نصيحتى از مرحوم حاج شيخ رجبعلى خيّاط

     اكنون كه از مظلوميّت آن حضرت آگاه شديم بايد توجّه داشته باشيم كه هدف ما از دعا براى ظهور امام زمان عجّل اللَّه تعالى فرجه رسيدن به حالات و مقامات نباشد ؛ بلكه خشنودى پروردگار و تقرّب به خداوند و امام زمان ارواحنا فداه را ملاك عمل قرار دهيم. .

    اينك به اين جريان مهمّ توجّه كنيد : مرحوم آقاى شرفى كه از منتظران ظهور امام عصر ارواحنا فداه بودند ، نقل مى ‏كردند : در زمانى كه براى تبليغ ، از مشهد مقدّس به شهرستان‏ ها مى ‏رفتم در يكى از مسافرت‏ ها چند روزى قبل از ايّام ماه مبارك رمضان با يكى از دوستان در تهران به محضر مرحوم حاج شيخ رجبعلى خيّاط - كه از سابقين و ثابتين در راه انتظار بودند و مردم را به اين راه تشويق مى‏ نمودند - مشرّف شديم و از ايشان تقاضاى راهنمايى كرديم ، و خواستيم كه چيزى به ما بياموزد.

    آن بزرگوار طريقۀ ختم آيۀ شريفۀ «وَمَنْ يَتَّقِ اللَّه» را به ما آموختند(101) و فرمودند : اوّل صدقه بدهيد و چهل روز ، روزه بگيريد و اين ختم را در حال روزه انجام دهيد .

    نكتۀ مهمّى كه مرحوم حاج شيخ رجبعلى خيّاط فرمودند اين بود كه : مقصودتان از انجام اين ختم تقرّب به حضرت رضا عليه السلام باشد و حاجت‏ هاى مادّى را در نظر نگيريد.

    مرحوم آقاى شرفى فرمودند : من ختم را شروع كردم ولى نتوانستم آن را ادامه دهم و ترك نمودم ، ولى دوست من موفّق شد و آن را به پايان رساند . پس از آن كه به مشهد مقدّس برگشت ، وقتى ايشان به حرم مطهّر حضرت امام رضا عليه السلام مشرّف گرديد ، آن حضرت را به صورت نور زيارت كرد . كم كم اين حالت در ايشان تقويت شد تا توانست آن حضرت را ببيند و با آن بزرگوار صحبت نمايد .

     هدف ما از نقل اين جريان ، نكتۀ مهمّى است كه در دعاها و توسّلات بايد رعايت شود و آن اين است كه انسان علاوه بر آنكه در انجام نمازها ، دعاها و توسّلات بايد اخلاص را رعايت كند هدف او هم بايد از انجام آن‏ها ، تقرّب به خداوند باشد تا به رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم و اهل بيت عليهم السلام نيز نزديك شود ، يعنى اعمالش را به نيّت عبوديّت و بندگى خدا انجام دهد ، نه براى رسيدن به حالات و مقامات .

     يكى از افراد مشهور و صاحب نفس كه دعايش اثر داشت و با آن ، گره از كار افراد مى‏ گشود ، از شخصى كه او را صاحب بصيرت مى‏ دانست ، سئوال كرده بود : به نظر شما من چه موقعيّت و منزلتى نزد خدا دارم ؟

    ايشان پس از تأمّل در جواب گفته بودند : شما در كارهاى خداوند زياد دخالت كرده ‏اى.

    پس دعا كننده نبايد هيچ گونه سوء استفاده‏ اى از دعاهايش بنمايد ، بلكه آن‏ ها را بايد به قصد بندگى پروردگار انجام دهد ، نه اين كه به وسيلۀ آن‏ها دخالت در كارهاى خداوند نموده و يا مردم را به سوى خود جلب نمايد .

---

101) دستور اين ختم از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نقل شده ومرحوم آية اللَّه حاج شيخ على اكبر نهاوندى آن روايت را در كتاب «گلزار اكبرى» نقل كرده است .