال دلخواه درآورد.(26)

    مى‏ توان روزى را به چشم ديد كه انسان پيكر خود را تبديل به جريان الكترون بسازد تا در پى آن ، اين جريان را به سوى نقطه دورى هدايت كند و در آنجا تجمع اتمهاى تشكيل دهنده بدن مجدداً صورت گيرد.(27)

    بنابر تكامل عمومى نيروهاى عقلى كه در روايت به آن تصريح شده، غلبه روح بر مادّه همگانى مى‏ شود و مردم حاكم بر جسم خود مى ‏شوند و مى ‏توانند از اين حالت به خوبى استفاده كنند. در آن روزگار پرشكوهِ ناشناخته، زندگى مردم و احتياجات آنان به وسائل مادّى، به گونه‏ اى ديگر است.

    در پرتو ظهور ولايت اهل بيت‏ عليهم السلام، علم و دانش انسان به عاليترين نقطه امكان مى‏ رسد، و بشر مى‏ تواند از تمامى مراحل دانش به راحتى و آسانى بهره‏ مند گردد و اسرارى را كه اولياء خدا تا آن روزگار از مردم به خاطر آماده نبودن آنان كتمان مى ‏كردند، فاش مى‏ نمايند و انسان‏ها را با دنياى اسرار آميز وجودِ خود و جهان خارج آشنا مى‏ كنند و راه تربيت و تكامل نهايى را براى آنان مى‏ گشايند.

    شايد پذيرفتن اين گونه مطالب براى ما سخت باشد و اين همه پيشرفت در مسائل علمى را نتوانيم بپذيريم؛ در حالى كه مى‏ دانيم، اگر مغز انسان از اسارت شيطان و جهل آزاد شود، لازمه آن، تكامل انسان در تمام ابعاد مى‏ باشد به گونه ‏اى كه رازى در جهان ناگفته نمى‏ ماند و همه مسائل بغرنج علمى فاش مى‏ شوند.

    حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام - كه غاصبان خلافت، تاكنون ميلياردها انسان را از رسيدن به عاليترين مراحل علم و كمال، و تمدّن درخشانِ ولايت محروم ساخته ‏اند - در كلامى كه از اعماق وجودِ آن بزرگوار برخاسته، چنين مى ‏فرمايند:

 يا كُمَيْل ؛ ما مِنْ عِلْمٍ اِلاَّ وَاَنا اَفْتَحُهُ وَما مِنْ سِرٍّ إلّا وَالْقائِمُ يَخْتِمُهُ .(28)

 اى كميل ؛ هيچ علمى نيست مگر آن‏كه من او را مى‏ گشايم و هيچ سرّى نيست مگر آن‏كه قائم ‏عليه السلام او را پايان مى‏ بخشد .

    آرى ؛ آن‏گاه كه انوار تابناك از دستان مبارك حضرت بقية اللَّه الاعظم ارواحنا فداه مغزهاى مردم ستم كشيده و رنجديده جهان را تكامل بخشد و قدرت استفاده از قدرت‏هاى بسيار شگفت ايجاد شود، انسان‏ها مى ‏توانند با تمامى قدرتِ فهم و خرد خويش - نه يك ميلياردم آن - پذيراى اسرار مكتب حياتبخش خاندان وحى شوند و به نهايى‏ ترين مرحله علم و كمال دست يابند.

    در آن روزگار پرشكوه، رازها و اسرار نهفته آشكار خواهد شد، و از تيرگى و تاريكى‏ هاى اين دوران اثرى نخواهد بود. آيا انتظار رسيدن چنين روزى قلب شما را صفا نمى‏ بخشد؟!

---

24) سوره ابراهيم ، آيه 48 .

25) اشاره به روايتى است كه مى‏ فرمايند: اِذَا اتَّسَعَ الزَّمان، فَاَبْرارُ الزَّمانِ اُولى بِهِ ، بحار الأنوار : 354/47 .

26) روح زنده مى ‏ماند : 158.

27) روح زنده مى ‏ماند : 188.  

28) بحارالانوار : 269/77.