صبر حضرت ايّوب

حضرت ايّوب از كسانى است كه در برابر بلاها و مصيبتهاى فراوان، صبر نمود و از امتحان سخت الهى به خوبى از عهده برآمد. پيش از آن كه گرفتاريهاى گوناگون او را فرا گيرد، چهل سال در نعمتهاى مختلف خداوند به‏ سر برد.

   روزى هزار نفر از خوانِ نعمت او استفاده مى‏ كردند و زمينهاى زراعتى او به حدّى بود كه امر كرده بود هر انسان يا حيوان، هر چه مى‏ خواهد از زراعت او استفاده كند. چهارصد غلام، ساربان شتران او بودند.

   روزى جبرئيل بر او نازل شد و گفت: ايّوب، زمان نعمتها به سر آمد و نوبت ‏گرفتاريها فرا رسيده است؛ آماده باش!

   حضرت ايّوب منتظر فرا رسيدن سختيها و مصيبتها بود. روزى پس از اقامه نماز صبح به ناگاه صداى فريادى توجه او را به خود جلب كرد. فرياد، فرياد شبان او بود كه از دل دردمندش بر مى‏ خواست.

   ايّوب پرسيد: شبان چه اتّفاقى افتاده است؟ شبان گفت: سيلى از دامن‏ كوهسار برآمد و تمام گلّه را به دريا راند. در همان ميان ساربان با جامه چاك ‏زده ‏از راه رسيد و گفت: صاعقه ‏اى وزيد و همه شتران را هلاك كرد و در اين هنگام، باغبان هراسان آمد و گفت:  سمومى برخاست و درختان را به تمامى سوزاند!

   حضرت ايّوب مى‏ شنيد و به ذكر خداوند مشغول بود؛ ناگهان معلّم ‏پسرانش با آه و فغان رسيد و گفت: دوازده پسرت مهمان برادر بزرگتر بودند كه ناگهان سقف خانه بر سرشان فرود آمد و همه از دنيا رفتند!

   در اين زمان حال حضرت ايّوب قدرى تغيير كرد؛ ولى زود متوجّه شد و به ‏سجده افتاد و گفت: خدايا تو را دارم همه چيز دارم. پس از آن كه مال و فرزندانش از ميان رفتند، انواع بيماريها به او روى آورد و او را هدف تير بلا ساخت. او سالها در بدترين وضع به سر برد، ولى همچنان صبر و استقامت‏ ورزيد؛ تا سرانجام زمان امتحان به پايان رسيد.

   او پس از سالهاى طولانى به درگاه خداوند عرضه داشت: «... اَنّي مَسَّنِيَ‏ الضُّرُّ وَاَنْتَ اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ»(3) آن گاه دعاى او به هدف اجابت رسيد و از گرفتاريها نجات يافت.(4)

ترسم به عجز حمل نمايد و گرنه من

شرمنده مى‏كنم به تحمّل زمانه را

---

3) سوره انبياء، آيه 83.

4) رك: معراج السعاده مرحوم نراقى: 742.