تجربه يا راه فرار از نيرنگ

 نكته ديگرى كه بايد به آن توجّه داشته باشيم اينست كه: جهان كنونى ما بازار شيّادان و دنياپرستان است. آنان با نقشه‏ هاى گوناگون و طرحهاى ‏شگفت‏ آور، مردم ساده ‏لوح را فريب داده و گمراه مى ‏نمايند. ما بايد از راه‏ گريز، آگاهى داشته باشيم و آن را به ديگران بياموزيم.

   تجربه يكى از راههاى فرار از نيرنگ آنان است. با تجربه مى ‏توانيم افراد را بشناسيم و به اين وسيله از فريب و نيرنگ آنان در امان باشيم.

   حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام مى‏ فرمايند:

مَنْ لَمْ يُجَرِّبِ الْاُمُورَ خُدِعَ، وَمَنْ صارَعَ الْحَقَّ صُرِعَ.(6)

آن كس كه كارها را تجربه نكند، نيرنگ مى‏ خورد و آن كس كه با حقّ گلاويز شود، به زمين خواهد خورد.

   تجربه، انسان را هوشيار مى‏ نمايد و بر اطّلاع و آگاهى انسان مى ‏افزايد.

   انسانِ باتجربه، انسانِ دنياديده و كارآموخته ‏اى است كه از فريب خوردن‏ شيّادان و گمراه كنندگان محفوظ مى‏ ماند.

   بر اثر تجربه، راهها از چاه‏ ها شناخته مى‏ شود و مردان خودساخته از افرادِ به دنيا پرداخته، تشخيص داده مى ‏شوند. سعادت از آن كسى است كه راه راست را دقيقاً بشناسد و از افتادن در چاله و چاه خود را نگه دارد. و شقاوت ‏نتيجه عمل افرادى است كه از تجربه ‏ها اندرز نمى گيرند و خود را به ‏گرفتاريهاى گذشته مجدّداً گرفتار مى‏ كنند.

---

6) بحار الأنوار: 422/77.