(2)

دعا در سجده پس از نماز ظهر

از حضرت امام رضا عليه السلام نقل شده است:

... سپس سجده ‏كنان خود را بر خاك مى ‏افكنى و در سجده‏ ات مى‏ گوئى:

يا أَهْلَ التَّقْوى وَالْمَغْفِرَةِ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ، أَنْتَ مَوْلايَ وَسَيِّدي ‏فَارْزُقْني، أَنْتَ خَيْرٌ لي مِنْ أَبي وَاُمّي وَمِنَ النَّاسِ أَجْمَعينَ، بي إِلَيْكَ فَقْرٌ وَفاقَةٌ، وَأَنْتَ غَنِيٌّ عَنّي. أَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ، وَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ، وَعَلى إِخْوانِهِ النَّبِيّينَ، وَالْأَئِمَّةِ الطَّاهِرينَ، وَتَسْتَجيبَ دُعآئي، وَتَرْحَمَ‏ تَضَرُّعي، وَاصْرِفْ عَنّي أَنْواعَ الْبَلآءِ يا رَحْمنُ.(2)

اى اهل تقوا و آمرزش، اى مهربانترين مهربانان، تو مولا و سرور من هستى پس مرا روزى بده، تو براى من بهتر از پدر و مادر و همه مردمان هستى، بسوى تو نياز و احتياج من است، و تو از من بى ‏نيازى، از تو مى ‏خواهم‏ به حرمت ذات بزرگوارت، و درخواست مى‏ كنم كه بر محمّد و آل محمّد و بر برادرانش پيامبران، و امامان پاك درود فرستى، و دعايم را به اجابت برسانى و به ناله و زارى من رحم كنى، و انواع بلا را از من بازگردانى، اى (خداوند) بخشنده.

---

2) فقه الرّضا عليه السلام: 109، بحار الأنوار: 210/84 و 74/86، مستدرك الوسائل: 96/5 (با تفاوت).