بطلان سقیفه

بطلان جریان سقیفه از جهات بسیاری واضح و آشکار می باشد؛ زیرا بر فرض پیغمبر اکرم صلّی الله علیه وآله، حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام را در روز عید غدیر به عنوان وصی و خلیفۀ خود معرفی نکرده بودند، و بر فرض ده ها هزار مسلمان با آن حضرت بیعت نکرده بودند، و بر فرض رسول خدا صلّی الله علیه وآله دستور داده بودند که مسلمانان خودشان خلیفه الهی را تعیین کنند! بر فرض همۀ اینها باز هم کاری که در سقیفه انجام شد به هیچ وجه درست نبوده و هیچگونه شورایی در سقیفه صورت نگرفته است ؛ زیرا بر فرض رسول خدا صلّی الله علیه وآله مسلمانان را امر به تشکیل شوری داده بودند ـ که به هیچ وجه چنین چیزی نبوده است ـ آنچه در سقیفه واقع شد اصلاً شوری نبوده است، چون در آن زمان هفت میلیون مسلمان وجود داشته که حدود دوازده هزار نفر آنان در مدینه بوده اند، اگر رسول خدا صلّی الله علیه وآله به مسلمانان دستور داده بودند که شوری تشکیل دهند، آیا مسلمانان شهرهای دیگر دارای هیچ گونه حقّی نبودند که در شوری شرکت داشته باشند! و بر فرض محال که مسلمانان سایر شهرها هیچ گونه حقّی برای شرکت در شوری نداشتند، و فقط مردم مدینه باید برای همۀ مسلمانان بلاد اسلامی خلیفه تعیین کنند چرا مردم مدینه هم از این جریان بی خبر بودند و نه تنها در شورای سقیفه شرکت نداشتند بلکه از اصل تشکیل شوری در زمان تشکیل آن، بی خبر بودند.

و بر فرض همۀ مردم انصار که در مدینه بودند آن ها حقّ شرکت در شوری نداشتند و فقط مهاجرین چنین حقّی داشتند، چرا نه تنها همۀ انصار، بلکه مهاجرین هم در زمان تشکیل سقیفه از آن جریان بی خبر بودند و به جز چهار یا پنج نفر از مهاجرین و تعدادی محدود از انصار در آن شرکت نداشتند، حال بر فرض رسول خدا صلّی الله علیه وآله به مسلمانان فرموده بودند مسلمانان خودشان خلیفه را تعیین کنند، آیا وجود چند نفر انگشت شمار جای هفت میلیون مسلمان را پر کرده بودند! و با وجود آن ها دستور پیامبر اکرم صلّی الله علیه وآله به تشکیل شوری ـ که اصلاً چنین دستوری نبوده ـ اجرا می شد!