(3)

شرافت یافتن سرزمین بقیع

با جسم پاک امام صادق علیه السلام

    در کتاب شریف «صحیفۀ رضویه» بخش بیست و هفتم ، ضمن دعای هفتم که در قسمت بالای سر (حرم‏ هاى ائمّۀ معصومين‏ عليهم السلام) خوانده می شود ، پیرامون امام صادق علیه السلام چنین آمده است:

أَللَّهُمَّ وَصَلِّ عَلَى الصَّادِقِ الصِّدّيقِ، اَلْعالِمِ الْوَثيقِ، اَلْحَليمِ الشَّفيقِ، اَلْهادي إِلَى الطَّريقِ، ساقي شيعَتِهِ مِنَ الرَّحيقِ، وَمُبَلِّغِ أَعْدآئِهِ إِلَى ‏الْحَريقِ، صاحِبِ الشَّرَفِ البَديعِ، وَالْفَضْلِ الْجَميعِ، اَلَّذي شُرِّفَتْ‏ بِجَسَدِهِ الطَّاهِرِ أَرْضُ الْبَقيعِ، اَلْإِمامِ الْمُمَجَّدِ أَبي عَبْدِاللهِ جَعْفَرِ بْنِ‏ مُحَمَّدٍ.

    خداوندا؛ و درود فرست بر آن راست‏گفتار درست‏ كردار، داناى مورد اطمينان، بردبار دلسوز، هدايتگر به راه مستقيم، سيراب‏ كننده شيعيانش از شراب خالص، و رساننده دشمنانش به طرف آتش، صاحب شرافتى عالى و فضيلتى جامع، (كسى) كه با جسم پاك او سرزمين بقيع شرافت يافت، پيشواى باعظمت (حضرت) ابا عبدالله جعفر بن محمّد علیهما السلام.

 

 منبع : صحیفۀ رضویه (مترجم ) : 588