کتاب : «امیرالمؤمنین علی علیه السلام و عصر ظهور»

 

نگاهى به جهانِ قبل از ظهور از نظر قرآن

قرآن كتابى است آسمانى كه بر اساس وحى بر رسول خدا صلّی الله علیه وآله نازل شده و هدف از ارسال آن، هدايت تمامى مردم و خارج ساختن همه انسان‏ ها از وادى‏ ظلمت و تاريكى به سوى نور و روشنايى مى ‏باشد. خداوند كريم در قرآن‏ مى‏ فرمايد:

(كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ ‏إِلى صِراطِ الْعَزيزِ الْحَميدِ)(1).
قرآن كتابى است كه ما به تو فرستاديم تا مردم را به اذن خدايشان از ظلمات (جهل و كفر) بيرون آورى و به عالم نور برسانى و به راه خداىِ مقتدرِ ستوده ‏صفات رهسپار گردانى.

بنابراين آيه شريفه، قرآن براى رها ساختن انسان‏ ها از همه ظلمت ‏ها نازل‏ شده است.
اين وعده ‏اى است كه خداوند براى مردم بيان نموده است كه هدف از فرستادن قرآن كريم به رسول خدا صلّی الله علیه وآله، خارج ساختن انسان‏ ها از ظلمت و تاريكىِ جهل و كفر به سوى نور و روشنايى علم و ايمان مى ‏باشد.
بديهى است تاكنون اين وعده الهى جامه عمل به خود نپوشيده و هنوز قرآن، انسان‏ هاى جهان را از ظلمت جهل، نادانى و كفر نجات نداده و به نورِ ايمان نرسانيده است.
آنچه با تلاش و جستجو در قرآن كريم درباره تحقّقِ اين وعده الهى به ‏دست مى ‏آوريم اين است كه قرآن صريحاً فرموده است كه وعده الهى - هدايت شدن انسان‏ ها - در زمانى واقع خواهد شد كه منافقين و كفّار جهان‏ زندگى خود را از دست داده و مرگ و نابودى گريبان ‏گير آنان شود؛ زيرا بسيارى از كفّار آن‏ چنان زمينه كفر و الحاد در آنان فراهم گشته كه به هيچ گونه، حاضر به پذيرش حكومت نور و روشنايى نخواهند بود، آنان خفّاش ‏گونه از ديدن نور خورشيد ناتوانند و آن‏چنان تاريكىِ جهل و كفر در اعماق جان آنان‏ ريشه دوانده است كه امكان بازگشت به سوى روشنايى و پذيرش حكومت‏ پرفروغ نور را ندارند.
بر اين اساس، اميدى براى هدايت شدن آنان و برافروخته شدن روشنايى ‏در قلب ‏هاى تيره آنان وجود ندارد. به اين دليل، اين ‏گونه افراد بايد قبل از تسلّط حكومت پرفروغ نور در سراسر جهان، از صحنه گيتى نابود شوند وهيچ‏ گاه افراد با ايمان اميد هدايت شدن آنان را نداشته باشند.
خداوند كريم در قرآن مجيد مى فرمايد:

(أَفَلَمْ يَيْأَسِ الَّذينَ آمَنُوا أَنْ لَوْ يَشاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَميعاً وَلايَزالُ ‏الَّذينَ كَفَرُوا تُصيبُهُمْ بِما صَنَعُوا قارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَريباً مِنْ دارهِمْ حَتَّى ‏يَأْتِىَ وَعْدُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لايُخْلِفُ الْميعادَ.(2)
مؤمنان هنوز ندانسته ‏اند كه خدا اگر بخواهد همه مردم را هدايت مى‏ كند كافران ‏بايد پيوسته از كردار زشت ‏شان به كيفر و سركوبى برسند يا مصيبتى بر ديار آن ‏ها زود فرود آيد تا آنگاه كه وعده خدا فرا رسد كه خدا خلاف وعده نخواهد نمود.

بنابراين به تصريح قرآن كريم حكومت‏ هاى سركشِ جهان بايد بر اثر كردار زشت و فتنه‏ هايى كه ايجاد نموده ‏اند سركوب شده قدرت، سلطه و يكّه ‏تازى ‏خويش را از دست بدهند، و يا مصيبتى بر آنان وارد شود، تا به اين وسيله‏ فرعون ‏گرى خود را از دست بدهند و با فرا رسيدن وعده الهى و درخشش نور پرفروغ حكومتِ الهى حضرت بقيّة الله الأعظم ارواحنا فداه سر تسليم فرود آورند. همان گونه كه در روايات خاندان وحى علیهم السلام بسيارى از كشورهاى جهان ‏بدون جنگ تسليم آن بزرگوار مى ‏شوند و آنان كه به جنگ آن حضرت مى‏ آيند نيز چاره‏ اى جز تسليم يا مرگ ندارند.
بنابراين انسان‏ ها بايد پذيراى حكومت الهى حضرت بقيّة الله الأعظم ارواحنا فداه باشند تا آن بزرگوار درياهاى بى ‏ساحلى از علوم و معارف قرآن را براى‏ همه مردم جهان بيان فرمايند!

---

(1) سوره ابراهيم، آيه 1.
(2) سوره رعد، آيه 31.