ثبات قدم در پرهيزكارى

   انسان چگونه تقوا را از دست مى‏ دهد و چگونه مى‏ توان به داشتن تقواى‏ واقعى پى برد؟ آيا به صِرف خوددارى از گناهان مى‏ توان خود را متقى دانست؟ و يا تقواى واقعى را، در صورت قبولى در امتحانات سخت و سنگين بايد پذيرفت؟ اين سئوالى است كه در بعضى از اذهان وجود دارد.

   پاسخ اين سئوال را حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام اين گونه بيان فرموده‏ اند:

عِنْدَ حُضُورِ الشَّهَواتِ وَاللَّذَّاتِ يَتَبَيَّنُ وَرَعُ الْأَتْقِياءِ.(22)

هنگامى كه صحنه‏ هاى شهوت انگيز و لذّت بخش پيش آيد، ورع مردمان متّقى‏ روشن مى‏ شود.

   در آن هنگام آنان كه تقوا را به راستى پيشۀ خود ساخته ‏اند و به تظاهر وخودنمائى نپرداخته‏ اند، قدرت و توانايى كنترل خود را دارند و مى‏ توانندخواهش نفس را، با نيروى معنوى ويران و نابود سازند، و در صورتى كه‏ كنترل خود را از دست بدهند، روشن مى‏ شود كه آنان در تقوا و پرهيزكارى‏ ثبات و استقرار نداشته ‏اند.

---

22) شرح غرر الحكم: 326/4.