عصر ظهور ، عصر اطمينان و آرامش
ويژگى ها، برترى ها ، امتيازهاى عصر درخشان ظهور نسبت به عصر غيبت بسيار است ، به گونه اى كه ما در اين كتاب تنها دربارۀ چند نمونه از آنها مطالبى را عنوان نموده ايم . يكى از آن ويژگى ها كه در ارتباط با بحث ما مى باشد اين است كه آن دوران شكوهمند عصر آرامش است .
عصر نجات و آسايش از شك و دلهره است ، عصر رهايى از افسردگى و فرسودگى دل از افكار سياه و ويرانگر است ؛ زيرا در آن روزگار با نابودى شيطان ، تحوّل نفس و تكامل عقل انسانها ، خدا و امام زمان ارواحنا فداه را در خاطره ها ياد مى كنند و اين خود باعث آرامش آنها مى شود . زيرا ياد خداوند آسايش دهنده و آرامبخش است .
خداوند در قرآن كريم مى فرمايد :
«أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنّ الْقُلُوب» .(164)
آگاه باش با ياد خداوند دلها آرامش مى يابند .
ياد خداوند هم براى انسان يقين آور است و هم بر يقين او مى افزايد . و بر اثر يقين در انسان حالت آرامش و آسودگى خاطر ايجاد مى شود يعنى قلب آرام مى گيرد و براى شك و ترديد و دلهره جايى باقى نمى ماند . به اين گونه انسان بر نفس خود مسلّط مى شود و مى تواند او را كنترل نموده و مهار نمايد و از خطر وسوسۀ شيطان نيز در امان مى ماند .
زيرا وسوسۀ شيطان در صورتى تأثير مى كند كه بتواند انسان را به كارى تحريك كند و كسى كه در آرامش است وسوسه در او اثر نمى گذارد مگر آن كه آرامش خود را از دست بدهد .
بنابراين انسانى كه قلبش آرامش يافته تا وقتى كه اين حالت را حفظ كند بر نفس و شيطان غالب و پيروز است و مى تواند حضور را احساس كند ، همان گونه كه حالت حضور مى تواند به انسان آرامش بخشيده و او را از گناه بازدارد .
اكنون به اين روايت توجّه كنيد : از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام سئوال شد : براى فرو بستن چشم از چه راهى مى توان كمك گرفت؟
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در پاسخ فرمودند :
بالخمود تحت السلطان المطّلع على سرّك .(165)
با آرام گرفتن در حضور سلطانى كه از سرّ تو آگاه است.
اگر انسان بداند كه خداوند و جانشينان او از ظاهر و باطن او آگاهند و در هر لحظه در حضور آنان است و از اين حقيقت غفلت نورزد، ناخودآگاه ديدگانش از آنچه مايۀ دلبستگى و نگاه او مى شود بسته مى شود.
به اين جهت برخى از اولياء خدا ، براى دل بريدن از اغيار و راه يافتن به مقام قرب معنوى ، حالت حضور را مراعات مى كردند و خود را در محضر امام عصر ارواحنا فداه مى ديدند.
هر چه حالت حضور افزوده شود و انسان خود را بيشتر در محضر خدا و امام زمان ارواحنا فداه ببيند ، آسانتر و بهتر مى تواند از آنچه مورد رضايت آنان نيست ، دست بردارد؛ بلكه حالت حضور ، كمكم حالات ارزنده را بدون تحميل و تحمّل و ناخودآگاه براى آنان ايجاد مى كند.
زيرا حالت حضور يك عامل بسيار مؤثّر و قوى براى كشيده شدن انسان به سوى خوبى ها و اعمال شايسته و صالح مى باشد .
164) سورۀ رعد ، آيۀ 28 .
165) مصباح الشريعة : 9 .
بازديد امروز : 168297
بازديد ديروز : 300908
بازديد کل : 122058256
|